« Poprzednie hasło: OPUSZCZON | Następne hasło: OPUSZEĆ » |
OPUSZCZONY (322) part praet pass pf
opuszczony (216), opuszczon (100), opuszczony a. opuszczon (6).
Pierwsze o jasne. ◊ W formach niezłożonych -on (4), -ón (2); -on OpecŻyw (2); -ón (1) Mącz; -on : -ón SarnStat (2:1); -on-. ◊ W formach złożonych -on- (13), -ón- (1) OrzQuin.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | opuszczon, opuszczony | f | N | opuszczonå, opuszczona, opuszczon(a) | n | N | opuszczono, opuszczon(e) |
G | opuszczon(e)go | G | opuszczon(e)j | G | ||||
D | opuszczon(e)mu | D | opuszczon(e)j | D | ||||
A | opuszczonégo, opuszczony | A | opuszczoną | A | opuszczon(e) | |||
I | opuszczonym, opuszczon(e)m | I | opuszczoną | I |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | opuszczeni |
G | opuszczonych | |
D | opuszczonym, opuszczon(e)m | |
A | m pers | opuszczon(e), opuszczonych |
subst | opuszczon(e) | |
I | m | opuszczon(e)mi, opuszczonymi |
L | opuszczonych | |
inne formy | ||
pl N subst m - opuszczoné, opuszczony; pl N subst f - opuszczoné, opuszczony; pl N subst n - opuszczon(e) |
sg m N opuszczon (74), opuszczony (56); ~ (attrib) opuszczony (6); ~ (praed) opuszczon (74), opuszczony (37); opuszczon ListRzeź, PatKaz III (3), TarDuch, LibLeg, KromRozm II, RejWiz, RejPos (31), RejZwierc (3), BudBib, GrabowSet (2), SarnStat (3); opuszczony ForCnR, KrowObr, HistLan (2), BielSpr, ModrzBaz (2), KochPs (2), SkarŻyw, StryjKron, CzechEp, KochPhaen, ReszPrz, WerKaz, ArtKanc (2), Calep, LatHar, KołakSzczęśl, WujNT (3), SkarKaz (3); opuszczon: opuszczony OpecŻyw (2:1), RejPs (9:1), LubPs (4:4), BibRadz (3:1), BielKron (6:2), Mącz (1:1), HistRzym (1:1). ◊ G opuszczon(e)go (10). ◊ D opuszczon(e)mu (1). ◊ A opuszczonégo (5), opuszczony (3); -égo (1), -(e)go (4). ◊ I opuszczonym (5), opuszczon(e)m (1) RejPs. ◊ f N opuszczonå (18), opuszczona (15), opuszczon(a) (6); ~ (attrib) -å (3); ~ (praed) -a (15), -å (14); -a OpecŻyw (3), BibRadz (2), BielKron (3), HistRzym, GórnTroas; -å RejAp (2), BudBib (4), WujNT; -a: -å Leop (1:1), RejPos (2:1), CzechRozm (2:5). ◊ G opuszczon(e)j (7). ◊ D opuszczon(e)j (2). ◊ A opuszczoną (7). ◊ I opuszczoną (2). ◊ n N (praed) opuszczono (8) MurzHist, KromRozm II, KromRozm III, GroicPorz (2), RejAp, RejPos (2), opuszczon(e) (6) TarDuch, KromRozm I, Leop (2), KuczbKat, BudBib. ◊ A opuszczon(e) (3). ◊ pl N m pers opuszczeni (35). subst m (praed) opuszczoné (2) KromRozm I, SarnStat, opuszczony (1) RejAp; -é (1) -(e) (1). f opuszczoné (17), opuszczony (2); -é (3), -(e) (14); - (attrib) -é (2); - (praed) -é (15), -y (2); -y LubPs; -é: -y RejPos (2:1). n opuszczon(e) (6). ◊ G opuszczonych (8). ◊ D opuszczonym (2) RejPos, Oczko, opuszczon(e)m (1) RejPs. ◊ A m pers opuszczon(e) (7), opuszczonych (1) CzechRozm. subst opuszczon(e) (5). ◊ I m opuszczon(e)mi (3), opuszczonymi (2); -(e)mi RejPs (2); -(e)mi : -ymi LubPs (1:2). ◊ L opuszczonych (1).
