« Poprzednie hasło: NAŚMIEWANIE | Następne hasło: NAŚMIEWAWCA (?) » |
NAŚMIEWANY (10) part praet pass impf
naśmiewany (5), naśmiewan (5).
Pierwsze a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie); -é- (2) OpecŻyw, -e- (1) Mącz; -any, -ån.
sg | ||
---|---|---|
m | N | naśmiéwån, naśmiéwany |
G | naśmiéwan(e)go | |
I | naśmiéwanym | |
L | naśmiéwanym |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | naśmiéwani |
sg m N (praed) naśmiéwån (5) OpecŻyw (2), KrowObr (2), Mącz, naśmiéwany (1) TarDuch. ◊ G naśmiéwan(e)go (1). ◊ I naśmiéwanym (1). ◊ L naśmiéwanym (1). ◊ pl N m pers naśmiéwani (1).
Składnia dopełnienia sprawcy: naśmiewany od kogo (2).
Sł stp s.v. naśmiewać (się), Cn brak, Linde XVII w. s,v. naśmiać się.
W połączeniach szeregowych (4): OpecŻyw 144; tzemużeś ieſt poiman/ bitzowan/ politzkowan/ koronowan/ naśmiewan/ vplwan/ y ná krzyżu zábith? KrowObr 95v, 49v, 60.
W porównaniu (1): Iezu ktorys iako Baranek niewinny miedzy wilki naſmiewany y bithy na drodzes był. TarDuch C2.
»naśmiewany i wzgardzony« (1): Co mam cżynić/ żem ſie sſthał náſmiewánym y wzgárdzonymi wſzemu ludu HistRzym 43. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
Synonimy: lżony, nagrawan, naigrawan, sromocony.
AS