« Poprzednie hasło: RODOWY | Następne hasło: RODZAJNIE » |
RODZAJ (1075) sb m
o jasne; w N i A sg a pochylone (w tym 4 r. błędne znakowanie), w pozostałych przypadkach jasne (w tym 19 r. błędne znakowanie).
sg | pl | |
---|---|---|
N | rodzåj | rodzaje, rodzajowie |
G | rodzaju | rodzajów |
D | rodzajowi, rodzaju, rodzaj(e)wi | rodzaj(o)m |
A | rodzåj | rodzaje |
I | rodzajem | rodzajmi |
L | rodzaju | rodzaj(o)ch, rodzajåch |
V | rodzaju | rodzajowie, rodzaje |
sg N rodzåj (355). ◊ G rodzaju (354). ◊ D rodzajowi (41), rodzaju (3), [rodzaj(e)wi]; -owi : -u OpecŻyw (2:1), MiechGlab (1:1), BielKron (1:1). ◊ A rodzåj (121). ◊ I rodzajem (38); -em (4), -(e)m (34). ◊ L rodzaju (56). ◊ V rodzaju (7). ◊ pl N rodzaje (23), rodzajowie (1) OpecŻyw [w znacz 4.a.]. ◊ G rodzajów (46); -ów (3), -(o)w (43). ◊ D rodzaj(o)m (2). ◊ A rodzaje (14). ◊ I rodzajmi (4). ◊ L rodzaj(o)ch (4) Murm (2), BielKron, BudBib, rodzajåch (3) MiechGlab, Leop, KwiatKsiąż; ~ -åch (1), -(a)ch (2). ◊ V rodzajowie (2) RejPs, BudBib [w znacz. 4.a.], rodzaje (1) KochPs.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (cztery z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
- 1. Zbiór jednostek posiadających pewną ilość cech wspólnych odróżniających je od innych, gatunek (często w funkcji coll. = jednostki tego gatunku)
(487)
- a. W przyrodzie żywej
(449)
- α. O ludziach (169)
- β. O zwierzętach (159)
- γ. O roślinach
(106)
- Przen (1)
- b. W przyrodzie nieożywionej (36)
- c. O chorobach (2)
- a. W przyrodzie żywej
(449)
- 2. Typ wyróżniający się jakąś cechą od innych w obrębie tego samego gatunku; odmiana, kategoria
(64)
- a. O ludziach (21)
- b. O zwierzętach (1)
- c. O złych duchach (4)
- d. O abstraktach (31)
- e. gram. (lat.) O rzeczownikach (najczęściej będących nazwami zwierząt), które nie określają płci osobników (1)
- 3. Rozmnażanie i sprawy z nim związane; płodność
(6)
- a. [Rodzenie, poród]
- 4. Grupa osób połączonych jakimiś związkami natury społecznej
(352)
- α. O ludziach obłudnych (zwłaszcza o faryzeuszach) (11)
- a. Lud, naród, plemię (64)
- b. Szereg następujących po sobie pokoleń pochodzących od jednego przodka: ród, rodzina, dom
(151)
- Przen (7)
- c. Ogół ludzi żyjących w tym samym czasie i będących mniej więcej w tym samym wieku, pokolenie, generacja (64)
- d. Potomstwo, następcy
(30)
- α. W funkcji jednostkowej: potomek (14)
- e. Przodek, poprzednik (2)
- f. Stan społeczny
(19)
- Przen (1)
- α. O duchownych (2)
- 5. Rodowód, linia pokrewieństwa
(85)
- Przen (17)
- 6. Pokrewieństwo, powinowactwo (3)
- 7. Pochodzenie, urodzenie (52)
- 8. Początek; genesis Calep
(11)
- a. Etymologia (1)
- 9. Urodzaj, wydawanie plonów
(12)
- a. Owoce, plon
(6)
- Przen (1)
- a. Owoce, plon
(6)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (3)
rodzaj czego (1): y pięć też ieſt rodzaiow rzecży żywiączych/ Iako ſą Ludzie/ bydło cżworonogie/ robacztwo, ptaczy/ riby. KłosAlg A3.
rodzaj czyj [G pron] (2): trzodá/ ma páſterzá/ nie s poſrodku ſiebie nieme źwirzę/ ále cżłowieká/ ktorego rodzay dáleko wyſzſzy ieſt/ niż tych/ ktore on páſie. GórnDworz Gg2; Dla złośći ludzkiey/ [...] wſzelką rzecż żywiącą/ zoſtáwiwſzy tylko rodzay iey/ Bog wodą zátopił. PowodPr 11.
W konstrukcji w funkcji orzecznika: »[jakiego] rodzaju« (2): [kuropatwa o kurach:] Bom ia rodzáiu innego/ A máło k nim podobnego. BierEz I. Cf »wyszszego rodzaju«.
»rodzaj (jest) wyszszy« [w tym: wyszszego rodzaju (1)] = człowiek wobec zwierząt [szyk 1:1] (2): Otoż chocia ten [król wybrany spośród poddanych] nie będzie wyſzſzego rodzáiu/ niż ieſt rodzay cżłowiecży/ iákoś w.m. o krolu pſcżoł powiedział/ iednák máiąc on do przyrodzenia dobrego ſwego tę pomoc/ dobre wychowánie/ [...] ſtánie ſie ſpráwiedliwym [...] y dobrotliwym GórnDworz Gg4, Gg2.
rodzaj czyj (1): Naprzod im to dać racżył [Bóg Noemu i jego potomkom]/ áby ziemie rodzay ich nápełnił/ á národzili ſług y chwálcow Bogu SkarŻyw 271.
W konstrukcji w funkcji przydawki: »z rodzaju [czyjego]« (1): Swięći z rodzáiu náſzego/ teraz w duſzách/ á o zmartwychwſtániu też y w ćielech będą ániołom rowni. WujNT 278.
~ W porównaniu (1): NIéma świát nic trwáłégo: á to bárzo grzeczy/ Iáki liśćia/ táki ieſt rodzay y człowieczy. KochFrag 15.
»odkupiciel rodzaju ludzkiego« (3): PatKaz II 53; A gdy Mártyrius [niosąc trędowatego] wdrzwi wchodzić miał/ on wrzecży trędowáty [...] ták ſię dał widzieć/ iſz poznáć mogł że to był odkupićiel rodzáiu ludzkiego/ Bog y cżłowiek Chryſtus Iezus SkarŻyw 101; SiebRozmyśl B2.
»pokolenie człowieczego rodzaju« = jako człowiek (1): ta panna [...] przy wlanyu duſze wczyalo rozumney byla poſzwyączona bo yako rychlo przeſz pokolenye czlouyeczego rodzayu uyſzla na ſzwyath, byla [...] doſkonale dobroczą cznoth oſzwyeczona PatKaz III 96.
»stworzenie rodzaju ludzkiego« = człowiek (1): Kthory [Pan nad pany] ſobie ſtworzenie rodzáiu ludzkiego iákoby oblubienicę namileyſzą oſobliwym przywileiem miłośći przyłącżył HistRzym 101v.
»stworzyciel rodzaju ludzkiego« (3): OpecŻyw kt; PatKaz II 53; O Moy namilſzy Pánie Iezu Kryſte/ [...] ſtworzyćielu y odkupićielu rodzáiu ludzkiégo SiebRozmyśl B2.
»upad(ek) rodzaju ludzkiego; rodzaj ludzki upadły« (4;1): WróbŻołt aa3; [św. Paweł] Rzymyánom vpad á nyedoſtátek wſſyſtkyego rodzáyu ludzkyego wyczytáyąc/ dobrodźyeyſtwo Kryſtuſowe okázuye KromRozm II ev; [jednak] nyezányechał Bog z nyewymownego miłoſyerdźya ſwego rodzay ludzki vpádły łáſką ſwą ſwyętą náwyedzáć KromRozm III B3v; SkarŻyw 2; [Turczyn tak rozumie] áby dla tego ná świećie bydź miáłá wiárá [tj. zaufanie]/ przymiérze/ y przyśięgá/ iżeby ich ón ná zgubę/ ná vpadek/ y ná nieſczęśćié rodzaiu ludzkiégo/ źle vżywáć miał. OrzJan 104.
