Ten ſukniey á ten bothow/ á trzeći kápturá/ Nápyera ſie wołayąc/ wnet tám w mieſzku dzyurá. RejWiz 92; Iuż cżás przyſzedł ćwicżenia/ będźiem ſtrzeláć kurká/ Nie iedná ſie vcżyni w náſzym mieſzku dźiurká. BielSat C3; BielRozm 19.

Boć y mieſzek ieſt dobry towárzyſz/ ſzkodá go ledá o co gniewáć. RejZwierc 61.

A w noczy ſie gráło/ w mieſzku bárzo máło. RejZwierc 114.

Czemuż ſie Kſze miły żegnaćie? Cenáć w mieſzek nieidźie: á cóż wżdy podaćie? WyprPl B3v.

»w mieszku nie masz nic, nic nie mieć« (5:1): áno mu w brzuchu pełno á w mieſzku nic nie máſz. RejZwierc 59v; Y tyś wygrał pánie hoyny/ Chociay ſie zdaſz ſobie ſtroyny/ Ale w mieſzku nic nie mamy RejZwierc 231v, 61, 61v, 224; WerGośc 235.

»i pieniądz w mieszku nie został« (1): Y niedługo gráiąc/ hnet ieden ſpadł s ſtołu/ iż mu y pieniądz w mieſzku nie zoſtał. GórnDworz T2.

»poki co jest w mieszku« (1): nietrzebáć ſie będzie ſtháráć/ poki v nas co ieſt w mieſzku. GórnDworz T3.

»nic nie przydzie do mieszku« (1): Tam [u tych ludzi] nic nieprzydzie do mieſſku Tey kęs ſſárey pychy wzyſku RejRozpr C2v.

»w mieszku pustki, penuryja zalęgła(-y) się« [szyk zmienny] (1:1): RejWiz 41; Bo dzyerz ręce w kálecie/ ábyć nie záziębły/ Ano ſie w obu mieſzkoch/ iuż puſtki zálągły. RejZwierz 136.

»mieszek schudnie, sklęśnie, skurczyć się musi« (1:1:1): RejZwierc 61, 231v; Mieſzek mu ſię też iuż bárzo ſkurcżyć muśi/ gdy iego indulty nie płácą/ y one iármárki vſtáły/ kiedy pirwey kupcżył Byſkupſtwy NiemObr 161.

»mieszek stęka, trzeszczy« (1:1): Poſloćiſty Báran z fladry Ano ſnadz lepſſy co wrzeſſczy I mieſſek po nim nie trzeſſczy RejRozpr G3; PudłFr 5.

»mieszek wywietrzeje« (1): Záchowáią w pokoiu látá ſwe ſtátecżne. Vmieiąc dzieći cieſzyć niepewną nádzyeią/ Choć im mieſzki y ſkrzynki bárzo wywietrzeią. HistLan D4v.

»dobyć z mieszka« = wydać (1): Thák też ſkąpi rodzicy wolą ná co inſſego dobyć z myęſzká ná piwo álbo ná co inſſego [...]/ niżby myeli ſynowi dobrze vcżynić GliczKsiąż M2v.

»w mieszek kłaść« (1): Nie przyſtaway k iego rádzye/ Nie zá zbożeć w mieſzek kłádzye BielKom F2v.

»mieć mieszek szeroki« = łatwo wydawać pieniądze (1): Podźże też do mieyſckich żon/ iák ſą głádkiey mowy/ Choćia piſmá nie vmie/ zwyćięży ćię ſłowy. Ma potemu ięzycżek/ ma mieſzek ſzeroki BielRozm 27.

»mieszek, mieszka nabi(ja)ć« = (wz)bogacić się; ad suos quaestus abuti, providere sibi, suis compendiis studere, suis rebus consulere Mącz [szyk zmienny] (5:1): RejKup h6v; RejZwierz 101v; Pietatis praetextu suis rebus consulit, Pod zmyślániem álbo xtałtem nábożeńſtwá mieſzká ſobie nábiya. Mącz 453d, 288d, 495b, 511b.

»z mieszkiem się obrachować (a. porachować, a. zrachować), obliczyć« (3:1): HistLan D3; budowáć by wieżę chćiał/ z mieſzkiem ſię nie obliczywſzy SkarŻyw 31; PudłFr 34; KlonFlis E.

»mieszkiem pachnieć« = grozić wydatkami (1): Przed ſie tá rzecz mieſzkiem pachnie. RejRozpr A3.

»pieniądzmi mieszkow dosypować« = oszczędzać (1): Ktorzy wolą pyenyądzmy myęſzkow doſypowáć/ álbo ſkárbow dokłádáć/ niż dzyatkam ſwym o rozum náuką ſie poſtháráć. GliczKsiąż M2.

»z mieszkiem się pobracić« = zdecydować się na wydatek (1): Nielża iedno ſwámi płáćić Przydzie ſie z mieſzkiem pobráćić RejRozpr G3v.

»mieszki rozdziergnąć« = zwiększyć wydatki (1): pokiſmy ná wino gąb y mieſzkow ták bárzo byli nie rozdźiergnęli GostGospSieb +3v.

»po mieszku skrobać, dłubać się« = wydawać ostatnie pieniądze (1:1): Bo mu ſie zda zá lekkość/ dáć przewieść ná ſobie/ A nie bacży cięſzkośći/ gdy po mieſzku ſkrobie. RejZwierz 102; RejZwierc 114.

»w mieszku umiatać« = wyciągać pieniądze (1): [lichwiarz] dobrodźieyſtwo ſwe ná ocży wymiáta: Choć ći cżęſto y w gumnie y w mieſzku vmiáta. KlonWor 77.

»wywrocić mieszki na nice, (wy)niszczyć, wyczyściać; pustoszyć, wyprożnić mieszek« = być przyczyną wydawania pieniędzy, ogołocić z pieniędzy [szyk zmienny] (4:3:1;1:1): RejWiz 91; Excutere aliquem, Wytrząść kogo/ Wypróżnic mu mieſzek. Mącz 339b; Wywroć głupim Ziemiánkom ich mieſzki ná nice. BielSat B3, B3v [2 r.]; GrzegŚm A4v; RejZwierc 237v; BielRozm 11, 12, 13.

»źle się mieć na mieszku« = być ubogim (1): IEdnego dworzániná/ pytał/ coć ſie dzieie/ Zle ſie mam/ y ná mieſzku/ y ſerce mi mdleie. Ten go wylecżyć kazał/ y nádał mu doſyć RejZwierz 23.

»mieszek prożny (a. wyprożniony)« (3): BielKom A2v; A náwet miéſzek próżny: toć wyſługá moiá KochFr 110; PudłFr 34.

»pustki w mieszku« (1): Aza ſie y ná inéy kupiéy nam poſczęśći/ Boć wierę puſtki w miéſzku po niemáłéy częśći. WyprPl A3v.

»mieszek (nie) spełna« (5): RejWiz 15; Kto ſam s ſiebie praw głádſza ná nim wełná. Bo miłość ſławá y mieſzek náſz ſpełná. RejZwierc 225v, [213]v, 221v [2 r.].

»z [czyjego, jakiego] mieszka« = na czyjś koszt (3): De suo apponere, Z ſwego mieſzká przikłádáć. Mącz 310a, 245b.