[zaloguj się]
[pdf]

MIESZKIWAĆ (5) vb impf

mieszkiwać (4), mięszkiwać (1) LibMal.

e prawdopodobnie jasne (tak w mieszkać).

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 mieszkiwå
praet
sg pl
3 m mieszkiwåł m pers mieszkiwali

praes 3 sg mieszkiwå (1). ◊ praet 3 sg m mieszkiwåł (2). ◊ 3 pl m pers mieszkiwali (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Iter. od „mieszkać” ‘żyć, być’; czasem z neutralizacją funkcji iteratywnej (5):
a. Przebywać gdzieś, mieć gdzieś stałe lub czasowe miejsce pobytu [gdzie] (3): LibLeg 11/169; W Rydze murowány Dwór/ gdźię [!] Areybiſkup kiedy bywał w Rydze/ mieſkiwał. KwiatOpis C3; GostGosp 152.
b. Prowadzić tryb życia określony warunkami przyrodniczymi [gdzie] (1): ácżkolwiek onych pierwſzych wiekow poki ná puſtyniách mieſzkiwáli/ á pracą ſwoią żyli/ dobrych ludźi Chrześcijáńſtich [!] doſyć bywáło miedzy nimi WujJudConf 144v.
c. Żyć, obcować z kimś (o związku kobiety z mężczyzną) [z kim] (1): yeſth napominall Iana Grendą abi oddaney zoni Barthoſcha Glinyarza ſkthora yawnye myąſchkiwall zanyechall. LibMal 1554/193v.

Formacje współrdzenne cf MIESZKAĆ.

ZCh