[zaloguj się]
[pdf]

MRUGNIENIE (3) sb n

Pierwsze e jasne; końcowe z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
sg
N mrugnieni(e)
G mrugnieniå
I mrugnieni(e)m

sg N mrugnieni(e) (1). ◊ G mrugnieniå (1). ◊ I mrugnieni(e)m (4).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

1. Drgnienie powieki oka; tu w przen (1):
Wyrażenie: »mrugnienie oka« = bardzo krótki okres czasu, chwila, moment (1): Tyśiąc lat/ by też było wieku cżłowiecżego/ Nie więcey iák mrugnienie będźie oká twego GrabowSet E.
2. Znaczące poruszenie powiekami; nutus Mącz (2): Cokolwiek ſię dźieie/ bądź słowy/ bądź poſtáwą/ bądź mrugnieniem [conniuentia]/ bądź iakim inſzym ſpoſobem dla oſzukánia kogo/ że to wſzytko miedzy wády ma by pocżytano. ModrzBaz 86v.
Zwrot: »baczyć [czyjego] mrugnienia« = czekać na czyje skinienie, rozkaz (1): Observare nutum alicuius, Pilno baczić mrugnienia cziyego. Mącz 389b.
[Szereg: »kiwanienie abo mrugnienie«: Coż rzekę o Páwle ábo o Afrikanie? [...] ktorych nietylo zdánie wielką powagę v ludźi miáło/ ále náwet kiwnienie ábo mrugnienie. CiceroBud 29.]

Synonim: 1., 2. mgnienie.

Cf MRUG, MRUGANIE

TG