[zaloguj się]
[pdf]

NATARCIE (11) sb n

Pierwsze a jasne; -tar- (7), -tår- (2); -tar- : -tår- Mącz (6:2); teksty nie oznaczają -é.

Fleksja
sg
N natarci(e)
D natarciu
A natarci(e)
L natarciu

sg N natarci(e) (6). ◊ D natarciu (1). ◊ A natarci(e) (2). ◊ L natarciu (2).

SI stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Znaczenia
1. Zbrojny atak, najazd; impetus, petitus Mącz, Cn; impressio Calep, Cn; aggresio, aggresura, assultus, impressus, incursio, incursus Cn (7): Petitio, Nátarcie/ náyechánie/ popędzenie przećiwko komu. Mącz 295b, 295d [2 r.]; Calep 513b.
Wyrażenie: »(walne) natarcie nieprzyjacielskie« (3): Impetum hostis tardare, Náyechániu á nátárciu nieprziyacielskiemu ſzyki zmylić. Mącz 441b, 448b; Ziemiá wáſzá ſpuſtoſzáłá: Miáſtá wáſze wypalone ogniem: kráinę wáſzę obcy przed wámi pożyráią: y będźie ſpuſtoſzona iáko w wálnym nátárciu nieprzyiaćielſkim PowodPr 29.
2. Tarcie, potarcie (3): Affrictus ‒ Natarczie Calep 40b.

natarcie o co (1): Intrita, Drobinká álbo weſpołek yedno o drugie nátárcie. Mącz 451b, 450d.

3. Namaszczenie (1): Ampullariae unctiones, Oleykowne/ nátárcie/ Pomázánie, Mącz 8c.

Synonimy: 1. nabieg, nadbieżenie, nadjechanie, najazd, napaść; 3. namazanie, pomazanie.

Cf NATARCZKA, NATRZEĆ

DD, JR