Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEOPUSZCZON

Następne hasło: NIEOPUŚCIAŁY »

NIEOPUSZCZONY (3) part praet pass pf

nieopuszczony (2), nieopuszczon (1).

Teksty nie oznaczają é oraz ó; e oraz pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz o-).

Fleksja

sg
m	N	nieopuszczon	n	N
m	D		n	D	nieopuszczon(e)mu

pl
N	m pers	nieopuszczeni

sg m N (praed) nieopuszczon (1). ◊ n D nieopuszczon(e)mu (1). ◊ pl N m pers nieopuszczeni (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

I. W funkcji właściwej: Którego nie pozostawiono bez opieki (2)
II. W funkcji przymiotnika: Którego nie wolno opuścić, porzucić (1)

I. W funkcji właściwej: Którego nie pozostawiono bez opieki; non desertus PolAnt (2): LubPs G marg; Gonieni (bywamy) ále nieopuſzcżeni. BudNT 2.Cor 4/9.

II. W funkcji przymiotnika: Którego nie wolno opuścić, porzucić (1): Pan go obrał/ á Pánem náznácżył zacżnemu Kroleſtwu być Sármatom/ nieopuſzcżonemu. KmitaPsal A5v.

Cf [NIEOPUSZCZAŁY], OPUSZCZONY

LWil