« Poprzednie hasło: NAPRAWIĆ SIĘ | Następne hasło: NAPRAWION » |
NAPRAWIENIE (61) sb n
Oba a oraz pierwsze e jasne (w tym w pierwszym a 2 r. błędne znakowanie), końcowe e pochylone.
sg | |
---|---|
N | naprawienie |
G | naprawieniå |
D | naprawieniu |
A | naprawieni(e) |
L | naprawieniu |
sg N naprawienie (15); -é (2), -(e) (13). ◊ G naprawieniå (26); -å (18), -(a) (8). ◊ D naprawieniu (8). ◊ A naprawieni(e) (5). ◊ L naprawieniu (7).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. naprawianie.
- 1. Spowodowanie, by coś wróciło do stanu sprzed zepsucia (43)
- 2. Spowodowanie, by coś zmieniło się na lepsze; polepszenie
(8)
- a. Uprawienie (o roli) (1)
- b. O tekście (2)
- 3. Spowodowanie, by nie było (skutków) zła (5)
- 4. Spowodowanie, by coś było, powstało
(4)
- a. Przysposobienie do czegoś (2)
- 5. Namówienie, poduszczenie (1)
naprawienie czego (17): Item powyada yſch czirwowey do Mlyeka naprawyenya dala, pokrziwą kthora przeſz ploth roſzczie, voſzku yarzeczego Szwyenczonego y chlieba Swyenczonego LibMal 1549/149; bez naprawienia tego [porządku wnętrznego] powiedaliśmy, że po żadnej obronie nic. Diar 67; BielKron 121; WujJudConf 71v; Boć ſtráchem przeráżona [grzeszna dusza] vćieka od ogromney ſpráwiedliwośći twoiey/ [...] ſzukáiąc napráwy náruſzoney cżyſtośći ſwoiey. A ieſliż/ nieſtetyż/ nie może być pánieńſtwá nápráwienie LatHar 154; potrzeba áby [Chrystus] był w niebie áż do czáſu nápráwienia [restitutionis omnium] wſzech rzeczy WujNT Act 3/21; SarnStat 1270. Cf Wyrażenia.
naprawienie czyje [= kto jest naprawiony] (2): ktorzyſmy iéy pomotzą doſtąpili wſſytkiégo tzożkoli mámy/ anieli ſwégo naprawieniá/ a my zbawieniá. OpecŻyw 181v; KromRozm III B3.
W połączeniach szeregowych (2): z martwych wſtánie Páná Kryſtuſowo/ ieſt z martwych wſtánie náſze/ gdyż nam z niego płynie odpuſzcżenie grzechów/ vſpráwiedliwienie/ żywotá nápráwienie/ y nieſmiertelność. RejPosWstaw [1103]v, [1102].
W przeciwstawieniu: »utrapienie ... naprawienie« (1): Opiſuie wielkie vtrapienie Ierozolimſkie/ y záś nápráwienie/ że też ná obywátele Ierozolimſkie miał pan Duchá ſwiętego wylać Leop Zach 12 arg.
»naprawienie [czego] naruszonego« [szyk 1:1] (2): SeklWyzn g4; ziechawſzy ſie z ſtany Wielkiego Kśięſtwá Litewſkiégo/ niemáłyſmy wſtępek do nápráwienia tego Ziednoczenia y téy po częśći náruſzonéy Vniiéy vczynili SarnStat 1019.
»naprawienie mdłej a skażonej natury« (1): A ták ten ſwięty kápłan vſtáwicżnieć trwa y trwáć będzye/ áby tu wſzytkiemu wyernemu zebrániu ſwemu/ vcżynił nápráwienie mdłey á ſkáżoney nátury cżłowiecżeńſkiey LubPs Z3v.
»naprawienie skażonych obyczajow« (1): vczymy ſię/ iż święte Koncylia dla rozwiązánia wątpliwośći/ y potępienia błędow y dla vſpokoienia rozruchow/ y odſzczepieńſtw/ ábo dla nápráwienia ſkáżonych obyczáiow porządnie zgromádzone/ máią záwſze przytomność Duchá S. WujNT 463.
»naprawienie przyrodzenia« (1): ktory [kościół] áni odkupyenya/ á przeyednánya myerźyączki bożey/ áni nápráwyenya przyrodzenya/ áni náuki/ áni porządku tákyego/ yáki nam pan Kryſtus tu ná ſwyećye zoſtáwił/ nyepotrzebuye. KromRozm III B2v.
»naprawienie świata« (1): dla naprauyenya ſzwyata ſyn bozy czyalo y naturą czlouyeczą myal przyącz PatKaz III 89.
»(wiecznego) żywota naprawienie« (3): Pocżęło ſię ieſt ludzkie odkupienie. Z Bogiem Oycem nas wſzytkich ziednocżenie/ A wiecżnego żywotá nápráwienie. ArtKanc C7; RejPosWstaw [1102], [1103]v.
»zbawienie i (a) naprawienie« [szyk 1:1] (2): A iż my tego źyemſkyego koſćyołá obywátele [...] nye yeſteſmy do końcá próżni nyedoſtáthkow duſſnych y ćyeleſtnych/ y przećiwnikow zbáwyenya y nápráwyenya náſſego KromRozm III B3; OpecŻyw 181v.
»naprawienie [czego] skażonego« (1): SWiecżkowa Wódka ieſt dziwney moczy w naprawieniu ſkażonego wzroku FalZioł II 12a.
W połączeniach szeregowych (2): KromRozm II i4v; wſzelkie piſmo od Páná Boga nádchnione/ ieſt pożytetzne ku náuce/ ku treſtániu/ ku nápráwieniu/ y zbudowániu KrowObr C3v.
naprawienie czego (4): Teéż dzis ſwięto wſſytkiégo dworu kroleſtwa niebieſkiégo ij rycerſtwa anielſkiégo/ bo ſie poczęlo dźis naprawienijé ſpuſſtoſſenijá iego. OpecŻyw 9v; KrowObr 37. Cf »naprawienie upa(d)ku«.
naprawienie czyje (1): A ty [o wykroczeniach] to dźień za dzień odwłokę naprawienia swego biorąc, im dalej tym hojniej się szyrząc w wielkie niebezpieczeństwo a upad Koronę przywodzą. Diar 21.
W połączeniu szeregowym (1): A ty záſię inſze kto dał? Papieſz/ to ieſt/ Antykryſt. Dla tzego? dla nápráwienia pychy/ dla ſkáżenia ſwiętych/ dla rozrzucenia ćiáłá Kryſtuſowego? KrowObr 37.
»wspomożenie i naprawienie« (1): nyezányechał Bog [...] rodzay ludzki vpádły łáſką ſwą ſwyętą náwyedzáć/ á otuchę/ y owſſem pewną nádźyeyę tákyego wſpomożenya y nápráwyenya vpádu przez pátryárchy álbo oyce wybráne [...] yemu dáwáć KromRozm III B3v.
dla naprawienia w co (1): niektore poſtánowił Pan Bog y dał do kośćiołá/ Iedny Apoſtoły/ drugie Proroki/ drugie Ewanieliſty/ drugie Páſterze y Doktory/ dla nápráwienia ſwiętych w ſprawę poſlugowánia/ dla zbudowánia ćiáłá. KrowObr 36v.
Synonimy cf NAPRAWA.
KCh