[zaloguj się]
[pdf]
NAMAZANIE (10) sb n 

Wszystkie a jasne; teksty nie oznaczają -é (Cn e pochylone).

Fleksja
sg
N namazani(e)
G namazaniå
I namazani(e)m

N sg namazani(e) (8). ◊ G namazaniå (1). ◊ I namazani(e)m (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s.v. namazać.
Pokrycie powierzchni mazistą lub płynną substancją; inunctio Mącz, Calep, Cn; illitus Calep; litura Cn (10): Inunctio, Námázánie/ pomázánie. Mącz 503b; Calep [505] a, 560b.
Przen (1):
Wyrażenie: »namazanie garści groszem« = przekup (1): Argyranche – Namazanie garſzczy groſzem. Calep 94a.
a. O zabiegu leczniczymi nasmarowanie, natarcie (3): á gdy tho namazanie po kielkho kroć będzie vcżyniono/ tedy na onym mieſtczu włoſy roſć niebędą FalZioł I 146c, I 39d, 121c.
b. Obrzęd rytualny (3):
α. Namaszczenie zwłok (1): Pollinctura ‒ Vmarłego ochędozenię y namazanie. Calep 817b.
β. Przy nadawaniu wysokiej godności lub łaski (2): A otom ia dał tobie dochod co mnie przynoſzą/ y wſzytko (co) poświącáią ſynowie Izráelowi/ tobiem to dał wedle namazania [ad ungendum]/ y ſynom twym vſtáwą wiecżną. BudBib Num 18/8; Bo nielża Boga námázywáć/ gdyż to námázánie nie inego ieſt/ iedno vżycżenie darów. BudNT przedm c2v.

Synonim: a. natarcie.

Cf NAMAZAĆ

TK