« Poprzednie hasło: NARUSZON | Następne hasło: NARUSZYĆ » |
NARUSZONY (66) part praet pass pf
naruszony (55), naruszon (5), naruszony a. naruszon (6).
a jasne; -ony, -on.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | naruszony, naruszon | f | N | n | N | naruszon(e), naruszono | |
G | naruszonego | G | naruszonéj | G | ||||
A | naruszony | A | naruszoną | A | naruszon(e) | |||
I | naruszonym | I | naruszoną | I | ||||
L | L | naruszon(e)j | L |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | naruszoné |
A | subst | naruszon(e) |
I | m | naruszon(e)mi |
sg m N naruszony (7), naruszon (2); ~ (praed) -ony (5) GroicPorz, OrzRozm, BielKron, ActReg, SkarKazSej, -on (2) OpecŻyw, ModrzBaz. ◊ G naruszonego (1). ◊ A naruszony (1). ◊ I naruszonym (1). ◊ f N (praed) naruszonå (8), naruszona (1) Leop, naruszon(a) (6). ◊ G naruszonéj (6); -éj (1), -(e)j (5). ◊ A naruszoną (8). ◊ I naruszoną (1). ◊ L naruszon(e)j (1). ◊ n N naruszon(e) (8), naruszono (2); ~ (attrib) -(e) (2); ~ (praed) -(e) (6), -o (2) LibLeg, ActReg. ◊ A naruszon(e) (1). ◊ pl N subst naruszoné (9); -é (1), -(e) (8). ◊ A subst naruszon(e) (2). ◊ I m naruszon(e)mi (1).
Składnia dopełnienia sprawcy: naruszony przez kogo, przez co (2), od kogo (1).
Sł stp s.v. naruszyć, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w. s.v. naruszyć.
- Uszkodzony, nadwerężony, osłabiony, zachwiany; umniejszony; zepsuty
(66)
- α. O ciele i zdrowiu ludzkim
(21)
- αα. O dziewictwie (10)
- ααα. W funkcji rzeczownika ‘nie dziewica’ (2)
- β. O granicach (1)
- γ. O majątku (1)
- a. O abstraktach (39)
- α. O ciele i zdrowiu ludzkim
(21)
naruszony czym (2): Exesae fruges in horreo, ventilentur, Wſtęchłe żyto á ſniecią náruſzone w ſtodole przewietrzić/ Przeſuſzyć. Mącz 100a. Cf »ogniem naruszony«.
»ogniem naruszony« (1): Oto pokąd oná [winorośl] iéſzcże byłá cáła/ ninacż ſię nie godźiłá/ iákoż tedy dáleko mniey ſię godźi/ gdy ieſt ogniem náruſzona y ſpaloná [ignis comederit illud et imbustum sit]? BibRadz Ez 15/5.
naruszony z czego (1): FalZioł II 4a cf »niedostateczny albo naruszony«.
naruszony czym (2): FalZioł I 155a cf »mdły albo naruszony«; Mącz 154d cf »niepewny, naruszony«.
»niedostateczny albo naruszony« (1): WOdka Bzowego kwiatu ieſt dobra tym ktorzi [...] mozg niedoſtatecżny maią albo naruſzony/ s ſmętku y z ynych wiele przygod FalZioł II 4a.
»niepewny, naruszony« (1): Hepaticus, Który nie pewną ma wątrobę/ náruſzoną yaką choróbą. Mącz 154d.
W charakterystycznych połączeniach: naruszona biała głowa, dziewka (2), mężatka, młodzica, panna.
naruszony czym (7): marya any radą uąza byla zdradzona any yego yadouytem zarazenym była naruſzona PatKaz I 7; czyſtoć ni iedno vczinkiem cieleſnim/ ale też miſlą/ á ządzą nierządna bywa naruſzona SeklKat K2v; KrowObr C4. Cf »naruszony grzechem«, »naruszony makułą«, »naruszony zmazą«.
W połączeniach szeregowych (2): Papież Rzymſki [...] vmie przywodzić piſmo/ ku ſwey rzetzy y zátráceniu/ ále takowe piſmo/ ktore ieſt okęſzone/ náruſzone/ y nietzyſte. KrowObr C4v, C4.
W przeciwstawieniach: »naruszony ... najczystszy, utwierdzony« (2): O zayſto nyeſluſchno by boſkyey wſzechmocznoſzcy aby myal czyalo (cz)y naturą przyyącz znaruſzoney matky namnyeyſza makula, ale znayczyſthſzey panny PatKaz II 41v; Wiemy że pacta foedera z pogránicznymi Pány/ nie ſą wárownie vtwierdzone/ y owſzem poniekąd náruſzone. VotSzl B.
