[zaloguj się]
[pdf]

NIEDZIWNO (9) av

niedziwno (8), niedziwnie (1); niedziwno LibLeg, RejKup, RejKupSekl, BudNT, SkarJedn (2), SkarŻyw, KochSz; niedziwnie KwiatKsiąż.

W pisowni łącznej (5), w rozłącznej (4).

Oba e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie-, -o oraz zwykle w -e).

Sł stp, Cn, Linde brak.

W funkcji orzecznika: nic dziwnego, nie ma się czemu dziwić (9): Bo ći to fałſzywi Apoſtołowie robotnicy zdradliwi/ przetworzeni w Apoſtoły. A nie dziwno [Non est magnum]/ bo (y) ſam ſzátan przetwarza ſię w án-ioła swiátłego. BudNT 2.Cor 11/14; SkarJedn 335; Tedy powiádał iáko nioſąc go żadnego ćiężaru nie cżuł. A to nie dziwno. A iáko miał cięſzkość vcżuć/ nioſąc tego co go nośił? SkarŻyw 101.

niedziwno komu (1): Niedziwno mi choċzies poſeł Iż znam żes tak proſty oſyeł RejKup t3.

Ze zdaniem dopełnieniowym [że, iż (4), aby (1)] (5): abi takowy bily karany nyedzywno. LibLeg 10/94; niedzywno że nas Ociecz naṡ niebieſkj karę RejKupSekl a4v; przeto oni zbroie iako członki ſwe właśćiwe opatrowali y bronili iey. A niedziwnie to cżynili [prawdopodobnie błąd zam.: iż to czynili]/ abowiem gdyż ſię cżeſto będąc żywymi wzbroi okazowali/ tedy też to zacżeść ſobie niemałą pocżytali/ gdy wniey wgrob włożeni bywali. KwiatKsiąż N3; SkarJedn 164; KochSz C3.

Cf DZIWNIE

KW