« Poprzednie hasło: MEDYJANA | Następne hasło: MEDYJATOROW » |
MEDYJATOR (12) sb m
e jasne, a pochylone; -or z tekstu nie oznaczającego ó; -or-.
sg | pl | |
---|---|---|
N | medyjåt(o)r | |
G | medyjåtora | medyjåtor(o)w |
D | medyjåtorowi | |
A | medyjåtora | |
I | medyjåtorem | medyjåtory |
L | medyjåtorze |
sg N medyjåt(o)r (1). ◊ G medyjåtora (1). ◊ D medyjåtorowi (2). ◊ A medyjåtora (1). ◊ I medyjåtorem (1). ◊ L medyjåtorze (5). ◊ pl G medyjåtor(o)w (1). ◊ [I medyjåtory.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
- 1. praw. Przedstawiciel sądu uczestniczący w postępowaniu dowodowym odbieranie przysięgi, przesłuchiwanie świadków itp.) toczonym niebezpośrednio przed sądem (1)
- 2. Rozjemca, sędzia polubowny (1)
- 3. Pośrednik, tu: o Chrystusie jako pośredniku między ludźmi a Bogiem (kwestia udziału w pośrednictwie poszczególnych osób Trójcy Św. i istoty tego pośrednictwa była ważnym elementem ówczesnych polemik religijnych) (10)
Tytuł dzieła Stankara „De Trinitate et Mediatore Jesu Christo” i polemizującego z nim zaginionego dzieła Orzechowskiego „Mediator sive de ecclesia Christiana” [czyj: pron poss (5), ai poss (1)] (6): Iż tám w moim Medyatorze/ obaczył nieco Sztánkár z drugimi/ coby popráwić potrzebá OrzList g; y podobno náuczeńſzy Medyator náſz przećiwko Sztánkárowemu Medyatorowi OrzList g4v, g, gv, g4v.
Synonimy: 2. arbiter, jednacz, oberman, rozjemca; 3. pośrzednik.
MM