« Poprzednie hasło: NAMOWIĆ SIĘ | Następne hasło: NAMOWION » |
NAMOWIENIE (8) sb n
a jasne; -ó- (1) SarnStat, -o- (1) Mącz; pierwsze e jasne, końcowe z tekstów nie oznaczających -é.
sg | |
---|---|
N | namówieni(e) |
G | namówieniå |
D | namówieniu |
L | namówieniu |
sg N namówieni(e) (1). ◊ G namówieniå (5). ◊ D namówieniu (1). ◊ L namówieniu (1).
Sł stp notuje, Cn s.v. namowa, Linde bez cytatu,
»łatwi do namowienia« = łatwo nakłaniający (1): Persuasibilis ‒ łatwi do namowienia. Calep 792a.
»rychły ku namowieniu« (1): A kto vchramuie znałogu, bywa łżywy/ fałſzywy obłudny/ [...] czudzęgo [!] żądliwy, wſzakoż ku wſzitkim rzecżam ſkłonny y richły ku namowieniu. GlabGad P7v.
namówienie czego (2): IM bedzie wzamku iakim na stronie, w Vwazeniu i w vcciwosci przystoiney takiemu Panu do namówienia y wypełnienia Condytyi około vspokoienia Kr IM ActReg 75; PO námówieniu tych Artykułów Vniwerſałowych/ które ſie tyczą wnętrznych ſpraw Koronnych [pozwalamy] SarnStat 102.
[namówienie około czego: Tak jakom na on czas złożyli synod w Krakowie dla społecznego zjachania i namówienia około tej powszechnej Konfesyjej AktaSynod II 303.]
Synonim: 2. dysputacyja.
TK