[zaloguj się]

NASTANIE (12) sb n

Oba a jasne (w tym w pierwszym 1 r. blędne znakowanie); teksty nie oznaczają é oraz -é.

Fleksja
sg
N nastani(e)
G nastaniå
L nastaniu

sg N nastani(e) (3).G nastaniå (2).L nastaniu (7).

stp notuje, Cn s.v. nastaje księżyc, Linde XVII w. (z Cn).

Początek, pojawienie się [kogo, czego] (12): ſkoro po náſtániu cżwartey Monárchiey żelázney/ twárdey/ Rzymſkiey/ [.,.] wnetże proroctwo Dánielowe/ o kámieniu procż ręku z gory odćiętym/ ſkutek ſwoy bráć pocżęło CzechRozm 168v.
Wyrażenie: »nastanie księżyca, miesiąca« = nów, neomenia Mącz, Vulg; nova luna, novilunium Mącz [w tym: nazwa święta starożydowskiego (1)] (7:1): FalZioł V 46; Luna vicesima pro vicesimo die post novam lunam, Dwádzieſtego dnia po náſtániu xiężycá. Mącz 199c, 199c, 245c, 251d; Niechayże was tedy nikt nie ſądźi w pokármie [...]/ ábo w náſtániu kśiężycá/ abo ſzábbátow WujNT Col 2/16. Cf Szereg.
Szereg:»(nie) nastanie ani (albo) schod księżyca« (2): Też bańki nie maią być ſtawiane wnetki po naſtaniu, ani na z chodzie kxiężycza FalZioł V 61, V 61.
a. Początek działalności (1): Znáki naſtánia Máchumetá. BielKron 163v marg.
b. O jednostkach czasu lub określonych porach (2):
Wyrażenie przyimkowe: »na nastaniu« = z początkiem (2): Ineunte Ianuario, Ná początku, Ná náſtániu Sticzniá. Mącz 105a; Vere novo, Ná náſtániu/ ná początku wioſny. Mącz 484a.

Synonim: początek.

Cf 1. NASTAĆ

JR, KW