« Poprzednie hasło: MOCARSTWO | Następne hasło: MOCARZOW » |
MOCARZ (328) sb m
-c- (324), -cz- (19), -tz- (4), -cż- (1).
o jasne, a pochylone (w tym 8 r. błędne znakowanie).
sg | pl | |
---|---|---|
N | mocårz | mocårze, mocårzowie |
G | mocårza | mocårzów |
D | mocårzowi | mocårz(o)m |
A | mocårza | mocårze |
I | mocårz(e)m | mocårzmi, mocårzåmi |
L | mocårzu | mocårz(o)ch, mocårzåch |
V | mocårzu | mocårze |
sg N mocårz (63). ◊ G mocårza (16). ◊ D mocårzowi (5). ◊ A mocårza (21). ◊ I mocårz(e)m (3). ◊ L mocårzu (3). ◊ V mocårzu (1). ◊ pl N mocårze (73), mocårzowie (2); -owie OrzQuin; -e : -owie BudBib (2:1). ◊ G mocårzów (36); -ów (1) OrzQuin, -ow OpecŻyw (2), -(o)w (33). ◊ D mocårz(o)m (8). ◊ A mocårze (62). ◊ I mocårzmi (23), mocårzåmi (1); -mi : -åmi RejAp (3:1). ◊ L mocårz(o)ch (6), mocårzåch (1) WerGośc. ◊ V mocårze (4).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.
- 1. Ten, który posiada bardzo wielką, większą niż inni siłę lub władzę
(327)
- a. O Bogu lub Chrystusie (18)
- b. O aniołach (12)
- c. O Szatanie (13)
- d. O Bachusie (1)
- e. O istotach rozporządzających potężną siłą nadludzką, żywiołową lub kosmiczną (1)
- 2. Człowiek występujący w igrzyskach rzymskich, zapaśnik (1)
mocarz czyj [= komu podległy] [w tym: pron poss (5), ai poss (1)] (6): A będą iáko mocarze Effráimowi [fortes Ephraim]/ y będzie weſołe ſerce ich by od winá Leop Zach 10/7; Cżemuż ieſt przepłoſzon mocarz twoy [fortes tui] á oſtáć ſię nie mogł iż go zápędźił Pan. BibRadz Ier 46/15, Ioel 3/11; RejAp 163v; BudBib Ier 51/57; SkarKazSej 704b.
mocarz czyj [= skąd pochodzący] (3): podburzáiąc mocarze ony Rzymſkie ná okrucieńſtwá á ná przeſládowánie prawdy Páńſkiey RejAp 105; BudBib Ex 15/15, Ier 49/22.
mocarz czyj [= nad kim] (1): y dozna wſzelkie ćiáło żem ia Iehowá zbáwićiel twoy y odkupićiel twoy mocarz Iáhákowow [fortis Iahacob]. BudBib Is 49/26.
W połączeniach szeregowych (23): Wdzyęcżna pociechá tákiemu káżdemu/ ktory ſie nye wſtyda prawdy Bożey twierdzić przed krolmi/ kſiążęty/ á mocarzmi ſwiátá tego. LubPs bb marg; BibRadz I 4a marg; ále mówię o moc/ która Królá czyni Królem/ róznégo człowieká od wſzytkich Kśiążąt/ Deſzpotów y Mocarzów inych OrzQuin T3v; á krolowie ziemſcy/ y kſiążętá/ y Bogacże/ y mocarze/ y ini vrzędnicy/ y káżdy ſługá/ y káżdy wolny kryli ſie do iáſkiń/ y miedzy gory opocżne. RejAp 62v, 139v, 162v, 163, 163v; RejPos 6 [2 r.] 124v, 130v, 159v, 195v (9); RejZwierc 179; A przetoż mocarze [potentes]/ śláchtá/ y oſoby ná vrzędźiech będące/ máią być ćiężey karáni/ niżli vboſtwo/ chłopſtwo/ y ludźie od vrzędow wolni ModrzBaz 70; WerGośc 213; KołakCath C2v; WujNT Apoc 6/15, 19/18.
W przeciwstawieniach: »mocarz ... pokorny (11), nędznik (2), chudzina, mdły, nędzny, niemężny, niski, rozpaczający, sługa, stracony, ubogi, uniżony« [w tym: nędzne a pokorne sługi; pokorne, uniżone, mdłe, stracone, rozpaczające; ubogi, niedostateczny] (17): LubPs hh2; BibRadz Luc 4/48; BielKron 214; Cżemu Pan rychley ſzedł do nędznikow niż do mocarzow. RejPos 255v marg, 14, 57v, 184v, 255v, 293v, 304, 305; BudBib Iud 9/12; ábyś ſię vniżał pod możną ręką Bożą/ ktory ſkłáda mocarze [potentes] z ſtolic/ á niſkie [humiles] wywyżſza. ModrzBaz 58; chudźinę [imbelles] niewolſtwem [prawa] trapią/ ktora wnich iáko w śieći więźnie/ á mocarze [illis] przerywáią ie iáko páięcżynę. ModrzBaz 12v; Złożył mocarze z máieſtatu/ á podwyżſzył pokorne. LatHar 66, 399; SiebRozmyśl F4.
