« Poprzednie hasło: MŚCIWY | Następne hasło: MUCHAJER » |
MUCHA (185) sb f
sg | pl | |
---|---|---|
N | mucha | muchy |
G | muchy | much |
D | muchóm | |
A | muchę | muchy |
I | muchą | muchami |
V | mucho |
sg N mucha (56). ◊ G muchy (2). ◊ A muchę (9). ◊ I muchą (2). ◊ V mucho (11). ◊ pl N muchy (42). ◊ G much (24). ◊ D muchóm (4); -óm (1), -(o)m (3). ◊ A muchy (29). ◊ I muchami (6).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- 1. zool. Wszelki mały dwuskrzydły owad dokuczliwy i kąśliwy, zwłaszczα Musca domestica L. (Rost); mucha domowa, owad dwuskrzydły z rodziny muchowatych (Muscidae)
(139)
- Przen
(24)
- a) metonimicznie: Lekarstwo sporządzone z much (1)
- b) Człowiek jako nędzne i marne stworzenie; człowiek ubogi (21)
- c) [Człowiek lekkomyślny, niestały
- d) Rzecz lekka, bez wartości, do niczego; nic (1)
- e) Coś obrzydliwego, nieczystego (o wierze rzymskokatolickiej w piśmie polemisty protestanckiego) (1)
- Przen
(24)
- 2. zool. Prawdopodobnie Fannia canicularis L.; mucha pokojowa czyli zgniłówka pokojowa, muchówka z rodziny muchowatych (Muscidae) podobna do muchy domowej, występuje niekiedy masowo w mieszkaniach, magazynach, stajniach, śmietnikach przenosząc zarazki chorób zakaźnych. (Prawdopodobnie owad będący jedną z biblijnych plag egipskich)
(26)
- a. Coll. (1)
- 3. zool. Tabanus L.; bąk, muchówka z rodziny bąkowatych (Tabanidae), której samice żywią się krwią ssaków boleśnie kłując, albo Asilus L.; łowik, muchówka z rodziny łowikowatych (Asilidae), pożyteczna, atakująca inne owady, często polująca wśrod bydła na napastujące je bąki (4)
- 4. zool. Lampyris noctiluca L.; świetlik świętojański, chrząszcz z rodziny omomiłkowatych (Cantharidae), mający na trzech ostatnich pierścieniach odwłoka organ świetlny, świecący o zmroku (3)
- 5. zool. Hepialus F.; niesobka, motyl z rodziny niesobkowatych (Hepialidae), lata o zmroku lotem wahadłowym, nazywany pospolicie ćmą (1)
- 6. zool. Prawdopodobnie Ixodes ricinus L. (Rost); kleszez pospolity, pajęczak z rządu roztoczy (Acarina); groźny pasożyt zewnętrzny zwierząt i człowieka (1)
- 7. lek. Strupień woszczynowy czyli parch (Favus), choroba skóry wywołana przez grzyby workowce, objawiająca się guzami lub ranami na skórze, łatwo przenosi się od zwierząt na ludzi; zwana też żabą (8)
- 8. n-pers (3)
W połączeniach szeregowych (10): Cżemu pcżoły, oſi, muchy, y inſze robacztwa ta[k]owy głos [d]aią chocia ſą bez płuc y też bez inſzego nacżinia głoſu. GlabGad D, E5; á z Obrazow y Ołtárzow muchy/ nietoperze y páiąki/ [ludzie] odpłoſzyli y wygániali. KrowObr 91, B3v, 103v, 115 [2 r.]; BielKron 1v; Entoma, Insecta, Wſzelákie robactwo/ yáko ſą Muchy/ Oſy/ Bąki/ Krówki/ Pſzczoły/ które ſie głową od drugiey częśćy ciáłá dzielą Mącz 104a; SienLek 158.
