[zaloguj się]
[pdf]

NASŁABIĆ (2) vb pf

Oba a jasne.

Fleksja
inf nasłabić
impersonalis
con by nasłabi(o)no

inf nasłabić (1). ◊ impers con by nasłabi(o)no (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Znaczenia
Trochę osłabić [kogo, czego] (2): przydzieli na nas iaki impetus, azastanie nas niegotowemi boię się by nas iako nie naslabiono ActReg 103.
Szereg: »nasłabić i nawątlić« (1): aleś przedſię ich [panieneczek] ſtałośći w wierze/ ich miłośći ku Bogu y bliźniemu náſlábić y náwątlić nie mogł. ReszPrz 7.

Synonimy: nawątlić, zwątlić.

Formacje współrdzenne cf SŁABIEĆ.

Cf NASŁABIONY

DJ