![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: MIESZEK | Następne hasło: MIESZKACZ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MIESZKA (1) sb f
e jasne; a prawdopodobnie jasne (tak w -ka).
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | mieszka |
| D | mieszce |
sg [N mieszka.] ◊ D mieszce.
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
Zamieszanie, spór: Z ſtrony owégo ſłowá, mieſce: mym zdániém, lepieyby było mieyſce, ad differentiam mieſsce JanNKar F3v.
[mieszka miedzy kim: Ale ossvkny thkaney bila yest myeska myedzi gymy, bo kasdi chczial rosdzielicz ya. SprChęd 89; A tako, gdi gi [= Jezusa] ony [= Jozef i Nikodem] pogrzescz chczely, onagi [ = Maryja] ksobie cziognela, a tako byla gest miedzi gimy myeska myloscziwa. SprChęd 108, 16.]
MM