»(nigdy) ni w czym (a. w niczym) naruszony nie być« [szyk zmienny] (2): miłoſyerdzye yego nád námi/ Ieſt thák ná wſſem ſławnye vtwyerdzone/ A nye może nigdy być ni w cżym náruſſone. LubPs aa2v; ActReg 149.
»język naruszony« (1): zoſtali ieſzce tam Sarbaci, Windelici albo Vindowie aże po dziſieyſzi dzien z ięzikiem polſkim chocia naruſzonym MiechGlab 52.
»u ludzi naruszony« (1): przyſtoyno ieſt ſpráwiedliwośći Bożey/ áby pobożnym ono dobre mniemánie ktore ym było z ich krzywdą v ludźi náruſzone/ záś w iáwnym wſzech ludźi zebrániu y ſądźie przywrocone było. KuczbKat 60.
»naruszony makułą« (2): O nyeſluſzno by ſynouy bożemu przyącz naturą plczy czlouyeczcy znaruſſoney mathky namnyeyſcha makula PatKaz II 70v, 41v.
»naprawa (a. naprawienie) naruszonego [czego]« (2): SeklWyzn g4; [dusza ucieka] do poćieſzney łáſkáwośći twoiey/ ſzukáiąc napráwy náruſzoney cżyſtośći ſwoiey. LatHar 153.
»nie po mału naruszony« (1): Vrząd Marszałkowski Litewski, niepomału iest też naruszony. ActReg 41.
»pismo [= Biblia] naruszone« (4): Ten záſię Duch ieſt z Dijabłá/ ktory [...] przywodzi piſmo/ ludzką mądrośćią wynicowáne/ náruſzone/ y nietzyſthe. KrowObr C4, C4v; BudNT przedm c4; WujNT przedm 11.
»naruszone obyczaje« (1): [niektórzy ludzie] ſwą młodoſćią źle ſzáfuią podawáiąc ią w zbytecżne obycżáie/ to ieſt/ w chćiwośći/ w leniwſtwá/ opilſtwá/ zábijánia/ y w inne náruſzone obycżáie BielSpr b3v.
»na potciwości naruszony« (1): PRokurator ten rzeczy ſprawowáć niemoże/ kthory ieſt klęty/ ná pothćiwoſći iáką zmázą náruſzony/ młodſzy niż 21 lat GroicPorz tv.
»jaką zmazą naruszony« (1): GroicPorz tv cf »na potciwości naruszony«.
»szczyrszy i nie tak naruszony« (2): A ták iáwna rzecż ieſt/ że piſmo ś. muśi być wich [łacinników] ięzyku ſzczyrſze y nie ták náruſzone/ iáko kiedy w Greckiem. BudNT przedm c4; WujNT przedm 11.
»nie zaniedban ani naruszon« (1): iż tez żaden iego [człowieka] rodu niemoże być zániedban/ áni náruſzon [negligi aut violari posse]/ okrom zániedbánia y náruſzenia iego? ModrzBaz 142v.
»naruszony i zhańbiony« (1): Ale pátrzayże/ iáko ten ſtan Duchowny náruſzony w Polſzce/ y zhańbiony ieſt ná Seymiech OrzRozm Kv.
naruszony czym (1): yakoſch ſzye tho okazacz nyemoze. Abi S oſobi naſchey [...] Czo ſzye thakowego dzyacz myalo czem bi tha prziyaſzn a przimyerze [...] narvſchono bicz myalo. LibLeg 11/173.
naruszony w czym (2): Abi za prziczinam naſſcham [przyjaźń] wczem narvſchona nyebila LibLeg 11/187; SarnStat 938.
W przeciwstawieniu: »być naruszony ... twierdzić się« (1): Chce też I.C.M. pilnie thego ſtrzedz/ áby poſthánowiony pokoy w namnieyſzey rzecży z ſtrony I.C.M. niebył náruſzony/ ále áby ſie twierdził y mnożył ná potomne cżáſy. BielKron 332.
»naprawienie naruszonego [czego]« (1): SarnStat 1019 cf »po części naruszony«.
»przyjaźń naruszona« (4): LibLeg 10/93v, 11/173, 187; áni gránic żadnych ſtánowić/ áni przyiáźni iákokolwiek náruſzoney poiednáć vmiećie [nec amicitiam aliqua ex parte violatam inter aliquos reconciliare]/ okrom gwałtu/ á ſzyrmirſkiego nacżynia. ModrzBaz 141.
»naruszony i odmieniony« (1): áby dekretá Niceńſkiego ſynodu/ ni wcżym náruſzone/ y odmienione nie były. NiemObr 129.
Synonimy: skażony, zepsowany, zgwałcony.
Cf NARUSZYĆ, NIENARUSZONY
LW