[zaloguj się]
[pdf]

MIRZYK (1) sb m

mirzyk (1), [mierzyk].

e jasne.

Fleksja
sg
N mirzyk
A mierzyk

sg N mirzyk (1). ◊ [A mierzyk.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

bot. Prawdopodobnie Apium graveolens L. a. Oenanthe aquatica (L.) Poir.; seler zwyczajny a. kropidło wodne, roślina z rodziny baldaszkowatych (Umbelliferae), posiadająca właściwości lecznicze: Apium. Opich/ Mirzyk/ albo kcżelnik Eppe. [...] ieſt roſpądzaiącze ziele opuchliny y otwarzaiące zatkanie żił y boleſci vſmieraiacze [!] FalZioł I 8b; [APIVM SATIVVM. Piotruſzká. Stephanek [= S. Falimirz] w ſwoim herbarzu wyłożył Apium, Mierzyk/ niewiém co to za ſłowo/ áni polſkié áni ruſkié/ áni niemieckié: by wżdy był wyłożył Opich [...] A wſzákże przedśię niedobrze/ bo to ſłowo Apium, známionuie rozmáitych źioł kilko: przeto trzebá było rozdzielić/ który Opich ten to Mierzyk známionował [...] Gdyż ich ták wiele/ tedy niedobrze wyłożył w herbarzu Mierzyk álbo Opich/ bo niewiedźiéć o którym rozumiał UrzędowHerb 28a (Linde)].

Synonimy: kczelnik, opich.

AKtt