« Poprzednie hasło: NIEGODNO | Następne hasło: NIEGODNY » |
NIEGODNOŚĆ (57) sb f
Zawsze w pisowni łącznej.
o oraz oba o jasne (w tym w e 1 r. błędne znakowanie).
sg | pl | |
---|---|---|
N | niegodność | |
G | niegodności | niegodności |
D | niegodności(á)m | |
A | niegodność | niegodności |
I | niegodnością | |
L | niegodności | |
inne | sg a. pl G - niegodności |
sg N niegodność (5). ◊ G niegodności (12). ◊ A niegodność (24). ◊ I niegodnością (2). ◊ L niegodności (1). ◊ pl G niegodności (3). ◊ [D niegodności(á)m.] ◊ A niegodności (1). ◊ sg a. pl G niegodności (9).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.
- 1. Niezasługiwanie na coś (6)
- 2. Mała wartość, brak zalet i zasług
(32)
- a. O ludziach
(30)
- α. O człowieku wobec Boga (28)
- β. Niskie pochodzenie (1)
- b. O tekście (2)
- a. O ludziach
(30)
- 3. Niezdatność, brak cech potrzebnych na danym stanowisku, w danej sytuacji (13)
- 4. Niestosowność, niewłaściwość (1)
- 5. Niegodziwość, niemoralność
(4)
- W przen (1)
- 6. Zły, niemoralny czyn (1)
niegodność czego (1): wtora [jest spowiedź] uyznacz nyegodnoſzcz a nyewdzyącznoſzcz dobrodzyeyſtwa bozego PatKaz III 138.
niegodność ku czemu (2): Itych ſłow niemogę ganicz Ktoremiſz kazał wyſtawicz. Niegodnoſcz człeka nedzneko [!] Ku prziyecziu Pana ſwego. RejKup m6v, Ddv.
niegodność czyja [w tym: „swoja” (3), G sb (1)] (4): RejKup m6v, Ddv; gdy mu obiecował Pan wſtąpić do domu iego/ á vzdrowić ſługę iego/ tedy wyznawał niegodność ſwoię/ mowiąc: Iżem ia thego nie godzien moy miły Pánie/ ábyś ty wſzedł pod przykrycie domu moiego. RejPos 46v, 47v.
W przeciwstawieniu: »niegodność ... godność« (1): będęli wam powiádał o godnych/ rozgniewam niegodne [...]. (‒) ktorzy będąli mieć rozum/ podźiękuiąć zá to/ iż iem z niegodnośći drogę do godnośći vkażeſz. OrzRozm Pv.
W połączeniu szeregowym (1): Zábawże ſię/ choćiaż krotko/ [...] ná opłákániu niepotężnośći / oźiębłośći/ y niegodnośći twey LatHar 190.
W charakterystycznych połączeniach: niegodność człowieka (człowieczeństwa) (4); dotknienie niegodności, opłakanie, przypominanie, uważanie, wyzna(wa)nie (6); baczyć do siebie niegodność, poznawać (uznać) (2), wyzna(wa)ć (4); patrzeć na niegodność.
W przeciwstawieniu: »niegodność ... slachetność« (4): Dźiateczki ieſliż zpoczćiwym żyćiem máią wychowánie/ tedy niegodność rodźicow ſwych zatrą: A ieſliż dźiateczki w ſwey woley y wnieumieiętnoſći nádetymi będą/ ſláchetność narodu ſwego oſzpeczą. BibRadz Eccli 22/8.
W połączeniu szeregowym (1): Wiele ieſt inych plotek piſano v nich w Tálmućie ktore tu opuſzcżam/ dla ich niegodnośći y bluźnierſtwá/ y niepodobieńſtwá. BielKron 464.
niegodność k(u) czemu (3): A kthoby świádkowi iáką niegodnoſć ku świádczeniu zádał/ tákiey ma zárázem dowodźić. GroicPorz x2, A3; Słyſząc Dawid iż krol Saul obiecał corę ſwoię dáć temu ktoby Goliáthá zábił/ [...] pokuśił ſie oń/ á w tym go brácia karáli/ [...] przypiſuiąc mu niegodność ktemu. BielKron 65v.
niegodność czyja [w tym: pron poss (3), G pron (1)] (4); GroicPorz A3; cżemuby też niepożytecżni Biſkupi/ niepożytecżni Woiewodowie [...] z mieyſcá niemieli być ruſzeni? Ponieważ káżdego z tych niegodność dáleko więcey ſzkodźić może Rzecżypoſpolitey/ niżli wiela ſzołtyſow. ModrzBaz 99; SkarŻyw 290; Moyzeſz ták ſię długo z Pánem Bogiem o to vmawia/ wypraſzáiąc ſię z tákiego vrzędu. Ieremiaſz tákże ſię trudnośći boiąc/ y niegodność ſwoię vważáiąc/ wymawia SkarKaz 241a.
W charakterystycznych połączeniach: niegodność [do kogo] baczyć (2), przekładać, przyczytawać, przypisować, uważać, zadać; wymawiać się niegodnością.
»niegodność a nieuczciwość« (1): tenże Pan Chriſtus/ iáko tych śił y dárow ſwoich godnym rad vżycża; ták ich niegodnym nie dáie/ y owſzem ie dla niegodnośći á nieucżćiwośći karze WujJud 258v.
Synonimy: 3. niedostojność, nikczemność; 5. niecność, niecnota, wszeteczeństwo, złość; 6. niecnota, nieprawość, występ, występek, zbytek, złość.
Cf GODNOŚĆ
MM