[zaloguj się]
[pdf]

METALLUM (4) sb n

metallum n (2), metal m a. metallum n (2).

e jasne, a pochylone.

Fleksja
sg pl
N metållum
G metållów
D metållóm
A metåll(a)

sg N metållum (1). ◊ pl G metållów (1). ◊ D metållóm (1). ◊ A metåll(a) (1).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVI – XVII (z Cn) – XVIII w.

Znaczenia
Metal; ferrumen Calep [metallum – kruszec Murm 123, Mymer1 6, Mymer2 5v, BartBydg 90; ‒ wszelaka miedź albo materyja, którą w ziemi kopają, jako jest kruszec złoto, śrebro, miedź, ołów Mącz 219b; kruszec; kamień łamany z gór, nieciosany, orclami też zowią ‒ metallum Cn] (4): Lamina, Miedziána/ Cenowa/ kuprowa y tákowych metallów bláchá. Mącz 183b; Ferrumen ‒ Wſzeliakie metallum, ktorim lietuią rzemiesnicy Calep 415b.
Szereg: »metallum a kruszec« (2): Fodina, Sziba albo Grubá w którey yákie metalla á kruſzcc kopáyą. Mącz 132c, 219c.

Synonim: kruszec.

MM