[zaloguj się]
[pdf]

NAPOJMOWAĆ (2) vb pf

Pierwsze a jasne; teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
praet
sg
3 m napójmowåł
plusq
pl
3 m pers byli napojmowali

praet 3 sg m napójmowåł (1). ◊ plusq 3 pl m pers byli napojmowali (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Pf od „pojąć” ‘zawrzeć związek małżeński’ z formantem na- + się wyrażającym odczucie dosytu i wielości [kogo (pl)] (2):
Zwrot: »napojmować żon« (2): [Dawid] tám mieſzkał zbudowawſſy dom/ inych żon nápoymował/ Synow nápłodził/ Filiſtyny dwá kroć poráził. Leop 2.Reg 5 arg; A nálázło ſię miedzy Kápłany tych ktorzy byli nápoymowáli żon obcych [qui habebant alienigenas uxores]. BibRadz 3.Esdr 9/18.

Synonim: nabrać.

Formacje współrdzenne cf JĄĆ.

TK