Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NAPUSZCZENIE

Następne hasło: NAPUSZENIE »

NAPUSZCZONY (6) part praet pass pf

a oraz o jasne.

Fleksja

sg
m	N	napuszczony	f	N	napuszczonå

pl
N	subst	napuszczon(e)

sg m N napuszczony (4). ◊ f N napuszczonå (1). ◊ pl N subst napuszczon(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w. s.v. napuszczać.

Znaczenia

1. O zabiegach leczniczych: nalany kroplami, wsączony (2)
2. Pokryty (4)
- a. Zaprawiony trucizną; zatruty (3)

1. O zabiegach leczniczych: nalany kroplami, wsączony [co] (2): Też ſok tego ziela wnos napuſzcżony/ niecżiſtoſci zmozgu ſmierdzące prziciąga á tak mozg cżiſci. FalZioł I 13d; Naprzod ſok wyciſniony z chebdu ziela, w vcho napuſzcżony, chrobaki zabija y morzy. FalZioł V 79v.

2. Pokryty [czym] (4):

Wyrażenie: »smalcem napuszczony« (1): Więc páwiment s ſrebrnych blach/ ſmalcem nápuſzcżony RejWiz 24v.

a. Zaprawiony trucizną; zatruty; venenatus, venenosus Mącz [czym] (3):

Wyrażenie: »jadem napuszczony« (3): Telum venenatum, Strzałá yádem nápuſzczona. Mącz 442c; Munera venenata, sagittae venenatae, Iádem nápuſzczone. Mącz 479c, 479d.

Synonimy: 1. nalany, wkropiony, zapuszczony; 2. nasmarowany, nasycony.

Cf NAPUŚCIĆ