»zbawiciel rodzaju ludzkiego« (2): Zywot pana Iezu kriſta ſtworzyciela ij zbawiciela rodzaiu ludſkiégo OpecŻyw kt [idem] 1.
»nad zwyczaj, nie obyczajem rodzaju ludzkiego« = inaczej niż ludzie (1:1): O nayczyſzczyey yeſt począta dzyeuycza Marya wzyuoczye ſzwyątey anny nad zwyczay rodzayu ludzkyego abouyem zadny grzech nyedotknąl ſyą yey w yey począczyu PatKaz II 79v; RejPos 303v. ~
rodzaj czyj [w tym: pron poss (3), G pron (1)] (4): gdyż [węgorz] nie ma roznoſci w ſwogim rodzaiu: ani płeć męzka ani niewieſcia w nich może być poznana FalZioł IV 29d; BielKron 297; [Matka Polska błogosławi swe córki] By wáſz rodzay ná źiemi y w niebie był święty BielSat H2v; Cżynią tákowe ſchadzki [z białemi głowami dla tańca] nietylko żonáći/ ále też y bezżeńcy/ ktorziby żadnego towárzyſtwá niemieli mieć z pogłowiem nie ſwego rodzáiu ModrzBaz 54.
»obojga rodzaju; obadwa rodzaje« = kobiety i mężczyźni (2;1): ábowiem wiele ludu Egipſkiego oboygá rodzáiu z nimi [z synami Izraelowymi] wyſzło y obroćiło [się] na Zydowſką wiárę BielKron 30v, 42; [Kalwin] boi ſię podobno áby [Bóg w Trójcy] nie był iákiem mieſzáńcem z obudwu rodzáiow zlepiony/ to ieſt z chłopá y niewiáſty/ (bo Bog ieſt imię mężcżyzny/ á Troyca ieſt imię niewiáſty) GrzegRóżn I2.
»żeński, niewieści, dziewcy rodzaj« [szyk 5:1] (3:2:1): PatKaz III 89; Potym też tá Krolowa Sabá vſtáwiłá y dźiewcy rodzay obrzázowáć BielKron 462, 462; Sexus muliebris, Niewieścia płeć Niewieście pogłowie. Rodzay niewieśći. Mącz [390]d; ále tho máią práwo [Tatarowie]/ ktory co pierwey poſtrzeli z łuku to iego/ [...] thákież żeńſki Rodzay bierze. BielSpr 68; BielSjem 5.
rodzaj czyj [w tym: G pron i sb (17), pron poss (14)] (31): OpecŻyw 193; Thrudno go [felchusa] zabić/ [...] bo ieſt barzo moczne zwierzę y okrutne/ nie telko na inſzy rodzay: ale y na ſwoy FalZioł IV 35c; GlabGad H7. Cf Wyrażenie przyimkowe.
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy gatunku zwierzęcia [w tym: ptaszy (2), rybi (2), kozi (1), orli (1), świni (1); rodzaj + przymiotnik (5), przymiotnik + rodzaj (2)] (7): [lew do zwierząt] Acżkolwiek wam rodzay świni/ Zda ſie niżſzy niżli iny BierEz S2; OpecŻyw 193; Kożdy rodzay ribi ma ſwoie mieſtcze na ktorem ſie lepiey chowa FalZioł IV 30a; Caprigenus, Koźy rodzay. Mącz 34b, 333d; KochPs 156; A oto ná ćień iego [młodego orła] wſzytek rodzay ptáſzy Y polné vćiekáią ſtádá KochJez A2.
W formule objaśnień słownikowych [w tym: niejaki (68), jakiś (1)] (75):Aspis. Rodzay węzów máłych á wielmi yadowitych. Mącz [18]a; Cenchris, genus accipitris, Rodzay nieyáki Yaſtrębów. Latine Tinunculus. Mącz 46d; Cerastes, Rodzay nieyáki węzów s roſzkámi. Mącz 48b; Mulio etiam, Nieyáki rodzay much álbo Bąków. Mącz 236d; Vitulus item marinus, Nieyáki rodzay morskich ryb alias Phoce. Mącz 500b, 32d, 34a, 51c, 62c, 65c (73); Cordyla – Rodząy małich ribek morskich. Calep 260a; Strix – Rodzai jakis ſowie podobni. Calep 1011a.
W konstrukcjach w funkcji przydawki lub orzecznika:
~ »rodzaju [jakiego, czego]« (8): LubPs Yv; Nie dopuśćiż bydlęćiu twemu/ áby ſie ſchodziło z bydlęćiem inego á roznego rodzáiu Leop Lev 19/19; BibRadz Lev 19/19; BielKron 36v; GórnDworz Gg2; Potym y wody okraśił y nápełnił/ tworcá wſzego/ [...] y nácżynił wnich wielorybow y ryb/ rodzáiow y ſmákow rozmáitych SkarŻyw 259; GórnRozm Nv; [Dworzanin chwali gospodarowanie Józefa:] Pomiiam okwitość ról [...]/ liczbę stad niemáłych [...] Wſzego rodzáiu bydłá/ y dobytków ciżby GosłCast 17.
»z [jakiego] rodzaju« (10): FalZioł IV 34c; Z tey źiemie [z Norwegii] rybá idzie do Niemiec z rodzáiu oſłow morſkich/ [...] zową tę rybę Niemcy Stokffyſz BielKron 293, 457; Otus, Nieyaki ptak z rodzáyu ſów podobno lelek. Mącz 271c; Pygargus [...]/ też nieyáki ptak z rodzáyu orlego. Mącz 333d, 23c, 66a, 408a; BudBib Gen 6/20; Záſię podobne ieſt kroleſtwo niebieſkie niewodowi zápuſzczonemu w morze/ á z káżdego rodzáiu ryb zgromadzáiącemu. WujNT Matth 13/47. ~
»zwierzęcy rodzaj« (1): De animalium generibus. Von den geschlechten der thier. O Zwyerzęćych rodzáyoch. Murm 37.
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy gatunku rośliny [w tym: cedrowy (1), cierniowy (1), makowy (1), rokitowy (1), wiśni (1); rodzaj + przymiotnik (4), przymiotnik + rodzaj (1)] (5): Każdy rodzay Makowy ieſth podobny ſobie w liſciu/ iedno iże w kwieciu ma roznoſć FalZioł I 104a, I 68c; Ten [Lukullus] też napirwey rodzay wiśni do Włoch przynioſł z Azyey. BielKron 121; Siler, Drzewo z rodzáyu rokitowego. Mącz 393b, 299a.
W formule objaśnień słownikowych [w tym: niejaki (57), niektory (1)] (62): tak też tym za wielką chwałę bywa poczytano/ ktorzy [...] dobrymi ſię przetſię ſtali/ naśliaduiąć w tey mierze niektorego rodzayu yabłek/ ktore pod ſzkaradną a grubą łuſzcżyną roſkoſzny ſmak zachowywayą. KwiatKsiąż B3v; Cactos, Rodzay nieyáki oſtu. Leśny oſet. Mącz 28d; Melones, Nieyáki rodzay korbów/ málony zwánych Mącz 214d; Mustace, Rodzay drzewá Laurowego. Mącz 238d; Ruscum, vel ruscus, Ieſt nieyáki rodzay chróſtu kończiſte liście máyąc z którego miotły we włoſzech czinią. Mącz 362b; Zea. Nieyáki rodzay żytá/ Dunkel korn po niemiecku. Mącz 512c, 23a, d, 28a, 31a, 32b (61).