W porównaniach (5):
Jako comparatum (1): mocarze ziemſcj [!] leżą iáko proch á iáko błoto pod nogámi iego. RejAp BB7.
Jako comparandum (4) : LubPs cc6; Pan [Bóg] iáko mocarz [sicut fortis] wynidzie/ iáko mąż rycerſki wzbudzi zawiſną miłość Leop Is 42/13; iż on tym ſwiętim rámieniem ſwoim był śilen iáko práwy mocarz/ á drżáło przed nim wſzytko ſtworzenie/ niebo/ ziemiá/ morze/ powietrze. RejPos 80; CzechEp 167.
W charakterystycznych połączeniach: mocarz czerstwy, drapieżny, dziwny (4), hardy (2), nędzny (2), okrutny (2), prawy, przełożony (2), pyszny (2), sławny, srogi (4), śmiały, zacny (2), zbrojny, ziemski (na ziemi) (5), złościwy, zły; moc mocarza.
Nie wadz śię z mocarzem. BierEz N3.
»mocarz świata (tego), ziemski, świecki« [szyk 69:4] (61:8:4): Abowiem ſie on zmocnił niewymownem obyczáiem wſſem mocarzom ſwiátá. RejPs 70v, 52, 90v, 215; KromRozm III L3, M7; Niewdzyęcżnoſc mocarzow ſwieckich przećiw ſłowu Bożemu. LubPs F4 marg, A3v, A4 [2 r.], A4v, G4v marg, R4v marg (16); RejWiz 54; RejAp 9, 14, 39, 42, 49v (14); HistRzym 64v, 97v, 98 [2 r.]; RejPos A3, 1, 6 [2 r.], 6v, 16v [2 r.] (25); RejZwierc 48, 50, 84v; KochPs 70, 132; KołakCath B4.
»mocarz wielki (a. nawiętszy)« [szyk 3:2] (5): RejWiz 85; Mącz 155a; RejPos 306v; chociay byli ták wieldzy mocarze/ iáko o nich ſłyſzyſz/ że vpáść muſieli RejZwierc 257v, 179.
»deszpotowie i mocarzowie« (1): á ći Deſzpotowie y Mocarzowie ini/ w ſpráwách ſwych/ to Zwiérzchnośćią zniewoleni nie ſą. OrzQuin S4v.
»hospodar albo (ani) mocarz« (2) : rzecz to wam ſámá pokaże/ iż niemoże być właſnie wezwány żaden Hoſpodár áni Mocarz/ to ieſt/ Kśiążę Królem OrzQuin P, O4v.
»krol, (a, i, albo, ani) mocarz« [szyk 30:3] (33): RejPs 178v; iż kto chodzi pod ſpráwą á pod obroną Páná tego/ wiele poſiadł ſkárbow ſwiáthá tego. Iuż żadny krol áni mocarz iemu nigdy śilen być nie może. RejAp D6, 163, 164 [2 r.], 172; RejPos A3, 6v [2 r.], 16v [2 r.], 63v, 89 (18); A sthądże mu [Aleksandrowi Wielkiemu] oná iego wielka dzielność y ćwiczenie przychodziło/ czytáiąc ſpráwy onych wielkich krolow y mocarzow co też przed nim bywáli. RejZwierc 13, 48, 84v.
»książę (a. ksiądz) a (i, to jest) mocarz« = princeps robustus [szyk 3:1] (4): RejWiz 62v; OrzQuin P; Ktory [czart] ty wſzytki ine kſiążętá/ y mocarze zyemſkie poduſzcża á ſpráwuie ná ſrogośći á ná okrucieńſtwá ſwiátá tego. RejPos 130v; BudBib Ex 15/15.
»mędrzec ani (a) mocarz« [szyk 2:1] (3): Niechciál mądry bóg mędrtzow na to wybratz/ anij motzárzow/ [...] a dlá tego proſté rybitwy á grubégo rozumu na to obrál. OpecŻyw 40; KromRozm I F4; RejAp 21v.
»mocarze a okrutniki« (2): ktorzy wzruſzáią ony morzá á ony nawáłnośći iego/ tho ieft mocarze á okrutniki ſwiátá tego/ áby ſtráſzyli/ trwożyli/ á záburzáli thę ſwięthą łodkę iego. RejPos 51, 215v.
»pan, (a, abo, ani, i) mocarz« [szyk 4:1] (5): LubPs F4; Mącz 98b; Pátrzayże thu pilno márny złocżyńco/ kthoryś wpadł w ſrogye ręce nie ledá pánu á nie ledá mocarzowi/ ále Pánu wſzech pánow/ á mocarzowi nád wſzemi mocarzmi. RejPos 168, 15v, 89.
»potentat a (ani) mocarz« [szyk 1:1] (2): RejZwierc 155v; Iż dni lat náſzych w ſámych lećiech śiedmdźieśiąt. A ieſli w potentaćiech (á w mocarzách) tedy ośmdźieśiąt lat [dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni, si autem in potentatibus octoginta anni VulgPs 89/10] WerGośc 263.