Składnia dopełnienia sprawcy: opuszczon(y) od kogo, od czego (105), przez kogo (2) PatKaz III, KromRozm III.
Sł stp s.v. opuścić, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w. s.v. opuściały i opuścić.
- 1. Którego ktoś lub wszyscy opuścili, porzucili, osamotniony
(217)
- W przen (8)
- a. W funkcji rzeczownika (12)
- 2. Pominięty (38)
- 3. Odrzucony, zaniechany, wzgardzony (36)
- 4. Zaniedbany; zniszczony; opustoszały, pusty (19)
- 5. Odesłany, odprawiony (1)
- 6. Skierowany ku dołowi, opuszczony na dół
(4)
- W przen (3)
- 7. Pozbawiony (1)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (6)
opuszczon od czego (1): ani gdzie indzie robicz niemoſze, ſthei prziczini yſz od Rzemieſła ieſt opuſſczon, y tho obacżaiącz yſz opuſſczenie ieſt inſſe, a odrzuczenie theſz inſſe, Bo żaden cżeladnik niema bycz od rzemieſła odrzuczon ListRzeź w. 31.
opuszczony komu [= zdany na kogo] (1): Tobie Pánie vbogi ieſt opuſztzony: Siroćie ty będzieſz wſpomożyćielem KrowObr 149v.
opuszczon(y) w czym (15): RejPs 36v; RejJóz C3; Kto pánu wiernie vfa/ żaden w śiroctwie opuſzcżon nie będzye. LubPs C3 marg, T3, Y5 marg, ffv; Tedy Tyrus będąc w tym wielkim vboſtwie od wſzech opuſzcżony/ pocżął ſie ſmućić HistRzym 78; RejPos 20v, 185, 201v, 213v, 233v, 282, Ooo2.
W połączeniach szeregowych (3): Tey wiary vtzemy/ przes ktorą wſzyſcy Swięći/ od potzątku Swiátá/ zwáltzyli ten Swiát [...]/ ktorzy byli opuſztzeni/ wzgárdzeni/ vćiſnieni/ náſmiewáni/ kthorych był niegodzien ſwiát/ ktorzy ſię po gorach y ſkálach tułáli y w iáſkiniach mięſſkáli KrowObr 60; Mącz 224d; błąkáli ſię w owczych y koźich ſkorách/ opuſzczeni/ vćiśnieni/ vtrapieni [egentes, angustiati, adflicti] WujNT Hebr 11/37.
W porównaniach (4): Aliecz my tu opuſſcżeni odwſſech jako błędne owcze Patſtwj [!] ſye nadnámi kto chcze RejKup bb3v; A będzie opuſſcżoná corká Syon iáko chłodnik w winnicy [Et derelinquetur filia Sion ut umbraculum in vinea]/ y iáko cháłupká w ogrodzie ogorkowym/ á iáko miáſto ktore bywa ſpuſtoſſono. Leop Is 1/8; BielKron 93v; SzarzRyt Av.
»od wszej (a. wszelakiej) nadzieje opuszczony« [szyk 1:1] (2): RejPs 129v; O iáko dáleko słuſznieyſza rzecż/ ábychmy pobożnym á miłośiernym ſkłádániem dáwáli rátunek tym/ ktorzi známi ſą: ktorzi miedzy námi/ ſtárośćią/ niemocą/ ábo iákim inſzym vpadkiem znędzeni/ á od wſzelákiey nádźieie opuſzcżeni ſą [qui... omni spe destituti sunt]? ModrzBaz 39.
