[zaloguj się]
[pdf]

NAGNOIĆ (4) vb pf

a oraz o jasne.

Fleksja
inf nagnoić
praet
sg
3 m nagnoj(e)ł

inf nagnoić (2). ◊ praet 3 sg m nagnoj(e)ł (1). ◊ part praet act nagnoiwszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Użyźnić pole nawozem; stercorare Mącz (4): Vitia et fąba stercorare agrum dicuntur, Nágnoyić. Mącz 414c; ZapKościer 1584/48.
Zwrot: »nagnoić pole, rolą« = fermentare terram Mącz (1:1): Mącz 121c; Káżdy rok ſzláchćić ácż nowiny porze/ Y nágnoiwſzy ſtáre polá orze KlonFlis C4.

Synonimy: namirzwić, nawozić.

Formacje współrdzenne cf GNOIĆ.

Cf NAGNOJENIE, NAGNOJONY

LW