[zaloguj się]
[pdf]

NAWĄTLENIE (3) sb n

Fleksja

D sg nåwątl(e)niu (3).

Sł stp brak, Cn s.v. ustawę w czym ganię, Linde brak.

Osłabienie, pozbawienie znaczenia; derogatio Cn [czego] (3): Ktore sądy odprawowac mąmy [...] wykładow zadnych zobczych Praw nie przywodząc Ku nawątleniu ktoregosz kolwiek Artikułu ActReg 44.
Szeregi: [»szkoda i nawątlenie«: jakoby to barzo spospolitowane i zagęszczone kupowania i rozmaite zdobywania przez duchowne dóbr ziemskich i ślacheckich ku szkodzie R.P. i ku nawątleniu jej obrony nie były przyczyną i okazyją. AktaSejmikPozn 1600/223.]

»abo wygubienie, abo nawątlenie« (1): [Kallimach] námawiał Krolá Ianá Olbrychtá ná tákowe rzecży/ ktore należáły ábo ku wygubieniu/ ábo przynamniey ku nawątleniu zacnośći ſtanow [vel ad excidium, vel ad imminuendam ordinum dignitatem] ModrzBaz 21v.

»zniszczenie i nawątlenie« (1): aby [...] PP. zapodaniem czyimkolwiek, tak zacnych, starożytnych, sławnych narodow przez wiele wiekow wzgodzie zsobą mięszkaiących ku zniszczęniu y nawątleniu Chrzescianstwa nie spusczali miedzy sobą ActReg 149.

Synonim: osłabienie.

Cf NAWĄTLIĆ

ASt