»mocarz a (a(l)bo) przełożony« [szyk 2:1] (3): Y wam innem wſſem ták bych ſmiał rádzić/ ábyſćie ſie obaczáli á nie niekłádli nádzieie ſwey wżadnych ſwieckich mocarzoch/ álbo przełożonych RejPs 215; RejPos 198v, 253v.
»sprawce a mocarze« (1): Abowiem záwżdy Pan ná ſprawce ſwoie á ná mocarze ſwoie ktorym ſwiát porucżáł więtſze á przeſtrzeńſze ocży miewał RejAp 163v.
Iron. (2): Co káżdego witał. IEden w obycżáiu miał/ kogo potkał witał/ Drugi ktoby chciał pánnie gonić kwoli pytał. Ten niewie co ſie dzieie/ idzie z ręką k niemu/ Ow mnima iż ná kolbę/ y da rękę iemu. Obeſle wytánego/ wnet ſwiádſzą łotrowie/ Y wypráwią go ná płác/ wynidą pánowie. Pánná złożył mocarzá/ moẃcie zá mną dzieći/ A mocarz iuż nogámi dawno wzgorę leći. RejFig Dd3v.
W połączenia szeregowym (1): twierdźieli/ że ten obiecány Meſyaſz miał być Emánuelem Bogiem z námi [...] iż imie iego miáło być/ dźiwny/ rádny/ BOG/ mocarz/ Oćiec wiecżnośći/ Kſiążę pokoiu CzechRozm 179.
»mocarz nad mocarzmi« (1): kthoryś wpadł w ſrogye ręce nie ledá pánu á nie ledá mocarzowi/ ále Pánu wſzech pánow/ á moczarzowi nád wſzemi mocarzmi. RejPos 168.
»mocarz nieba i ziemie« (1): gdyż nie od ziemſkiego krolá/ ále od onego Krolá á Mocarzá niebá y zyemie/ przydzye do ciebie s pewnemy cyrography iego RejPos 317 v.
»święty mocarz« (1): Abowiem ktoryby mocarz mogł ſie vkázáć s táką mocą w rámieniu ſwoim/ [...] iáko ſie vkazał ten ſwięty mocarz. RejPos 231.
»mocarz wszech wiekow, wszechmogący« (1:1): yſz ona myala boga wſzywocze noſzycz y porodzycz moczarza wſzech wyekow PatKaz II 542, 542.
»mocarz a (to jest) pan« [szyk 3:1] (4): Co ſie to wſzytko sſtáło przez tego mocarzá á przez tego Páná náſzego. RejPos 29, 79v, 168, 327v.
W połączeniach szeregowych (2): OpecŻyw 186; Mocni w śile/ cżyniący przykazánie iego. A dla tego cżęſto ie Piſmo S. śiłámi álbo mocarzmi y zaſtępem Páńſkim zowie. KuczbKat 20.
»kor mocarzow« (1): Cżwárté przyiąl ią [Matkę Bożą] kor motzárzow chwálątz z iéy poſluſſeńſtwa/ ſpiéwaiątz a rzekątz OpecŻyw 183.
»mocarze na niebie, niebiescy« [szyk 3:1] (3:1): Piekielne y niebieſkie y zyemſkie mocarze/ Wſzytko to on [Bóg] iáko chce w ocemgnieniu ſkarze. RejWiz 186; RejAp 55v; RejPos 180v; RejZwierc 10.
»mocarz piekielny, w piekle« (2:1): ciebie chwálémy Alleluia/ ktorys tako motznie zwyciężył motzárze piekielné OpecŻyw 174; RejWiz 186; RejZwierc 10.
»podziemni, pod ziemią mocarze« (1:1): RejAp 55v; Poblażáią ći ſobie co łotrowſkie żyią/ Y podźięmnym mocárzom ná ofiárę tyią. Prot C4.
»mocarz pyszny« (1): gdy z śmierći ocućił będąc iuż wſkrzeſzonym/ Mocarzá pyſznego/ mocą ſwą zwyćiężył ArtKanc F4.
»szatan mocarz« [szyk 1:1] (2): iáko prawdźiwy ſzcżyry y mężny boiownik/ będąc mocnieyſzy nád onego pierwſzego mocarzá ſzátána/ śmiele ſię z nim potykał CzechEp 205, 150.
»mocarz świata tego« (2): á vmocnić w nas będzieſz racżył wiárę ſthałą/ y nádzieię mocną o ſobie/ iuż muśi zemdleć ten nieſláchetny ſprzećiwnik náſz/ á ten mocarz ſwiátá tego. RejPos 80, 79v.
»mocarz wielki« (1): y okazáłá ſie moc iego/ y ſtárł głowę cżártá ſproſnego/ onego mocarzá wielkiego RejPos 16v.
»mocarz a nieprzyjaciel« (1): Iż iuż ieſth złupion on mocarz á nieprzyiaciel twoy z onego kroleſtwá/ ktore był chytrze wyłudził ná przodkoch twoich RejPos 77 v.
Synonimy: 1. możny pan, pan wielki, potentat, wielmożny; 2. biedziciel, pasownik, zapaśnik.
Cf NIEMOCARZ
JB