[zaloguj się]
[pdf]

NAŚLADUJĄCY (35) part praes act

naśladujący (30), naśladujęcy (3), naszladujący (1), naśladując (1); naszladujący SarnStat (1); naśladując BielKron; naśladujący : naśladujęcy Calep (5:3).

Do form naśladujący, naśladujęcy, naśladując zaliczono zapisy: -ſ- (17), -ś- (13), -(s)- (4).

Oba a jasne.

Fleksja
sg
mNnaśladujący fN nN
Anaśladujący Anaśladującą Anaśładując(e)
pl
N m pers naśladujący
subst naśładując(e)
G naśladujących, naśladując
D naśladującym
A m pers naśladujących, naśladując(e)
subst naśładując(e)
I m naśladującemi
n naśladującymi
L naśladujących

sg m N naśladujący (11). ◊ A naśladujący (3). ◊ f A naśladującą (1). ◊ n A naśładując(e) (1). ◊ pl N m pers naśladujący (7). subst naśładując(e) (2). ◊ G naśladujących (1), naśladując (1) BielKron 420. ◊ D naśladującym (1). ◊ A pl m pers naśladujących (1) JanStat, naśladując(e) (1) TarDuch. subst naśładując(e) (2). ◊ I m naśladującemi (1). n naśladującymi (1). ◊ L naśladujących (1).

Sł stp s.v. naśladować, Cn notuje, Linde XVII w. s.v. naśladować.

1. Idący w ślad za kim, trzymający się blisko; insequens Mącz, Calep; consequens Mącz (9): Pedisequus, Sługá/ páchołek/ naśladuyący. Mącz 294a, 385b, c; Calep 542a.

naśladujący czego (1): połacinie to ziele Solſequium zową/ iako by naſladuiącze ſłończa/ abowiem iakho ſkoro ſłończe wznidzie tak ſie też roſkwitnie FalZioł I 49c.

Przen (4):
a) O mistycznej drodze do zbawienia śladem Chrystusa [kogo dokąd] (1): [Panie Boże, który wskrzesiwszy ciało swoje, raczyłeś je wwieść] zrozlicznemi narody ciebie naſladuiącemi aſz na wyſokoſci niebieskie: nieraczyſz nas teſz tu naſz miły panie ſierotami zoſtawowac RejPs 99v.
b) Związany, złączony, towarzyszący czemuś (3): Onij lepak po bożym wſtąpieniu ſſedſfy kázali ſą wſſędy/ a pán ijm pomágál ij rzecż ijch potwiérdzál/ naſladuiącymi znamienmij. OpecŻyw 173; Connexa, Weſpołek ſpoyone rzeczy/ álbo náſliáduyące. Mącz 244b; CzechEp 125.
2. Następujący po czym w czasie; sequi Mącz (1): Nonas sequuntur, Ośme dni w káżdym miesiącu Nonas náſláduyące. Mącz 164c.
3. Wyznawający czyją naukę, postępujący według czyich wskazań, słuchający czyich nakazów; wyznawca, zwolennik; sequax Mącz, Calep, Cn; consectarius Calep, Cn (9): Sequax, Náśláduyąci/ któri zwłaſczá łatwie czego náśláduye/ łatwie ſie vwieść da. Mącz 384d; Calep 245b.

naśladujący kogo (2): Iezu kthorys naſladuiącze cie/ ku wſtrzymaniu napominał. ſ. ſie nad na. TarDuch B6; Vczyń miły panie doſkonałe poſzćie moię w drogach twoich aby ſie nieporuſzyły ſlady moie [Ps 16/5]. (koment) Slady moie) to ieſt zwolennici mnie naſladuiący. WróbŻołt E6v.

Wyrażenia: »nauki naśladujący« (1): chćiał [...] áby wybráni iego/ náuki y przykłádow náśláduiący/ w wielkich rzecżách ktore cżynią/ z ſtrony ſwey/ nieprágnęli/ áby o tym kto wiedział. SkarŻyw 497.

