« Poprzednie hasło: [NARASTYWAĆ] | Następne hasło: NARASZCZAJĄCY » |
NARASZCZAĆ (10) vb impf
Tekst nie oznacza pochyleń; pierwsze i trzecie a prawdopodobnie jasne (tak w na- oraz -ać).
inf | naraszczać | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
3 | naraszczå | naraszczają |
inf naraszczać (1). ◊ praes 3 sg naraszczå (6). ◊ 3 pl naraszczają (2). ◊ part praes act naraszczając (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
naraszczać czym (3): zielona ozanka ma mocz goiączą rany naraſzcżaiącz ciałem FalZioł I 37b, 109d, II 4v, III 31d.
W przeciwstawieniu: »roztargać ... naraszczać« (1): SArcocolla [...] Mocz ſwą przez vcżynki ſwoie vkazuie/ Spaia y zraſzcża, ſciera j żrze/ roſtarga j naraſzcża mięſo w ranach FalZioł III 29d.
»rany, fistuły (ciałem), mięso w ranach naraszczać« (5:1): Theż woda tego Koſmacżku zmieſzana z miodem/ z mąką wilczego grochu/ rany cżyſci y mięſo w nich naraſzcża FalZioł I 114a, 37b, 109d, II 4v, III 20b, 31d.
»wysuszać i naraszczać« (1): Palma z ſwemi Latoroſlami, z kwiatem/ z ſkorą/ z pęczkami ſą cierpniączego przyrodzenia y ſuchego/ rany wyſuſza y naraſzcża. FalZioł III 20b.
Synonim: goić.
Formacje współrdzenne cf ROŚĆ.
Cf NARASZCZAJĄCY, NARASZCZANIE
DJ