[zaloguj się]
[pdf]

NAKŁANIAĆ SIĘ (5) vb impf i pf

impf (4) [w znacz, I.], pf (1) [w znacz. II.].

Zawsze sie.

Wszystkie a jasne (w tym w drugim 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
inf nakłaniać sie
indicativus
praes
sg
1 nakłaniåm sie
2 nakłaniåsz sie
3 nakłaniå sie
praet
sg
3 m nakłaniåł sie

inf nakłaniać sie (1). ◊ praes 1 sg nakłaniåm sie (1). ◊ 2 sg nakłaniåsz sie (1). ◊ 3 sg nakłaniå sie (1). ◊ praet 3 sg m nakłaniåł sie (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.

I. impf (4):
1. Nachylać się, pochylać się, schylać się; conquiniscere Calep; inelinare, incumbere Cn (3): Conquiniſco – Nakłaniąm ſzie, zchiląm ſzie, dutkuię. Calep 243b.
W przen (2):
Frazy: »dzień się nakłania« = zbliża się wieczór (1): Procedente die. Gdy ſie yuż dzień nákłaniał. Mącz 44d.

»słońce się nakłania« (1): Inclinat se Sol, Słońce ſie nákłánia/ yeſt nád zachodem. Mącz 57c.

2. Być skłonnym; inclinare Mącz, Cn [ku czemu] (1): In vitium inclinare, Nákłániáć ſie ku złośći. Mącz 57c.
II. pf Kłaniać się wiele razy (jako wyraz czci) (z subiektywnym podkreśleniem dosytu) [komu] (1): co ſye Aſſeſſorom/ Referendarzom/ y Odźwiérnym ich nákłáńiaſz OrzQuin B4.

Synonimy: I.1. nachylać się, pochylać się.

Formacje współrdzenne cf KŁANIAĆ SIĘ.

ES