![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: NAGNIŁY | Następne hasło: NAGNOIĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NAGNOIĆ (4) vb pf
a oraz o jasne.
Fleksja
| inf | nagnoić |
|---|
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | nagnoj(e)ł |
inf nagnoić (2). ◊ praet 3 sg m nagnoj(e)ł (1). ◊ part praet act nagnoiwszy (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Znaczenia
Użyźnić pole nawozem; stercorare Mącz (4): Vitia et fąba stercorare agrum dicuntur, Nágnoyić. Mącz 414c; ZapKościer 1584/48.
Zwrot: »nagnoić pole, rolą« = fermentare terram Mącz (1:1): Mącz 121c; Káżdy rok ſzláchćić ácż nowiny porze/ Y nágnoiwſzy ſtáre polá orze KlonFlis C4.
Formacje współrdzenne cf GNOIĆ.
Cf NAGNOJENIE, NAGNOJONY
LW