W konstrukcjach w funkcji przydawki lub orzecznika:
~ »[jakiego, którego] rodzaju« (6): [Michał z Służewa nie spalił gumna] Tho yesth sboza roznego rodzayv Tho yesth zytha yączmyenyv owschv grochv prosscha Thatharky y szyana ZapWar 1531 nr 2540; COſtus ieſt ziele ale ſie w polſzcże nierodzy á ieſt troiakiego rodzaiu FalZioł I 35c; Ieſth też rozmagitego rodzaiu tho ziele FalZioł I 153c, I 115b; Sarcocolla, Gumi z nieyákiego rodzáyu drzewá z Perſiey. Mącz 368c; Podle rzeki z obu ſtron vroſtą drzewá owocowe káżdego rodzáiu RejAp 188.
»z [jakiego] rodzaju« (3): Ieſth drugie ziele ſtego też rodzaiu ktore nazywaią dłoń boża FalZioł I 127b; Picea, genus pini, Drzewo z cedrowego rodzáyu. Mącz 299a, 393b. ~
W konstrukcji w funkcji orzecznika: »z [czyjego] rodzaju« (1): Zaprawdę muśi ten [człowiek] być, z rodzáiu iákichśi Grzybow: wſzyſtek w głowę wroſł CiekPotr 66.
W połączeniu z przymiotnikiem odrzeczownikowym (1): PLinius powiada: iż marmorowy rodzaje y barwy: barzo trudno wylicżić albo wypowiedzieć gdy gich ieſth barzo wiele FalZioł IV 56c.
W formule objaśnień słownikowych [w tym: niejaki (6)] (7): Murrha. Nieyáki rodzay pięknego á łiſnącego ſie kámieniá z którego kubki czinią. Mącz 238b, 275c, 368c, d, 391c, 458c; Asbestinum – Rodzai lnu [tj. włókna mineralnego] ktori, nie moze biczſpalony. Calep 101a.
W konstrukcjach w funkcji przydawki:
~ »[jakiego] rodzaju« (3): Wſzakoſz nie wſzytki ty kamienie [tj. marmury] bywaią z naleziony thelko na mieſtczoch ſkalnych/ ale też [...] w ziemi: barzo koſztownego rodzaiu, Iako ſą Lacedemoniſkie zielone FalZioł IV 56c. Cf Wyrażenia.
»z rodzaju [czego]« (1): KAmień [alabaster] ieſth z rodzaiu marmurow FalZioł IV 47c. ~
»wszelkiego rodzaju« (1): á ſciány iego [majestatu, tj. tronu] s Topazioná/ á po wſzytkich ſtopniach było koſztowne bárzo kámienie wſzelkiego rodzaiu położone [erant preciosi lapides cuiusque generis inserti] HistAl M7v.
W formule objaśnień słownikowych (6): Lanatus, Wełniſty. [...] Vites lanatae Nieyáki rodzay winá/ ná których [!] ſie białe pſtrócińki yákoby wełná vkázuyą. Mącz 183c, 95c, 108b, 152a, 270b, 332c.
»wszelki rodzaj« (1): [Maurowie] ięli bić Krześćijány/ z łukow ſtrzeláli/ y wſzelki rodzay zbroie ná nas otworzyli BielKron 454.
W formule objaśnień słownikowych (1): ulcus dolosum et vix sanabile, Nieyáki rodzay ſwirzbu nieuleczonego. Mącz 28c.
W konstrukcji w funkcji przydawki lub orzecznika: »[jakiego] rodzaju« (4): Multigenus, Rozmáyitego rodzáyu. Mącz 236c, 143c; Heterogenius – Roznego rodzaiu. Calep 480b. Cf Wyrażenie.
rodzaj kogo (7): było też tam [w ogrodzie] doſytz ptakow tzyſcye ſpyewaiących ktorzy przewyſzſzali wſzytky rodzaie vweſelaiących gędzcow piſztzkow HistJóz B3v; Est genus hominum, qui esse primos se omnium rerum volunt, Nec sunt tamen [...]. To ieſt/ Ieſt rodzay ludźi/ ktorzi chcą áby ie przednieyſzymi w káżdey rzecży miano/ á nieſą ModrzBaz 39v, 89; SkarKaz 484b; Opiſánie y rozdźielenie złodźieyſtwá/ iáko wiele rodzáiow złodźiei. KlonWor 3, 3, 36.
W konstrukcji w funkcji przydawki: »[którego] rodzaju« (1): Izali/ dla Bogá/ tá ſpráwá nie ieſt tákowa/ ktora dwu Rzecżypoſpolitych potrzebuie/ dla tych dwoygá rodzáiu ludźi [tj. prostego stanu i szlachty]? ModrzBaz 71.
W konstrukcji w funkcji przydawki: »[jakiego] rodzaju« (1): [w Laponii są] leśne oſły ále dziwnego rodzáiu/ ieſt iáko Ieleń z rogámi wielkiemi/ koſmáty iáko Lew do połowice/ grube á miąſzſſe. BielKron 293v.
rodzaj kogo (1): iáko ſam Pan Kryſtus othym mowi. Iż then rodzay Szátánow nie wynidzie/ iedno przes modlitwę y poſt. KrowObr 121.
»tego rodzaju« = taki (3): A nieodſtrzelayącz ſię namniey od tegoſz rodzayu podobienſtw/ ten przikład [...] przytacżamy KwiatKsiąż B2; Tegoż też ieſt rodzaiu/ paranie ſię około łowow/ ptakow śidlenia/ y ryb łowienia KwiatKsiąż P2; Popędliwość towárzyſzką ieſt Gniewowi/ [...] máiąc w ſobie popędliwe wrzaſki/ zazdrość/ nienawiść/ y inſze tego rodzáiu ſpráwy. RejPosWstaw [1103]v.
»wszytek, wszelaki rodzaj« (3:2): LubPs T6v; A wtym wſzyſtkim rodzaiu rzecży/ ktore ku rycerſkim czwicżeniom należą/ maſz twoie właściwe ſtarſze/ ktorych maſz [...] naſladować KwiatKsiąż P, A2, O2v; A do tego trzebá wźiąć nałog dobrze cżynić káżdemu/ bo ztąd wſzelákie cnot rodzáie roſtą [inde enim virtutum genera emanare]. ModrzBaz 5v.
rodzaj czyj (2): Y roſkazał [Pan Bóg] ziołom/ y drzewom/ áby náſienie ná záchowánie y rodzay ſwoy wiecżnie wypuſzcáły [!]. SkarŻyw 259; Polſkie vćiśnienie chłopkow ieſt tákowe: iż dniá y nocy wolnych od robot á vćiſku nie máiąc/ w rodzaiu ſwym práwie vſtawa: y ſtąd we wśiach więcey puſtek niż ſnadź osiádłośći. PowodPr 71.
rodzaj kogo (2): Ale ij do dziſieyſſégo dnia krzeſcianow [...] ij ijmię ij rodzáy trwá. OpecŻywList C2v; [Klasztory są] ſzkołá nabożeńſtwá y cnot pokory Chryſtuſowey/ rodzay cżyſty sług Bożych SkarŻyw 463.
»rodzaj i pokolenie« (1): Gentilis, Który yeſt yednego rodzáyu y pokolenia. Mącz 144b.
»rodzaj zły (a. złosny, a. złośliwy)« = generatio mala PolAnt, Vulg (5): A ſam pan Chriſtus zowie ie rodzaiem zlym czudzoloznym. SeklKat Q2; [Jezus] począł mowić/ Rodzái ténto ieſtći złoſny/ Znami e ni [errata zmienia: znamięnia] śię domagá MurzNT Luc 11/29 [idem WujNT (2)]; KrowObr C2v; WujNT Matth 12/39, 16/4.
rodzaj czyj [zawsze: pron poss] (5): Potym Abrám rzékl [w niebie do Maryi]. Blogoſlawiona bądz ty przez ktorą blogoſlawieńſtwo rodzaiu mému ieſt obietzáno. OpecŻyw 184v, 185; MiechGlab 40; BielKron 30; Ubi gentis cunabula nostrae, Gdzie ſie poczina naſz rodzay. Mącz 72a.
