[zaloguj się]
[pdf]

NAŚLEDNIK (1) sb m

a pochylone; tekst nie oznacza é.

Fleksja
pl
G nåślednik(o)w
A nåślednik(o)w

pl G nåślednik(o)w. ◊ [A nåślednik(o)w.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (ten sam przykład) i XVIII w.

Ten, kto dziedziczy, następca [czyj]: támże przyſięgał według zwykłych Ceremoniy ze wſzytką Wołoſką ziemią być záwżdy w wierze y w poſłuſzeńſtwie Krolá Polſkiego Kázimierzá y iego naſlednikow Krolow Polſkich StryjKron 662; [Chriſtuſa [!] Páná Rzymiánie Pogáni [...] Oſłem názywáli [...]/ á Apoſtołow i ich naſlednikow nie Chrześćiány od Chriſtuſa [!]/ Ale Aſinarios ab Aſino názywáli. StryjKron A6v].

Synonimy: namiastek, namiestnik, następca.

Cf [NAŚLADOWACZ], NAŚLADOWCA, NAŚLADOWNIK

TK