»[jakiego] posłuszeństwa naśladując« (1): kośćiołow wiele pogorzáło/ thák Greckiego iáko Rzymſkiego poſłuſzeńſtwá náśláduiąc. BielKron 420.

»rad naśladujęcy« (1): Sequax ‒ Rad nasliaduięczi. Calep [971]a.

»naśladujący rozkazania [czyjego]« (1): A iżem ſie od woley twey ni w cżym nye vwodził/ S pilnoścyą náſláduyący roſkazánya twego/ Beſpyecżenem záwżdy bywał od wſſytkyego złego LubPs bb.

W przen (1):
Wyrażenie: »świata naśladujący« (1): ſwiádecthwá wyerney náuki Páńſkiey ludzyom ſwiátá tego náſláduiącym ſą zákrite LubPs bb5v marg.
4. Wzorujący się na kim, biorący przykład z czyjegoś postępowania, starający się komuś dorównać pod jakimś względem; sequens JanStat, Cn [kogo czego] (8): PatKaz III 153v; Degener ‒ Wirodek, przotkow nienaſzladuiący. Calep 298a; Náśláduiący świętych/ y Chriſtá Páná náſláduią. WujNT 705, Cccccc4v; Drugie ſą pogrożenia Páńſkie ktore ſię nie iſzczą rychło/ ále áż ná potomſtwie y ſynách grzeſzących/ y oycow złych náśláduyących. SkarKazSej 706b.
Wyrażenia: »[czyich] postępków naszladujący« (1): nas tákże iego poſtępków náſzláduiących [ipsius vestigia sequentes JanStat 751] [...] do towárzyſtwá ſpólnégo z ćięmnośći błędu ſtárégo przez przyięćié świętéy wiáry prawdźiwéy nas przyięli SarnStat 993.

»[czyich] spraw naśladujący« (1): By nam iedno raczył dáć Pan Bog wſzechmogący/ Byſmy byli Przodkow ſwych ſpraw naſladuiący. MycPrz I B4.

W przen (1):
Wyrażenie: »stop [czyich] naśladujący« (1): Przeto też y podzis dźień ich ſynouie ſtop ſwych rodziczow naſladuiąci idą bez chyby na zatracenie. BielŻywGlab nlb 5.
5. Postępujący w określony sposób; [czego] (5): Y będzie iákoby poprożnicy ſie rádźił odpowiedzi Bogow przed ocżymá ich/ y Sobbothnego proznowánia náſláduiący [otium imitans] Leop Ez 21/23.
Wyrażenie: »naśladujący dobrych uczynkow« (3): á v cżynił nas lvd ſobie przyiemny/ naſladviączy dobrych vcżynkow SeklWyzn b4v; KuczbKat 335; RejPosWstaw 21v.
a. Starający się co osiągnąć (1):

W połączeniu szeregowym (1): [mają być] táiemnic Mieyſkich nieobiawiáiący/ w ſłowiech y w vczynkach sſtali/ łákomſtwem ſye brzydzący/ dárow nienáſláduiący GroicPorz b3v.

6. Udawający, odtwarzający (1):
Wyrażenie: »naśladujęcy [czyich] obyczaiow« (1): Mimus ‒ Kaglarz nasladuieci inſzich obiczaiow. Calep 662b.
7. Podobny, przypominający [czego] (2): Nye byłoć tám miłoſći áni pokoyu/ áni zgody/ áni ćirpliwoſći/ áni ſkromnoſći/ áni vkłádnoſći/ áni inych tych náſláduyących cnot KromRozm I B4.
Szereg: »obraz wyrażający i naśladujący« (1): widźiemy wtorą beſtyą ták źrzetelnie ná wſzytkim obraz pierwſzy wyráżaiącą/ y oney náśláduiącą. NiemObr 160.

Cf NAŚLADOWAĆ

TK