W połączeniu z nazwą ludu lub przymiotnikiem od nazwy [w tym: ai (13), G sb (6); rodzaj + przydawka (16), przydawka + rodzaj (3)] (19): Zamek Mankup [...] thenże Carz moczą wziąwſzy, dwu brathow rodzaiu Gotſkiego zabił. MiechGlab 72, nlb 25, 1, 64, 68, 70, 73, 76; CEſarz Antonius rzecżony Pius/ z rodzáiu Hiſzpanow/ rad pokoy miłował á był miłoſierny BielKron 149v, 13, 261v, 452v; HistRzym 135v; [Litwa] Nie iednego Narodu ma Obywátełe [!]/ [...] Ma Ruś/ Moſkwę/ Pruſzaki/ Mázury/ Tátáry/ Przeto rodzay záginął/ ten Litewſki ſtáry. BielSat G3v; SkarŻyw [282]; iż [Mesjasz] y cżłowiecżeńſtwem y rodzáiem Zydowſkim miał być według proroctwá podobny [Mojżeszowi] CzechEp 296; OrzJan 38; SarnStat 73; GosłCast 14.
W połączeniu szeregowym (1): A przetożeś [Boże] nátychmiaſt dopuśćił nań [na Adama] śmierć y ná národ iego/ ſkąd ſię námnożyło wiele rodzáiow/ narodow/ ludźi/ y potomſtwá niezliczonego. BibRadz 4.Esdr 3/7.
W konstrukcjach w funkcji przydawki lub orzecznika:
~ »rodzaju [kto, kim]« (2): Bo będąc rodzaiu Gottem y miedzy złym narodem mieſzkáiąc: vmiał świętych ludzi náśládowáć SkarŻyw 328; Aldebertus/ rodzaiu był Fráncus SkarŻyw 518.
»[jakiego] rodzaju« (12): MiechGlab 72, 76; SeklKat M4v; Cuias es tu, Z kądeś ty/ co zá rodzayu [kust: dzáyu] álbo yęzyká. Mącz 70d; Hybris [...]. Item dicitur de homine. Yáko gdy ociec yeſt Rzimiánin á mátká niemkini/ álbo ynego rodzáyu. Mącz 160a; Przeto bądź záwżdy tego to zwycżáiu. Cżytay rad piſmá Polſkiego rodzáiu. HistRzym 135v; ModrzBaz 105v; SarnStat 73. Cf »rodzaju Abrahamowego«, »jednego rodzaju«.
»z [jakiego] rodzaju« (4): Bylij lepak w Ieruzalem przebywaiący żydowie/ mężowie náboznij/ z wſſelkiégo rodzaiu ktory pod niebem ieſt [Vulg Act 2/5]. OpecŻyw 175v; do ciebie [Boże] wſzelki cżłowiek przydzie [Ps 64/3]. (koment) [...] wſzelki cżłowiek) to ieſt ze wſzelkiego rodzaiu ludzkiego. (–) WróbŻołt T8; BielKron 13, 149v.
»rodzajem [kto]« (2): ktorzy [mistrzowie zakonu krzyżackiego] iż rodzáiem Niemcy ſą/ ſtaráli ſie o tho záwżdy áby pod Niemiecką zwierzchnośćią byli BielKron 231; SkarŻyw 451. ~
»jednego rodzaju« [w tym: z kim (2)] (3): BielKron 358v; LItewſki narod [...] też Hiſtorikowie zową Gepide/ po Gotſku leniwi/ ábowiem będąc z Gotty walecznymi iednego rodzáiu/ nierychło zá nimi do Prus z ſwymi okręty przyciągnęli StryjKron 46 [idem BielKron]; Z tego gniazdá waleczny naród wſtał zá láty/ Graekowie ſtárodawni zwáli Sauromáty. [...] To Bulgári/ [...] Po nich dźiélni Słowacy iednegóż rodzáiu: Więc Serby/ więc Antowie/ Boſnacy zá nimi/ Y Kárwaći waleczni z chorągwiámi ſwemi. KochProp 13.
»rodzaj postronny« (1): wydał go [Bóg Józefa] wſrogie więzienia á zá ſlugę miedzy rodzay poſtronny. RejPs 154v.
»wszytki (a. wsze) rodzaje (ludzkie a. ziemskie), wszytcy (ludzcy) rodzajowie, wszelki rodzaj (ludzki)« = omnes populi PolAnt (7:3:2): bo oto s tego blogoſlawioną mie rzeką wſſytcy rodzaiowie [Vulg Luc 1/48]. OpecŻyw 11 [idem PatKaz III], 169v, 175v; PatKaz III 148v; TarDuch A4; WróbŻołt T8; RejPs 172v; HistAl A5; BudBib Ps 116/1; Tobie/ pánie/ wſzyſtek świát niechay chwałę dáie/ Niechay ſye wſzytki źiemſkié weſelą rodzáie KochPs 96, 144; EWA/ wſzytkich rodzáiów mátká/ ſłuſznie w tych Hiſtoriach piérwſzé mieyſce záſtępuie. KochWz 135.
»rodzaj (Bogu) wybrany, wybranego luda« = genus electum Vulg (4:1): bo nyebyl rodzay taky drugy uyelky ktory by myal boga y anyoly tako blyſkye yako rodzay uybranego luda zydowſkyego PatKaz III 108; KuczbKat 240; WujNT 1.Petr 2 arg, 2/9; Ztądże y Piotr S. lud krześćiáńſki zowie rodzáiem Bogu wybránym/ kápłańſtwem Krolewſkim/ narodem świętym PowodPr 16 [przekład tego samego tekstu KuczbKat, WujNT (2)].
»narod a rodzaj« (1): Aziyſka Sarmatia ma w ſobie rozmaithe narodi á rodzaie Tatarow [plura genera Thartarorum] ku wſchodu ſloncza ſie ſciągaiącz MiechGlab 1.
rodzaj od kogo (3): Y kto rodzáiu od Aaroná vkázáć nie mogł: zrzucony był z kápłáńſtwá. SkarKaz 417b, 241a, 417b.
rodzaj czyj [w tym: G pron i sb (25), pron poss (15), ai poss (15)] (54): Krol Salomon weźrzawſſhy nanye [na Marchołta i jego żonę] rzekł/ Ktorzyſcye wy á ſkądeście á ktory ieſt rodzay wáſſ. March1 A2v, A2v [2 r.]; PatKaz II 43, [3 r.]; March2 D4; kthorzy [książęta] mieſzkaiąc w Kroaciey y Sławoniey [...] obrali ſobie y ſwemu rodzaiowi zamek y wies Pſary MiechGlab 42, 43; [Mojżesz] Wſtawſzy ráno zbudował ołtarz przy gorze Syná według roſkazánia Páńſkiego/ y wyſtáwił dwánaſcie kámieni álbo ſłupow z nápiſem/ według dwánaſcie rodzáiow Izráelſkich [Ex 24/4]. BielKron 32v, 31, 39, 104, 127v, 367v, 373; KwiatKsiąż A3; Degenero, Odradzam ſie od ſwego rodzáyu/ to yeſt/ nie náſláduyę w záchowániu y w cnocie. Mącz 143d; Natio me hominis impulit, ut illi bene putarem, Oyczyzná á rodzay tego człowieká k temu mie prziwiodłá/ żem mu ſie chćiał záchowáć. Mącz 241c, 127a, 143d, 159c, 216d, 298d, 350a; SkarJedn 34, 47; SkarŻyw 75, 241 [2 r.]; Phil P3; SarnStat 237, [2 r.]; SkarKaz 245a, 489a; GosłCast 52; [Haec te admittere indigna genere nostro. Godziło ſie tobie tego dopuſćić ku lekkoſći rodzáiu náſſemu. TerentMatKęt K8v]. Cf W połączeniu z imieniem.
