« Poprzednie hasło: [NAPROSTOWANIE] | Następne hasło: NAPROSZCZAĆ » |
NAPROSTOWANY (2) part praet pass pf
naprostowany (1), naprostowan (1).
Pierwsze a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w prostować); -any, -åna.
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | f | N | naprostowåna | |
L | naprostowanym | L |
sg m L naprostowanym (1). ◊ f N (praed) naprostowåna (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Właściwie pokierowany (2): Piſze dáley Cromer/ iſz ći Włoſzy y Rzymiánie/ álbo gwałtem niepogodnych wiátrow [...] álbo pewnym y vmyſlnie náproſtowánym okrętow twoich ku pułnocy wiátrem zachodnim [...] záżeglowáli w ty Zmodźkie y Litewſkie/ [...] kąty StryjKron 71.
W przen (1): Ia/ iam mowił/ y wezwałem go: przywiodłem go/ y náproſtowaná ieſth [directa est] drogá iego. Leop Is 48/15.
Cf NAPROSTOWAĆ
KCh