« Poprzednie hasło: NAKAZANIE | Następne hasło: NAKAZIĆ » |
NAKAZANY (11) part praet pass pf
Pierwsze a jasne, drugie pochylone. ◊ -an-; -ån-, -åno.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | nakåzany, nakåzån | f | N | nakåzanå | n | N | nakåzåno |
G | G | nakåzan(e)j | G |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | nakåzané |
sg m N (praed) nakåzany (2), nakåzån (1); -any WujJud; -any: -ån GroicPorz (1:1). ◊ f N nakåzanå (1). ◊ G nakåzan(e)j (1). ◊ n N (praed) nakåzåno (4). ◊ pl N subst nakåzané (2).
Składnia dopełnienia sprawcy: nakazany od kogo (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.; poza tym XVIII w. s.v. nakazać.
nakazany komu (8): PRzyſyęgá komu ieſt nákazána/ ma ią vczynić wedle ſumnienia dobrego GroicPorz y4, i2, 13, r, 113v; wedle proporciiéy ſwéy z częśći [dziesięciny] ſwéy dał tyle/ ile mu było nákazano. OrzJan 124; SarnStat 443, 847.
nakazany ku czemu (1): Czás oddania Przyſyęgi trwa do południá w dźień ku Przyſyędze nákazány. GroicPorz zv.
nakazany na co (1): Których to ſzkód zapłáty/ czwarta część Aktorowi/ á trzy ná ſkarb Rzeczypoſpolitéy do Ráwy y Wilná nákazáné bydź máią. SarnStat 443.
»nakazan przez (sądowny) wyrok« [2:1] (3): pokoy broniącey ſye ſtronie/ ktora przygodę ſwą okazáłá/ ma być nákazan przes Sądowny wyrok GroicPorz ll3v, l3, r.
Cf NAKAZAĆ
KCh