W połączeniu z imieniem lub przymiotnikiem od imienia [w tym: ai (14), G sb (4); rodzaj + imię (13), imię + rodzaj (5)] (18): HistJóz Ev; [Jozue zabił Enachim] Nie zoſtáwił żadnego z rodzáiu Enáchimowego/ w źiemi ſynow Iſráelſkich Leop Ios 11/22; BibRadz Apoc 22/16; [fragment genealogii rodu Jakuba:] Sálmon Boos Obet Ieſſe Dawid Rozgá rodzáiu Páná Kryſtuſá. BielKron 19v, 11v, 86v, 117v, 118, 417v; LeovPrzep I3; MycPrz II A4v, [B3]v [2 r.]; BudNT Act 13/26; CzechRozm 151; SkarŻyw 241; SkarKaz 83b; y kápłani u nas [w Judzie] ſłużą P. Bogu z rodzáiu Aaronowego/ y Lewitowie ſtoią w porządku ſwoim [Vulg 2.Par 13/10]. SkarKazSej 685b.
W połączeniach szeregowych (5): Familia. Czeladź/ Rodzay. Naród/ Dóm/ Pokolenie Mącz 117c, 325d, 367b; ále [trzej królowie] [...] z ziemie/ zrodzáiu/ y od powinowátych ſwoich wychodząc/ wſzytko ná tego [Boga] wolą y opiekę ſpuſzcżáli SkarŻyw 26; SkarKaz 489a.
W porównaniu (1): Y ſpomogł vbogiego z vboſtwa y poſtawił rodzaie iako owiecżki. WróbŻołt 106/41.
W konstrukcjach w funkcji orzecznika lub przydawki:
~ »[jakiego, którego, czyjego] rodzaju« (25): GroicPorz gg4; [Chore, krewny Mojżesza] poruſzony zazdroſcią/ podwiodł lud poſpolity ná Moiżeſzá/ áby ſam iego cżeść á chwałę odzyerżał/ bo iednák był bogátſzy y niepodleyſzego rodzáiu. BielKron 40v, 118v; Filius terrae, Proverbium. Człowiek który yeſt rodzáyu nie barzo poważnego/ á którego rodzay nie znáyomy áni záchowáły [...] yeſt. Mącz 127a, 298d; ktory go [sędzia świętego Piotra Balsama] ſpytał: iáko ćię zową? Piotr. [...] S⟨ędzia⟩ Coś za rodzáiu? Piotr/ Chrześćiáninem ieſtem. SkarŻyw 40; BYłá Pąulá [!] święta/ rodzáiu ſtárych onych Rzymian ſławnych Scypionow y Gráchow SkarŻyw 139; SkarKaz 245a. Cf W połączeniu z imieniem, »jednego rodzaju«, »rodzaju krolewskiego«, »szlacheckiego rodzaju«, »wysokiego rodzaju«, »zacnego rodzaju«.
»z [jakiego, czyjego] rodzaju« (15): KwiatKsiąż A3; Ementiri stirpem, Powiedáć ſie z cziyego rodzáyu á nie być. Mącz 216d, 350a; Kto chce Szláchectwá dowiézdz. niech ſtáwi ſześć Szláchćiców. dwu z ſwégo rodzáiu. á cztérzech od dziádów y mátki. SarnStat 237. Cf W połączeniu z imieniem, »z rodzaju kapłanow«, »z rodzaju krolewskiego«, »z rodzaju książęcego«, »z niskiego rodzaju«, »z podłego rodzaju«.
»rodzajem [skąd]« (1): LVkaſz Ewányeliſtá y zwolennik/ rodzáiem s Syryey z miáſtá Antyochiey/ [...] s Páwłem s. chodził áż do końcá rosſiewáiąc ſłowo Boże wſzędzye BielKron 143v. ~
»z [jakiego, czyjego] rodzaju pość (a. iść, a. wyść, a. pochodzić); rodzaj idzie; rodzajem wyść; poszcie z rodzaju« = descendere de stirpe a. de gente JanStat [szyk zmienny] (14;1;1;1): PatKaz II 43, 43v, 45 [2 r.]; bo yako pyſſe Szwyąty Matheus ſtroyego rodzayu [Maryja] uyſla ſpathryach ſkrolow ſkſyąząth PatKaz III 107v, 107v; SeklKat A2; gdźie [w Nowogródku] Kſiążętá mieſzkáły/ ktorzy rodzáiem wyſzły z wielkich Kniáżow Moſkiewſkich BielKron 431; Genarcha. Pierwſzi ociec ktorego pokolenia/ od którego wſziſtek rodzay ydzie. Mącz 143c; SkarJedn 34; A ten co teráz woiewodą y ſláchćicem/ być może/ iſz z rodzaiu teſz/ tákiego rzemieśnika ábo kmiećiá pochodzi. SkarŻyw 241, 492 marg; SZlácheckié pokolenié z rodźiców záwżdy ma początek: których potomkowie ſwé poſzćié od nich z rodzáiu ſwégo zwykli dowodźić wiernym świádectwem [quorum nati progressum de genealogia approbare ... consueverunt JanStat 554]. SarnStat 237, 483, 884 [2 r.], 891.
»rodzaj wieść« [szyk zmienny] (3): TEgo cżáſu Agezylaus Lácedemońſki krol ſzoſty w Grecyey pánował/ wiodąc rodzay od Herkuleſá BielKron 68; [książęta śląskie] zápomniawſzy ná ſwoy ſláchetny á ſławny rodzay/ ktory wiedli s kſiążąt polſkich/ odſthąpili od kroleſtwá Polſkiego BielKron 373, 367v.
»rodzaj kapłański, kapłanow« [w tym: z rodzaju kapłanow (1)] [szyk 2:2] (2:2): PatKaz II 44, 44v; ktory [król Ptolomeusz] ieſth z rodzáiu pomázánych kápłanow [qui est de genere christorum sacerdotum] Leop 2.Mach 1/10; Obcy y zrodzáiu kápłáńſkiego [tj. z rodu Aarona] nieidący do ołtarza nie przyſtąpił. SkarŻyw 492 marg.
»rodzaj krolewski« [w tym: rodzaju krolewskiego (a. krolow) (2), z rodzaju krolewskiego (1)] [szyk 2:2] (4): BielKron 36v; AVſtrebertá w domu zacnym z [...] matki Frámehildy (ktora byłá rodzáiu krolow Miemieckich [...]) vrodzona: [...] Páná Bogá y ſłuſzby iego prágnąć pocżęłá SkarŻyw 192; A ſtrzeſz ſię abyś tego w myſli twey nie miáłá: krolewſkiegom ia rodzáiu/ ſłużyć tym [ludziom] mnie nieprzyſtoi SkarŻyw 225, 478.
»rodzaj książęcy« [w tym: z rodzaju książęcego (2)] [szyk 4:2] (6): MycPrz II Bv; Stároſtą żaden bydź nie ma iedno Polak á nie z rodzáiu Kśiążęcégo. SarnStat 884 marg, 483, 884 [2 r.], 891.
»niski rodzaj« [w tym: z niskiego rodzaju (1)] (2): WYele nayduiem w pyſmie [...] otich ludziach/ ktorzy aczkolwiek zniſkięgo [!] rodzaiu wyſzli y wiele złego czinili/ á wſzak ze gdi ſie vſnali y polepſili ſą miedzi dobre wpyſſani SeklKat A2; Mącz 157b.
