[zaloguj się]
[pdf]

MŚCIĆ (8) vb impf

Fleksja
inf mścić
indicativus
praes
sg
3 mści
fut
sg
3 m będzie mścił

inf mścić (2). ◊ praes 3 sg mści (5). ◊ fut 3 sg m będzie mścił (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Odpłacać złem za zło wyrządzone komuś innemu (8):

mścić czego (7): Wiedz iżći P. Bog grzechow mśći Nie dziáłay krzywdy nikomu BierEz F4. Cf Zwroty.

mścić kogo (G) (1): Gdy nań [na Chrystusa] ręce wrzućili/ pocżął Piotr Páná mśćić/ Máłchowi vcho vćiął/ cheąe go mocnie bronić. ArtKanc D12.

Zwroty: »mścić krwie« (2): Gdyż widzicie iż ſam Pan mśći krwie ludu ſwoiego LubPs gg6, C2.

»mścić krzywd(y)« [szyk zmienny] (4): Abowiem ći to ieſt on pan ktory mſći krzywdy niewinnego RejPs 215; LubPs O3v, hhv; KochPs 205.

Formacje współrdzenne: mścić się, pomścić, pomścić się, zemścić się.

Cf MSZCZENIE, [MSZCZON], MŚCIĆ SIĘ

JB