[zaloguj się]
[pdf]

NADYCHAĆ (6) vb impf

Pierwsze a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 nadychåm
3 nadychå
praet
sg
3 m nadychåł

praes 1 sg nadychåm (3). ◊ 3 sg nadychå (2). ◊ praet 3 sg m nadychåł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

1. Napełnić powietrzem; adspirare, asspirare, inspirare Mącz (2): Adspiro seu asspiro, Nádycham/ Náducham/ Nádymam. Mącz 408d, 409a.
2. Przen: Poddawać jakąś myśl, pobudzać (4):

nadychać komu (1): Submoneo, Potáyemnie kogo nápominam/ nádycham komu. Mącz 231a.

nadychać kogo, co (2): y yne proroky [Dawid] nadychal pyſzącz o myloſyerdzyu bozym PatKaz II 33v; [Duch Święty] nádycha ſercá náſze y zápala ku świętym vcżynkom. CzechRozm 14v.

nadychać co [= czym] (1): on nas wziwa ku prawdzie [...] pobudza ku wyrozumięniu prawdy/ przipomina nadycha prawdę/ wſpomaga y poſyla w vczinku dobrim SeklKat P3.

[nadychać w kim: Abowiem [Duch Święty] y poſtáć álbo iſtność/ y mowę ſwoię/ od Oycá y odemnie ma. Ia prawdę mowię/ to ieſt/ ia nádycham w nim/ y dodawam mu tego co mowi WujPosN 1584 I 389 (Linde).]

Synonim: 1. nadymać.

Formacje współrdzenne cf DYCHAĆ.

Cf [NATYCHAĆ]

KCh