W porównaniach (25): FalZioł IV 28c; RejPs 164; RejJóz C5v; Wzgorecz twa waga wſkoċziła Choczia ſyę tak natłoċziła. Rownie bys też naſypał much RejKup cc6; Sſtałem ſye práwye yáko cyeń ktory prętko ginye/ Abo yák muchá mdła która s cżáſem ſwym przeminye LubPs Zv; Iáko Wielbłąd do Muchy/ á Woł do Komorá/ Ták k niemu ieſt podobna tá márna potworá. RejWiz 52v; Bo tám iáko Iáſkołki kiedy muchy gonią/ Tákżeć ći niebożętá też ſie s ſzcżęſciem łomią. RejWiz 68v; A coż iedná oſobá v niego by muchá RejWiz 95; Rownie ſie z námi dzyeie/ by lecie z muchámi/ Gdzye im miodem námáże/ tedy lazą ſámy. A potym áni wzwiedzą/ gdy márnie pomdleią/ Gdy ie oganką tłuką/ álbo wárem zleią. RejWiz 168, 52v marg, 168 marg, Cc4v, Cc7; BielKron 81v; Ciéniki przed oczymá iáko muchy SienLek Sv; iáko niektorzy co ſobie żadney rzecży bárziey nie vpodobáli/ iáko ſie ludziom przykrzyć/ proſto by muchy lecie GórnDworz K6v; RejPos 132v; Przećiwko ktorym [aniołom] wſzyſcy krolowie ziemſcy ſą iáko proch á muchy RejZwierc 69; ácżći ſie y z oſtátecżnych gránic żiemie/ iáko much y pſzcżoł/ wielkie mnoſtwo żołnierzow cżerſtwych y mężnych názbiera. CzechRozm 254v; bo cżárt gdy kuśi/ ieſt iáko Lew: ále gdy mu ſię ſprzećiwiſz/ ſtáie ſię iáko muchá SkarŻyw 374; KmitaSpit C2, C5; KlonWor 27. Cf »jakoby muchy«.
W charakterystycznych połączeniach: much gubienie; muchy bić (2), gonić, łapać, łowić, odegnać (5), oganiać (3), tracić (2), zganiać; bronić od much; much nasypać; muchy kąsają (4).
Gdyż oto y chłop głupi/ dla nędznego brzuchá/ Wpada w ćięſzką niewolą/ iáko w ſmołę muchá KlonWor 27.
[że tám ten Miniſter ná plácu był muchá spáwim ogonem/ teráz bez ogoná kuſo chodźi. ŚmiglŁup A2.]
»mieć muchy w głowie« = szaleć (1): Bibe helleborum, Pi ciemierzicę/ to yeſt/ toś ſzalón maſz muchy álbo koczki w głowie. Mącz 154b.
»nędzna, marna, nikczemna mucha« [w tym: nędzna marna (1)] (10 : 3 : 1): Cżoż wam tą nędzna mucha/ na ſwiecie wadzyła RejJóz B2; Czoż by za roſkoſſy vżył Bys też nędzną muche zdłacżył [!] RejKup dd8; O nędzna márna Mucho ocż ſie więc nádymaſz/ Kiedy ſwoie ſláchectwo y z herby wſpominaſz. RejWiz 98v, 102v; RejAp 38v, 129v; coż ty rozumieć maſz o ſobie nędzny robaku á nikcżemna mucho/ áby też to tobie miáło być przepuſzcżono. RejPos 264v, 196, 228, 346; Gdy ſwięći á zacni ludzie bez przygod być nie mogą/ przeczże ſie fráſowáć mamy. A czymże ſie ty nędzna mucho być rozumieſz? RejZwierc 152v, 53, 69, 189.
W połączeniach szeregowych (2): BielKron 46; thák iż nań [na króla] z niebá żáby pádáły/ wody ſie w kreẃ obracáły/ pirworodniętá zdycháły/ muchy/ pluſkwy / chrząſzcże z obłokow ná ludzi pádáły RejZwierc [203]v.
»wodna mucha« (1): Cyniphes, Wodne muchy Mącz 76c.
»wojska [= duża ilość] much« (1): Potym woyſká much ſpádły nie przeliczoné/ A wſzy ſtády latáły nie wygubioné. KochPs 158.
»parch ktory muchą zową« (1): Ieſt też párch/ kthory Muchą zową SienLek 181.
»mucha albo żaba« [szyk 2 : 1] (3): przykłáday mu [koniowi] to [czosnek] ná żabę álbo ná muchę/ tedy mu ſye téż otworzy/ iáko przepalenim SienLek 181v, 182, Aaaa2.
Synonimy: 3. bąk, krowka; 4. złotnik; 7. żaba.
Cf 1. MSZYCA, MUCHOMOR, MUCHOMORKA
AKtt