[zaloguj się]
[pdf]

NATRZĄŚĆ (3) vb pf

a jasne.

Fleksja
inf natrząść
praet
sg
3 m natrząsł
plusq
sg
3 m był natrząsł

inf natrząść (1). ◊ praet 3 sg m natrząsł (1). ◊ plusq 3 sg m był natrząsł (1).

Sł stp bez cytatu, Cn brak, Linde XVII w.

Potrząsając rozsypać wiele [z subiektywnym podkreśleniem wielości] [czego (pl a. sg pron)] (3):

natrząść gdzie (1): sternere humum floribus, Kwiatków po ziemi nátrząść Mącz 414d.

Przen (2): [posłowie ziemscy precz wyszli] A drugi ktori tego bel wſzitkiego natrzaſl/ y tak wielka ſedicia zatzal/ ſtal vmiezgaiac ſie á tzieſzac ie ſtego zemu wſzitko ſzlo ku miſli PaprUp Iv.
a) O tekście (1):
Zwrot: »nieporządnie natrząść tam i sam« (1): Mur to ieſt miedziany/ ſłowá ty Apoſtolſkie/ [...] wſzytkie inſze dowody iego których nieporządnie nátrząſł tám y ſam/ [...] tym iedny obalone w niwecż ſię obroćić muſzą. CzechEp 269.

Synonimy: nasypać, posypać.

Formacje współrdzenne cf TRZĄŚĆ.

Cf NATRZĘSIONY

DD, JR