« Poprzednie hasło: [MOKRWA] | Następne hasło: MOKRZ » |
MOKRY (115) ai
o jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | mokry | f | N | mokrå | n | N | mokr(e) |
G | mokr(e)go | G | mokr(e)j | G | mokrégo | |||
A | mokry | A | mokrą | A | mokro, mokr(e) | |||
I | mokrym | I | mokrą | I | ||||
L | L | mokréj | L | mokrym |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | mokrzy |
subst | mokr(e) | |
G | mokrych | |
D | mokrym | |
A | subst | mokr(e) |
I | f | mokr(e)mi |
L | mokrych, mokr(e)ch |
sg m N mokry (18). ◊ G mokr(e)go (1). ◊ A mokry (3). ◊ I mokrym (4). ◊ f N mokrå (17); -å (12), -(a) (5). ◊ G mokr(e)j (3). ◊ A mokrą (5). ◊ I mokrą (5). ◊ L mokréj (3); -éj (1), (-e)j (2). ◊ n N mokr(e) (6). ◊ G mokrégo (5); -égo (3), -(e)go (2). ◊ A mokro (6) [w tym: Mącz 159d, 203c, 356b [2 r.]; Calep 627a może av], mokr(e) (2); -o FalZioł, Calep; -(e) CiekPotr; -o : -(e) Mącz (4 : 1). ◊ L mokrym (2). ◊ pl N m pers mokrzy (1). subst mokr(e) (4). ◊ G mokrych (9). ◊ D mokrym (1). ◊ A subst mokr(e) (5). ◊ I f mokr(e)mi (4). ◊ L mokrych (10), mokr(e)ch (1); -ych : -(e)ch FalZioł (1 : 1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.
- 1. Wilgotny, nasycony wilgocią, przeniknięty obficie wodą lub innym płynem (79)
- 2. Płynny (16)
- 3. W odniesieniu do roku lub jakiejś jego pory; deszczowy, dżdżysty (8)
- 4. W odniesieniu do żywiołów (4)
- 5. fizjolog. W odniesieniu do płynu organicznego w żywym ustroju, do natury organizmów ludzkich i zwierzęcych; także w odniesieniu do stanów chorobowych organizmów żywych (6)
- 6. Zestawienie w funkcji n-loc: »Mokra Gora, gora rzeczona Mokrą« (2)
mokry od czego (2): Sprácowałem ſię w płáczu moim/ ná káżdą noc opływa poſćiel moiá/ á łoże moie mokre ieſt od łez [in lachryma mea stratum meum liquefaciam]. BibRadz Ps 6/7; Vdus aqua, Mokry od wody. Mącz 476d.
mokry dla czego [= z powodu czego] (1): Wołochda [...] ieſt Kráiná wſzytká mokra dla gęſtych ieźior y láſow BielKron 433.
W połączeniu szeregowym (1): Viátka [...] Kráiná tá ieſt/ mokra/ błotna/ nierodna BielKron 434.
W przeciwstawieniach: »mokry ... suchy (7), suchuchny« (8): GlabGad E8v, I3v; prośił Godeon [!] znáku zwycięſtwá od Bogá/ położywſzy wełnę ná zyemi ſuchey/ ktorą przemienną náydował/ cżaſem mokrą cżaſem ſuchą/ to ieſt/ pirwey żądał áby byłá wełná mokra á zyemiá pod nią ſucha/ y sſtáło ſie ták. BielKron 50, 50 [2 r.]; Mącz 387a; RejZwierc 205v; w koło nich wſzytki mieyſcá bárzo mokre/ á tám gdzie ſłucháli ludzie/ ſuchuchne zoſtáły SkarŻyw 543.
W charakterystycznych połączeniach: mokra(-e, -y) chusta (a. chustka) (6), drwa (5), kraina (4), miejsce (2), płat, skora, wełna (2).
»łąka mokra« [szyk 1 : 1] (2): FalZioł I 154a; Irrigua prata, Mokre łąki w niźinie leżące. Mącz 356c.
»mokre mie(j)s(t)ce« = wilgotna, podmokła gleba a. ląd [szyk 9 : 5] [w tym pl (10)] (14): nad rzeką zktorey wychodźyło ſiedḿ krow cudnych a barzo tłuſtych/ a paſly ſie na mieſcach mokrich [et pascebantur in locis palustribus Vulg Gen 41/2] HistJóz B, Bv; roſcie [sosna] na mokrech mieſtczach FalZioł I 116a, I 112d, 113a, 114b, 115a, 154a; Thenże Krol Krzepicki zamek ná gránicy Sląſkiey y miáſtecżko záłożył na mieyſcu mokrym. BielKron 376v, 269v; Mącz 193a, 387a; náwieźiſz then Vpuſt źiemią dobrą/ coby nie piaſkowátą/ y nienapłáwną [...] ále pátrzay iłłu práwie dobrego/ z mokrégo mieyſcá. Strum M2v; SkarŻyw 543.
peryfr. »mokre słonych wod ścieżki« = szlaki morskie (1): Lodzi bukowa ktoraś głádkiey Twarzy páſterzá Pryámcżyká Mokremi ſłonych wod śćieſzkámi Do przezrocżyſtych Eurotowych Brodow nośilá KochOdpr C3v.
