[zaloguj się]
[pdf]

MIERZIĆ SIĘ (4) vb impf

Wymowa: mier-zić się.

sie (3), się (2).

e jasne.

Fleksja
inf mierzić się
indicativus
praes
sg
2 mierżę się
3 mierzi się
praet
sg
2 m mierziłeś się

inf mierzić się (2). ◊ praes 2 sg mierżę się (2). ◊ 3 sg mierzi się (2). ◊ praet 2 sg m mierziłeś się (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Odczuwać niechęć, wstręt, odrazę, pogardę; wzdragać się; aversari Mącz; abhorrere, despuere, exsecrari, fastidire Cn (4):

mierzić się kim, czym (2): Aversari aliquem, Mierźić ſie kim/ ſtrzedz ſie kogo/ wzgárdzáć go. Mącz 487b; Niecnotą śię bárzo mierzę [!]. CzahTr [D2].

a. Z przeczeniem: chętnie coś zrobić, nie sprzeciwiać się [cum inf] (1): Iezu ienżes z Dziewicze Mariey rodzącz ſie poſtaczy ſlugi przijąć nie mierzyłes ſie. TarDuch A8v.
*** Dubium [zapewne omyłkowe wprowadzenie „mierzić się” zamiast innego czasownika lub „skromność” zamiast innego rzeczownika] (2): kto ćię naydzie/ [niebieska mądrości] [...] Prawdziwie rozeznawa dobre ode złego/ [...] Boleść ſnádno wyćierpi/ mierźi ſie ſkromnośćią WisznTr 23.

Synonim: brzydzić się.

Formacje współrdzenne cf MIERZIĆ.

AŻ