![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: NAPOMINAWCA | Następne hasło: NAPOMINIENIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NAPOMINĄĆ (3) vb pf
a oraz o jasne.
Fleksja
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | by napominęli |
fut 3 sg napominie (1). ◊ 2 pl napominiecie (1). ◊ con 3 pl m pers by napominęli (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Pouczyć, przestrzec, upomnieć [kogo] (3): Tuſząc ſobie to o I.M. iż mi záraz co ná to/ máiąc doſtátek [wywodu kego]/ odpiſze: y mnie/ ieſlibym ieſzcże kędy cżego nie dołożył/ ábo cżego nie obacżył: [...] y pokaże y nápominie. CzechEp 426.
napominąć z czego (1): [aby słudzy boży] niegnojli w wieży i mordowali [niewiernych i heretykowi] [...] ale żeby tilko [...] ich złość oświádczyli i zniéi ié napominęli MurzNT 43v.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Ieſly bitheſch [...] Commiſſarze pana Voyewodzyny nyeprziyachaly thedi poſlya Comiſſarze naſchi do nyego [...] y napomynyeczye go. Abi on theſch yako ſprzimyerza powynyen yeſth ſwoye Comm iſſarze poſlal. LibLeg 11/162.
Synonim: ostrzec.
Formacje współrdzenne cf POMNIEĆ.
DJ