[zaloguj się]
[pdf]

NAKRĘCIĆ (7) vb pf

a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
inf nakręcić
praet
sg
3 m nakręcił
imperativus
sg
2 nakręć
impersonalis
praet nakręc(o)no

inf nakręcić (1). ◊ praet 3 sg m nakręcił (1). ◊ imp 2 sg nakręć (4). ◊ impers praet nakręc(o)no (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. Kręcąc zmienić kierunek (3):

nakręcić co (2): KochFr 32; Wielki by czás nákręćić/ Aſtrologu/ niebá/ Bo dobrym będźie duſzno pochwili przez chlebá. PudłFr 8.

Przen: Fałszywie zinterpretować [co ku czemu] (1):
Szereg: »nakręcić albo nakierować« (1): [o tekście] To mieyſce prawi/ ieſliby go dobrze nie przyſtoſowano/ może ſię zdáć że ie ku obcemu wyrozumieniu nakręcono/ albo nákierowano. BudNT Hh6v.
2. Kręcąc lub zwijając uczynić wiele (z subiektywnym podkreśleniem wielości) [czego (pl)] (4): RejZwierz 117; Race ták dźiáłáć/ nákręć trąbek pápirowych w formie ná to vcżynioney/ záwięzuy ná końcu káżdą/ iżby thylko dźiurecżka máłá zoſtáłá BielSpr 74.

nakręcić z czego (2): IEſzcże druga náuká/ iáko dziáłáć Race/ [..,] Nákręć trąbek s papieru/ formę vdziáławſzy/ Záwięzuy ie nákońcu ná ſtypułek wzdziáwſzy. BielSat N3 [idem] BielSjem 39.

Synonim: nakierować.

Formacje współrdzenne cf' KRĘCIĆ.

Cf NAKRĘCONY

ES