[zaloguj się]
[pdf]

MANDRAGORA (5) sb

mandragora f (4), mandragor m a. mandragora f (1) BielSpr.

man- (4) BielKron (3), SienLek, mån- (1) BielSpr; drugie i końcowe a jasne; teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
sg
N mandragora
G mandragory
inne sg N a. pl G - mandrag(o)r

sg N mandragora (2). ◊ G mandragory (2). ◊ sg N a. pl G mandrag(o)r (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

bot. Prawdopodobnie Mandragora officinarum L. (Rost); mandragora lekarska, roślina z rodziny psiankowatych (Solanaceae), o właściwościach leczniczych i trujących [mandragora ‒ pokrzyk, śliżek BartBydg 86; – ziele sen a spik przywodzące, pokrzyk Mącz 207a; pokrzyk ziele ‒ mandragora Cn] (5): BielKron 15 marg; Weźmi Mirry czyſtey/ náśieniá z łáktuki/ białego máku/ ſkory z korzenia Mándrágory/ co v nas zową Pokrzykiem/ rowno/ ſtłucz kożde oſobno/ [...] á podkadź kogo chceſz áby ſpał SienLek 56v; Hannibal [...] kazał w oboźie ná mieſzác w wino Mandrágor źiela ná poły s trućiną BielSpr 43.
Wyrażeniei »jagody mandragory; jagody ktore zową mandragora« (1;1): niechay ſpi s tobą tę noc zá ty iágody Mándrágori. BielKron 15, 15.

Synonimy: pokrzyk, śliżek.

AL