« Poprzednie hasło: [NAMIEJSZKAĆ SIĘ] | Następne hasło: NAMIENIĆ » |
NAMIENIAĆ (11) vb impf
-mien- (10), -mięn- (1).
Oba a jasne; teksty nie oznaczają é.
inf | namieniać | |||
---|---|---|---|---|
indicativus | ||||
praes | ||||
sg | ||||
1 | namieniåm | |||
2 | namieniåsz | |||
3 | namieniå |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praes | namieniå się | |||||
praet | namieni(a)no |
inf namieniać (1). ◊ praes 1 sg namieniåm (1). ◊ 2 sg namieniåsz (1). ◊ 3 sg namieniå (6). ◊ impers praes namieniå się (1). ◊ praet namieni(a)no (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.
cum A cum inf (1): Mam dawną práktykę iednego człowieká/ ktora námienia tych czáſow oſtátecznych Lwá ryczącego wynidź z láſá/ ktoryby miał bárzo wiele inſzych źwierząt rozdrápáć LeovPrzep D2.
Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikiem to (2); iż (1) zaimek względny (1), zaimek pytajny (1)] (3): A iż tákże y Felicisſimus z Afryki potępiony áppellował do Korneliuſzá Papieżá/ tenże Doktor námienia. SkarJedn 128; co miáło być naprzód/ to ſię ná oſtátku námienia SkarKaz 81b; To tylo námieniam/ iákie z tákiego niezbożnego [...] práwá/ ſzkody [...] náſtąpiły. SkarKazSej 700b.
W formule (2): Yego natho Byſcvpſthwo ploczkye kthore theraſz proſznvye namyenycz raczył, y przeſz naſſz namyenyą MetrKor 31/622, 31/621.
Synonimy: 1. dotykać, napomykać, spominać, wspominać.
Formacje współrdzenne cf MIENIĆ.
TK