»początek rodzaju« = stirps Mącz (3): Drzewo krewnoſci/ [...] [jest] Drzewu Przyrodzonemu podobne/ máiące w ſobie pień y rozgi/ to ieſt początek rodzáiu/ Linie proſte y pobocznie/ rozmáitymi ſtopniámi rozdźielne w ktorych Perſony rozmáitą krewnoſćią ſą ſpoione. GroicPorz ffv; Mącz 417a; Ursprung haben. Pośćie mieć. Pocżątek rodzáiu mieć. Oriri. Calag 552a.
»podłość rodzaju; z podłego rodzaju« (1;1): Mącz 257b; Co gdy Náthánáel ſłyſzał/ nieſpodziewáiąc ſię áby z ták podłego rodzáiu y zták niſkiego ſtanu y miáſtá miał być Meſyáſz krol Izráelſki/ rzekł do Philippá: Izali co dobrego może być z Názáreth? SkarŻyw 383.
»rycerski rodzaj« (1): Aczkolwyek przodkowie W.M. wielkimy cznotamy męznim ricżerſtwem/ y ſlachetnimy vczinki dom ſwoy wiſſoki y riczerſki rodzay oſlachczili [...] daleko niemneyſze [!] á niepodleyſze W.M. pamiątki potomkom ſwym [...] zoſtawy SeklKat A2v.
»szlachetny (a. szlachecki) rodzaj; rodzaju szlachetność« [w tym: szlacheckiego rodzaju (4)] [szyk 8:3] (10;1): PatKaz II 44v, 45, 46; Pyeruy przyuyley [...] ſtrony czyala yeſt rodzayu ſzlachethnoſzcz albo urodnoſzcz bo znaſzlachethnyeyſzego rodzayu [Maryja] poſzla PatKaz III 107v; A thák ſłuſzniey nam iáko ſláchetnieyſzego rodzáiu/ niżli wy nam iáko bękárći właſnym ſynom á Grecy Bárbárom/ roſkázowáć będzye. BielKron 101v, 77, 205v, 367v, 373; Nobili genere natus, Z ſliácheckiego rodzáyu. Mącz 248c.
»rodzaj wielki« (1): Ani ſię z rodzáiu wielkiego chłubić áni vbogiemi rzemieśniki gárdzić mamy. SkarŻyw 241 marg.
»rodzaj wielmożny« (1): aprzeto ſzlachethna panna [jest] yſz poſzla zrodzayu vyelmoznego PatKaz II 45.
»wszy(s)tek rodzaj« (6): á tak wſzytkyego rodzaiu Iakobowego ktorzy weſzli do Eiptu/ było śyedḿdzýeśiąt HistJóz Ev; March2 D4; Przeto Lech z Cżechem [...] zabrawſzy wſzytko ſwe dobro ze wſzytkim ſwym rodzaiem [collecti rebus et gentibus eorum per familias et colonias cum tota supellectili] opuſzcżaiąc ziemię przyrodzoną, wſtąpili ku zachodu ſlonca ſzukać ſobie nowego mieſzkania MiechGlab 43; BielKron 104; Genealogia. [...] Regiſtr álbo wyliczenie wſziſtkiego rodzáyu. Mącz 143c, 143c.
»wysoki (a. przenajwyższy) rodzaj« [w tym: wysokiego rodzaju (2), z rodzaju wysokiego (2)] [szyk 6:3] (9): O zayſte yeſczecz yeſt ta myla panna przenayuyſſego rodzayu PatKaz II 43, 43 [4 r.], 43v; BielKron 101v, 122; Wyſokiégo rodzáiu królowi wielkiému To przyſtoi/ by pomógł człeku vpádłému. GórnTroas 27.
»zacny rodzaj; zacność (a. niezacność) rodzaju« [w tym: zacnego rodzaju (4)] [szyk 6:3] (5;4): Ian Sforćia oćiec iey [królowej Bony] vmarł [...]/ y [...] też [brat Bony] Fránćiſzek [...]: á tho był oſtátni potomek zacnego rodzáiu Sforćiow. BielKron 417v; Obscuritas, [...]. Ciemność/ trudność/ podłość/ też niezacność rodzáyu. Mącz 257b; przeto dom ábo narod Dawidow/ z vbożał [...]. A iednák krwie y zacnośći Dawidowego rodzáiu nietráćił. SkarŻyw 241, 20; KochPam 80; WysKaz 44; CiekPotr 22; GosłCast 52; Bo [Alcides] wolał dźielnośćią Swą ſłynąć/ niżli rodzáiu zacnośćią. SzarzRyt B4v.
»drzewo i rodzaj« (1): ále [...]/ z ták máłego o ſobie rozumienia [króla Dawida]/ wielkie drzewo y rodzay Meſſyaſzá Chryſtuſá vroſł SkarKaz 83b.
»korzeń i rodzaj« (1): Ia Iezus poſłałem Aniołá mego/ [...]: Iam ieſt korzeń y rodzay on Dawidow [Ego sum radix et genus David] BibRadz Apoc 22/16.
»rodzaj i pochodzenie« [szyk 1:1] (2): Doſyć było ſynom Aaronowym/ ná dowod poſelſtwá ſwego od Bogá y kápłáńſtwá ſwoiego vkázáć rodzay y pochodzenie od Aaroná oycá ſwego SkarKaz 241a, 417b.
»rodzaj, (a, i) pokolenie« [szyk 5:1] (6): PatKaz II 43v; De Genealogia. Von geſchlechten und ſipſchafften. O rodzaiu y pokoleniu. Mymer1 37v; Domus etiam gens et prognatio tota, Dóm/ to yeſt Rodzay á pokolenie. Mącz 94b; Phylarchus, Latine Princeps gentis, Pátriarchá rodzáyu á pokolenia którego. Mącz 298d, 143d, 327a, 381b.
»rodzaj, (i) stan« [szyk 2:1] (3): Homo novus, Człówiek który z niskiego ſtanu y rodzáyu yeſt/ ále przes ſwą właſną cnotę yuż ſie wſłáwił y doſtoynośćy yákiey doſtał. Mącz 157b; A gdyby przes losy miáły być the rżeczy [tj. elekcja] ſpráwowáne/ thedyby muſiáły być w káżdym rodzáiu w káżdym ſtanie/ od nabogátſzego do nauboſzego MycPrz II C3v; SkarŻyw 383.
»rodzaj i sukcesyja« (1): dał mu [Bóg Aaronowi] ten przywiley/ áby z rodzáiu y ſukceſyey/ y z ſynow iego kápłani náſtawáli iedeń [!] po drugim SkarJedn 47.
rodzaj czyj [w tym: pron poss (4), G sb i pron (3)] (7): BibRadz Eccli 16/26[27]; Noe łáſkę Páńſką nálazł przed ocżymá/ ábowiem był ſpráwiedliwy y doſkonáły w ſwoich rodzáioch [Vulg Gen 6/9; czaſu ſwego BibRadz ; w wiekach ſwych BudBib]/ y chodził drogámi Bożemi BielKron 4v; Chwalmy zacne á chwálebne męże y rodźice náſze/ w rodzáiu ich [in generatione sua Vulg Eccli 44/1]. KuczbKat 305; BudBib Ex 29/42; y błogosłáwił iey [księżnej Oldze] Pátriarcha/ mowiąc: Błogosłáwionaś ty miedzy Niewiáſtámi Ruſkimi/ ábowiem cie będą błogosłáwić Synowie Ruſcy w poſlednim rodzáiu wnukow twoich. StryjKron 125; [przez śmierć Chrystusa dostaliśmy zbawienia na wieki] to ieſt ná wſzytkie wieki y rodzáie ludzi WujNT 773, Luc 16/8.
W połączeniu szeregowym (1): Z ſynow DAN po rodzáiach/ fámiliách/ y domách przyrodnych ſwoich/ nálicżono ich [...] ſſeśćdzieſiąt y dwá tyſiące/ y ſiedḿ ſet. Leop Num 1/38.