»mokre wilgości« (1): Gdy mgły wſtáią ku gorze tu z mokrych wilgośći/ To ſie iuż tám z nich rodzą rozne przypádłośći. RejWiz 150v.
»mokre ziarno« (1): áby ziárno było dobrze wyſchłe/ bo mokre álbo niedoźrzáłe pewnie zgnije. RejZwierc 109v.
»mokra ziemia« [szyk 3 : 2] (5): GlabGad I3v; BielKron 50; áżby błoto było koło żłobów/ tákże ónym błotem żłoby dychtuy: á to dla tego/ áby óná źiemiá mokra koło żłobów dobrze odewrzáłá Strum Gv, G2 [2 r.].
»zimny, (a) mokry« (2): Acż v nas kráiná źimna á mokra/ ále wyzſzey leży nád Egipt BielKron 8v, 385.
W przeciwstawieniu: »suche ... mokre« (1): Cżynu do koł/ do wozow/ tákiego co z ſuchego rąbią doſyć przycżynić [...] bo to co z mokrego vrobi/ nágotuie/ kiedy chce. GostGosp 82.
~ W połączeniach szeregowych (2): A iżby ſię pohámowáli od ofiar palonych/ śniednych/ y mokrych [prohiberent holocausta et sacrificium et libationem] BibRadz 1.Mach 1/47; BudBib 1.Mach 1/47.
»mokre rzeczy« = płyny; liquores Modrz [szyk 2 : 1] (3): Log ieſt miárá mokrych rzecży w ktorą ſię leie ſześć ſkorupin iáiowych. BudBib I 62b marg, I 47a marg; iż iáko żyto/ y mokre rzecży wedle pewney miáry przedawáią/ ták by też mięſo/ ſyry/ másło/ [...] ná wagę przedawano. ModrzBaz 33.
W charakterystycznych połączeniach: mokra(-e, -y) jesień, lato (2), rok (3), wiosna.
»(i) suchy albo (i) mokry« (3): niewierz temu ábyć tho tobie ſuchy ſlbo mokry rok cżynił/ ále ty ſobie ſam tho cżyniſz y ſuchy y mokry rok RejAp 58v, 58v.
»zimny i mokry« (1): Trzecia ieſt Ieſień zimna y mokra. W niey ſie flegma mnoży. FalZioł [ +8]v.
W przeciwstawieniu: »mokry ... suchy« (3): Zywioły cżterzy ſą z ſwemi przyrodzonemi ſpoſoby, Powietrze gorącze y mokre/ ogień gorączy y ſuchy FalZioł [+8]v, [+8]v; OrzQuin P2.
W charakterystycznych połączeniach: mokre(-a) powietrze, woda (2).
»wilgi a mokry« (1): trudno ogiéń z wody bywa/ bowiém ſpółecznośći nie máią z ſobą żadnéy: wodá wilga á mokra/ Ogiéń ſuchy á ćiepły OrzQuin P2.
»mokry i zimny« (1): Zywioły cżterzy ſą [...] woda mokra y zimna FalZioł [+8]v.
»materyja mokra« (1): Trzecia ieſt flegma, z materiey mokrey á zimney, ta ma ſwe właſtne mieſtcze w płuczach. GlabGad E2.
»natura mokra« (1): Iako o nich [rybach] piſze Auic. w kxięgach wthorich lekarzkich: Iż ieſt gich natura zimna y mokra [iże ich przyrodzenie ieſt źimne y wilgotne SienHerb 322b]/ to ieſt flegmiſtha poſpolicie wſzythkich FalZioł IV 45a.
lek. »świerzb mokry« [o cieknącym, wydzielającym płyn] (1): ieſli [...] miáłby błonkę abo bielmo ná oku ſwoim/ ábo świerzb ſuchy álbo świerzb mokry [iugem scabiem]/ [...] niech nieprzyſtępuie ofiárować ogniſtych ofiar Iehowie BudBib Lev 21/20 [cf Świerzb gnoiſty iáko lecżyć SienLek C#2].
lek. »wrzody mokre« [o cieknących, wydzielających płyn] (1): Oley ſkocżka więczſzego oſipanie na ciele/ y wrzodi mokre na głowie/ y kroſty zauſzne [...] leczy. FalZioł I 62d.
»mokry a (i) zimny« [szyk 2 : 1] (3): FalZioł IV 45a; GlabGad E2; SienLek 29v cf »ſlegma mokra«, »materyja mokra«, »natura mokra«.
Synonimy: 1. sapiący, wilgi, wilgotny; 3. deszczowny, deszczowy, dżdżysty, niepogodny; 5. wilgi, wilgotny.
Cf NIEMOKRY
TZ