[zaloguj się]
[pdf]

MSZCZENIE (5) sb n

mszcz- (4), mscz- (1).

Teksty nie oznaczają é (Cn końcowe e pochylone).

Fleksja
sg
N mszczeni(e)
D mszczeniu
I mszczeni(e)m
L mszczeniu

sg N mszczeni(e) (1). ◊ D mszczeniu (1). ◊ I mszczeni(e)m (2). ◊ L mszczeniu (1).

Sł stp notuje, Cn s.v. pomsta, Linde bez cytatu: mszczenie się.

Odpłacanie złem za zło wyrządzone sobie lub komuś innemu; persequi, ulcisci Modrz; ultio Cn (5): Mądryć wſzyſtkiego pokuśi/ Pierwey niżli broń wźiąć muśi: A nie ieſt prętki ku mſzcżeniu/ Ma wſzelką rzecż ná bacżeniu.BierEz Sv.

W połączeniu szeregowym (1): ale też yne wſziſtky zle ządze ku bliznemu naſſemu/ iako ieſt/ gniew/ zawyſc/ nienawyſc/ przeklinanie/ vrąganie/ omawianie/ mſczenie/ poduſczenie/ y wſzelki gniew ku bliznemu naumiſle naſzym/ takowe przikazanie y zaplatę iego iaſnie pan Chriſtus racził powiedzieć. SeklKat Iv.

Zwrot: »mszczeniem krzywdy bronić« (1): że to należy ná śláchecką á wyſoką myśl/ mnimánia dobrego mſzcżeniem krzywdy bronić [iniuriis ulciscendis tueri]. ModrzBaz 62.
Wyrażenie: »mszczenie krzywdy« (3): Nie było ieſzcże ná ten cżás żadnych ſpraw/ áni o doſtawániu ſwego/ áni o mſzcżeniu krzywd [de iniuriis ulciscendis] ModrzBaz 102, 62 [2 r.].

Cf MSTA, MŚCIĆ, MŚCIĆ SIĘ, NIEMSZCZENIE, NIEMSZCZENIE SIĘ

JB