Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MRUCZENIE

Następne hasło: MRUGAĆ »

MRUG (1) sb m

Fleksja

I pl mrugi.

Sł stp notuje, Cn: mrugi s. v. mruganie dobrowolne na kogo, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

Znaczące poruszenie powiekami; momen, numen, significatio, signum, supercilium, ludibundi oculi, nutus oculorum Cn:

W połączeniu szeregowym: Niemáſz nie męſkiego w nim: lecż iáko ſzkort płáſki/ Migi/ mrugi y mizgi ma zadátek łáſki. KlonWor 58.

Synonim: mig.