W konstrukcji w funkcji przydawki: »rodzaju [jakiego]« (3): MurzNT Luc 7/31, 11/31; Y rzekł Pan: komuż tedy przyrownam ludźie rodzáiu tego? á komu ſą podobni? WujNT Luc 7/31.
»rodzaj za rodzajem« = wszyscy na wieki (1): Czego [tj. obyczajów] wiecznie strzec będzie rodzaj za rodzajem. KochMon 35.
»od rodzaju do rodzaju (a. z rodzaju w rodzaj, a. w rodzaj(u) a w rodzaju itp.)« = zawsze, wiecznie; in generatione et generationem Vulg, PolAnt; in generatione et generatione, ad generationem et generationem Vulg (14): A z rodżaiu w rodzaj trwa prawda twoia WróbŻołt 118/90, 76/9, 88/2, 5, 145/10; á ręká iego rozdzieliłá ią [ziemię] im pod miárą/ áſz ná wieki poſiędą ią/ w rodzáiu á w rodzáiu będą w niey mieſſkáć. Leop Is 34/17, Ps 99/5, Ioel 3/20; BudBib Ps 76/9; SkarŻyw A5v; Ale ty Pánie trwaſz ná wieki: á pámiątká twoiá od rodzáiu do rodzáiu. LatHar 167; KołakSzczęśl B4v; SkarKaz 40a, 83a.
rodzaj czyj [w tym: G sb i pron (4), pron poss (1), ai poss (1)] (6): Yż nawieki vmocznię plemię twoie [Ps 88/5]. (koment) To ieſt nie wſtanie [lege: ustanie] rodzay twoy plemienia twego WróbŻołt ee5; Rodzay Gádytow y mieſzkánia ich. BibRadz 1.Par 5 arg; Rodzay Synow Beniáminowych. BibRadz I 223c, Gen 36 arg; BudBib Num 1/24; OrzJan 33.
»rodzaj wszystek« (1): Zwykł Pan Bóg mśćić ſie zániedbánéy wiáry: [...] y rodzay wſzyſtek ich/ kaźnią/ karánim/ y niewolą z źiemie głádźi. OrzJan 33.
»rodzaj i synowie« (1): iſz go [Aarona] Pan Bog/ [...] naywyſzſzym kápłanem Moyżeſzowi vcżynić y poświęćić/ y pomázáć kazał: y rodzáiowi/ y ſynom z iego krwi idącym/ dał ten wielki vrząd wiecżnie SkarKaz 491.
rodzaj czyj [zawsze: G sb i pron] (5):I mieſzkał Iakob w ziemi Chánáneyſkiey/ w ktorey ociec iego pielgrzymował/ á the ſą rodzáie iego. Leop Gen 37/1; Tyć ſą rodzáie Noego/ Noe był mężem ſpráwiedliwym/ [...]. A urodzili ſię mu trzey ſinowie. Sem/ Chám/ y Iaphet. BibRadz Gen 6/9-10; Zaś te (ſą) rodzáie Izmáelá ſyná Abráhámowego/ ktorego vrodziłá Hágár BudBib Gen 25/12, Num 1/20, 22.
rodzaj czyj (2): Wieleć ieſt was/ ktorzi ſię chłubią/ że tá wolność ieſt wáſzego rodzáiu [tj. szlachty] właſna. ModrzBaz 141, 141.
W konstrukcjach w funkcji przydawki:
~ »[jakiego] rodzaju« (3): ABy żaden bądź [duchowny] którégokolwiek rodzáiu y záwołánia Beneficium podawánia náſzégo nie śmiał iáko vpraſzáć SarnStat 173. Cf »rodzaju szlacheckiego«.
»z [jakiego] rodzaju« (5): cf »z prostego rodzaju«, »z rodzaju szlacheckiego«. ~
»z prostego rodzaju« = plebei generis JanStat (4): Wſzákże mimo Doktory/ którzy ſą w kápitułach z ſynów ſzlácheckich/ ſkázuiemy/ áby byli téż przypuſczeni Doktorowie z proſtégo rodzáiu pod liczbą y porządkiem niżéy nápiſánym SarnStat 197 [idem 180, 923]; Wſzákże Opáći y Proboſczowie klaſztorni ſtanu ſzlácheckiégo: á ieſliby ſzláchty nie było/ tedy z proſtégo rodzáiu [ex plebeis JanStat 207]/ tylko żeby byli Polacy/ máią bydź wybiéráni. SarnStat 207, 180, 923.
»(sobie) w rodzaju rowni« [szyk 3:1] (4): przyśięże powodowa ſtroná z ſześćią świádków ſobie w rodzáiu równych [sibi in genere similibus JanStat 418] ná prawdźiwé y ſpráwiedliwé gránice SarnStat 465, 581, 1171; KlonFlis G4v.
»rodzaju, z rodzaju szlacheckiego« [szyk 2:1] (2:1): IZ ieſteſmy Królem Polſkim: áni zamków/ áni Dźierżaw żadnych niechcemy zwiérzáć/ iedno Polakóm Szlácheckiégo rodzáiu [Nobili genealogia ortis JanStat 303] SarnStat 484; CZęſtokroć ſie przydawa: iż niektórzy z rodzáiu ſzlácheckiégo [de Militari JanStat 621]/ [...] złodźieyſtwo álbo łotroſtwo popełniwſzy/ [...] vćiekáią SarnStat 701, 867.
W połączeniu szeregowym (1): Naprzod iż iáko Melchiſedek był bes oycá/ bes mátki/ bes rodzáiu/ niemáiąc áni potzątku dni/ áni ſkońtzenia żywotá/ wietznym Krolem y Kápłanem/ ták teſz Pan Kryſtus bes mátki z oycá niebieſkiego wietznie/ bes oycá z mátki ná ziemi ſie národził. KrowObr 180v.
rodzaj czyj (2): A gdy zábit Abel/ áby kośćioł Boży nieuſtawał/ dał P. Bog innego ſyná Iádámowi/ Sethá/ ktory ná mieyſce y ſtan duchowny á on rodzay wiernych ſynow Bożych/ náſtąpił. SkarŻyw 268, 269.
rodzaj od kogo (2): Ták y nam doſyć ná tym/ iż rodzay od Apoſtołow y ich potomkow ktorzy cudá czynili vkázuiemy SkarKaz 241a, 417b.
rodzaj czyj [w tym: ai (3), G pron i sb (3), pron poss (2)] (8): Bo [ewangelicy] tákich oycow zrodzáiu Apoſtolſkiego [jak w Kościele katolickim] nie vkázuią/ áni vkázáć mogą. SkarJedn 34, 17, 29, 47, 48, 50; Doſyć iż vkażą [kapłani katoliccy] [...]/ iż z rodzaiu ich [tj. apostołów] duchownego przez ręce kłádźienie idą. SkarKaz 417b, 417b.
W połączeniach szeregowych (2): ták kto tę náukę y tę moc Bożą [...]/ ktora byłá w Apoſtolech mieć chce/ o ich ſię rodzáiu naśieniu/ y potomſtwie [...] ſłuſznie pytáć ma. SkarJedn 50; ále iáko tám [w starym zakonie] kápłanem [...] nikt być niemogł/ iedno ze krwie kápłáńſkiey idący: ták v nas wnowym [zakonie] kto zrodzáiu ręki kłádzienia y z Apoſtolſkiey liniey [...] y z ſucceſyey á wſtępowánia ich iednego po drugim nie idzie: żadnego práwá [...] do kápłáńſtwá [...] mieć niemoże. SkarŻyw 493.
»rodzaj i następowanie« (1): Bo [kapłani katoliccy] máią rodzay y náſtępowánie od tych ktorzy cudá czynili. SkarKaz 417b.
»rodzaj i potomstwo« [szyk 1:1] (2): Ten ieſt prawdziwy Kośćioł Boży/ ktory ma te cżterzy rzecży: to ieſt/ Chryſtuſowę iedność/ ſtárożytną trfáłość/ poſpolitą powſzechność/ á potomſtwo y rodzay Apoſtolſki/ ktory Succeſſyą zową. SkarJedn 17, 48. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»rodzaj abo (a) sukcesyja« [szyk 1:1] (2): Tych potrzebá/ [...] kápłanow ſłuchać ktorzy ſucceſyą á rodzay ábo wſtępowánie máiąc od Apoſtołow/ [...] dar prawdy pewny wedle vpodobánia Duchá ś. wzięli. SkarJedn 31, 47. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
rodzaj czego (1): żadney v nich [u Turków] roznośći niemáſz w rodzáiu Szláchectwá/ ten tám vrodzony y ſławny/ kthory ſobie mężnie á dobrze pocżnie BielSpr 50.
rodzaj czyj [w tym: G pron i sb (8), pron poss (3), ai poss (3)] (14): Wywiádował ſie krol pilnie iego [Cyrusa] rodzáiu co zacż ieſt BielKron 112v, 221v, 270; A iż wáſzá Kś.M: pierwſzym w tym Greckim zakonie/ y rodzáiem wielkich przodkow ſwoich/ [...] y ſławą cnot [...] od Páná Bogá obdárzony ieſteś SkarJedn A5v; A [Mojżesz jako przybrany syn córki faraona] pytáiąc ſię o rodzáiu ſwym/ dowiedział ſię prawdy/ iſz był rodu tego ktory Bogá ma w niebie/ [...] á brzydzi ſię báłwochwálſtwem Egipſkim SkarŻyw 478, 478; CzechEp 258; Te śiedm miaſt ſwárzą ſię z ſobą o rodzaj Homerow. KlonŻal B4v marg; Iáko ſąśiedzi Páná Chriſtuſowi [...] znáiąc rodzice iego wedle ćiáłá podłe y vbogie/ nie znáiąc [...] rodzáiu iego według boſtwá/ gorſzyli ſię z niego. WujNT 147; (marg) Dwoiáki rodzay Chriſtá Páná. (–) ktory ieſt bez Oycá według człowieczeńſtwá/ á bez mátki według Boſtwá WujNT 765 marg, k. Bbbbbb 3v; SkarKaz 483a [2 r.], Ooooa.
»niezacnego rodzaju« (1): Aby práwy [...] koſcyoł [...]/ nieporuſſony trwał/ ktorego páſtyrz y głowá człowiek rybitw [tj. św. Piotr]/ á nye zacnego rodzáyu/ zwyćyężył by [...]/ by też wſſyſtek okrąg ſwyátá yemu ſye przećiwił. KromRozm III Nv.
»ojcowski, z ojca rodzaj« (2:1): Lecz ieſt inny [niż z linii rodowej matki] wieczny z Oycá rodzay Páná náſzego wielki y dźiwny SkarKaz 483b; Kto ná vbogą mátkę [Jezusa]/ ná ſtáynią/ ná żłob/ [...] pátrzy: niech drugie oko ná oycowſki iego rodzay obroći SkarKaz 484a, 484b.
»(sobie) w rodzaju (nie)rowny; rodzajem rowny« (2;1): ysz ten slyachatny Stanislaw obriczki zebrawssy sobye pyacz dziesyand Towarzyshow sobye wrodzayv rownych y nyerownych [...] dom moy wchądzinye gwaltem y raką sbroyną nayachal ZapWar 1542 nr 2559, 1531 nr 2539; zmowioná zań ieſt nieiáka zacna/ á iemu bogáctwy y rodzáiem rowna/ [...] Bázyliſſa. SkarŻyw 178.
»szlachetnego rodzaju; szlachetność rodzaju« (1;1): Ty to ieńce zátrzymał Darius w ciemnicy/ bo byli ſláchetnego rodzáiu [quod fuerant nobilissima progenie nati] HistAl F6v; Bo tá od táráſá [tj. od pojmania, uwięzienia] wolność/ nie śláchetnośći rodzáiu [nec generis nobilitati]/ áni cnoćie/ ále máiętnośćiam bywa wyrządzoná ModrzBaz 85.
»zacność rodzaju; zacniejszy z rodzaju« = genus nobilitatum Modrz (6;1): [Romulus] Ludzi záſię przebrákowánie vcżynił s poſpolſtwá/ co zacnieyſze z rodzáiu y vrodziwſze y godnieyſze/ vcżynił ſláchetne BielKron 99; żaden mądry nieobiera Styrniká do nawy dla zacnośći rodzáiu [ex genere]/ ále dla godnośći/ á vmieiętnośći ſtyrowánia ModrzBaz 15v, 13v, 42v, 46v; Bo ludzie zacność rodzáiu nie ze krwie/ ále z máiętnośći ſzácuią SkarŻyw 241, 200.
»rodzaj znamienity; rodzajem znaczny« = genere clarus Modrz (1;1): [Sybilla Helespontyjska tak prorokuje o narodzeniu Chrystusa:] Ták vważy ſwą ſługę Pan/ Iż w iey żywot náwiedzi ſam. A ten rodzay známienity/ W Boſkiey ſpráwie ták zákryty. BielKron 134; ModrzBaz 50.
»rodzaj abo przyrodzenie« (1): [o powstaniu szatana:] potym [Bóg] vcżynił drugiego [...] duchá w ktorym nie zetrwał dowćip indoles divinae stirpis. rodzáiu ábo przyrodzenia Boſkiego. CzechEp 258.
»stan i rodzaj« (2): Krol Fráncuſki wſkazał/ yż mu [księciu] żony niedádzą [tj. nie poślą do niego]/ iáko temu kthory ſwego ſthanu y rodzáiu ſłowá y wiáry zápomniał/ á w niewolą ſie wdał BielKron 221v. Cf »z stanu i z rodzaju«.
~ z rodzaju czyjego (1): GRzech thedy być rozumiemy przirodzoną właſną ſkázę y zepſowánie wſzyſtkiego cżłowieká/ [...] żeſmy iuż wſzyſcy z rodzáiu ſwego/ odwroceni ſą od dobrego WujJudConf 63.
[»wywod albo rodzaj« (1): BielKron 1551 154v cf Fraza.]
rodzaj czego (1): Przechodzi tá źiemia [tj. Finlandia] w rodzáiu zboża Szwecią. BielKron 294.
W konstrukcji w funkcji przydawki: »[jakiego] rodzaju« (3): Ziemicá tá [wyspa Fionia] bárzo vſilnego rodzáiu/ tám nigdy gnoiow nie wożą ná role bo ich nie potrzebá. BielKron 292v. Cf »dobrego rodzaju«.
»rodzaj ziemie« (1):Ná ten cżás iuſz/ ſkoro ſkuśił [tj. skosztował] lud Boży pożytkow y rodzáiow ziemie: mánná im oná vſtáłá [Vulg Ios 5/12] SkarŻyw 502.
Synonimy: 1. narod, plemię; a.αα. płeć, pokolenie, przyrodzenie; 2. kstałt, plemię; 3. płod, płodność; a. płodzenie, porodzenie, rodzenie; 4. dom, pokolenie, rodzina; a. krew, lud, narod, plemię; b. familija, korzeń, krew, linija, plemię; c. linija, korzeń, plemię; d. dziatki, dzieci, narod, plemię, potomkostwo, potomstwo; α. dziecię, korzeń, płod, potomek; e. przodek, rodzic; f. stan; 5. drzewo, jenealogija, linia, początek, pokolenie; 6. bliskość, krew, krewność, powinowactwo, przyjacielstwo; 7.a. bytność, istność, istota, natura, postać, przyrodzenie; 8. początek, wywod; a. pochop; 9. płodność; a. owoc, płod, pożytek.
Cf ROD
MC