»opuszczony od (wszystkiego a. wszego) świata; opuszczon u świata« [szyk 5:3] (7;1): BielKom G5v; iákie miłoſierdzye nálázłá v Páná ſwego/ chociay iuż opuſzcżoná byłá v ſwiátá. RejPos 258; A ktemu iż ſie mu opowieda być obrońcą/ opielkálnikiem [!]/ á mocnym opátrzycielem káżdey śirotki á káżdego opuſzcżonego od ſwiátá tego. RejPos Ooo3, 162, 162v, Ooo2; Ieſtem człowiekiem vtrapionym/ Od wſzego świátá opuſzczonym. KochPs 128, 35.
»żona, niewiasta opuszczona« [w tym: z elipsą „żona” (4)] (6:2): BibRadz Is 54/6; niewiáſty choć od mężá opuſzcżoney/ drugiemu śie poiąć zá żonę niegodźi/ áżby mąż iey vmárł. KuczbKat 350; CzechRozm 96; ktobykolwiek opuśćił żonę ſwoię/ oprocz dla porubſtwá/ a inſząby poiął/ cudzołoży: á ktoby opuſzczoną poiął [qui dimissam duxerit]/ cudzołoży. WujNT Matth 19/9, Matth 5/33, 5. 22 [2 r.], Luc 16/18.
»omylony a opuszczony« (1): A pewnie ták iáko ten cżłowiek ſwięthy/ nigdy nie będzyemy omyleni á opuſzcżeni w nádzyeiách náſzych. RejPos 282.
»opuszczony i osierociały« (1): Dom/ Herby/ Fámilia zginąć á zeyść muśi/ kto żony nie ma [...]/ ná wſzem opuſzcżony y ośierociáły WerKaz 288.
»i rozproszony i opuszczony« (1): Zydowie praw ſwych zakonnych/ vżywáć teraz nie mogą/ będąc od Boga y roſproſzeni y opuſzcżeni CzechEp 32.
»udręczon i (a) opuszczon« (2): Tu prorok woſobie grzeſſnego człowieká nárzeka ná opuſſczenie páńſkie przypomináiąc mu iż zumárłych żadney chwały niema á ſćięga ſie to y ná oſobę Kryſtuſowę iako miał być vdręczon y opuſſczon od powinnych ſwoich. RejPs 129v, Ff4v.
»upadły a opuszczony« (1): á nielza iedno nam vpádłem a opuſſczonem od ludzkich mocy/ vćiekáć ſie o rátunk do ćiebye RejPs 109v.
»opuszczony, (i) strapiony (a. utrapiony)« [szyk 2:1] (3): Weyrzyż na mię/ á zmiłuy ſię nádemną/ ábowiemćiem ia ieſt opuſzczony y vtrapiony [quia unicus et afflictus ego]. BibRadz Ps 25/16, Is 54/6; KochPs 128.
»wzgardzon(y), (i, a) opuszczon(y)« [szyk 4:1] (5): OpecŻyw 131v; RejPos 166v; ArtKanc K9; GrabowSet Y2; Zydowie wzgárdzili y odrzućili Chriſtá Páná [...] y przetoż záſłużyli áby też ſámi od niego wzgárdzeni y opuſzczeni byli WujNT 391.
»zapomniany i opuszczony« (1): młodzienietz [...] zapomniány od pana/ ij opuſzcżony od wſzytkich dworzanuów. ForCnR D2.
»zbity abo opuszczony« (1): Bo złodzieie gdyby łupem nie ſprawiedliwię ſie dzielili, wnet by od towazriſzow [!] żbici byli, abo odnich opuſzceni. BielŻyw 119.
W przeciwstawieniu: »opuszczona ... mężata (a. która ma męża)« (3): Niepłodna ktora nie rodźiſz záſpieway/ á ty ktora nie pocżynaſz śpieway chwałę/ á raduy ſię ábowiem ſynow opuſzcżoney więcey będźie niż mężatey [plures filii desolatae quam filii maritatae]/ Mowi Pan. BibRadz Is 54/1, Gal 4/27; WujNT Gal 4/27.
»wdowa i opuszczona« (2): Mátká ktora ie porodziłá/ mowiłá im/ Idzćieſz precż ſynowie/ boćiem ia ieſt wdową y opuſzcżoną [ego vidua sum et derelicta]. BudBib 4.Esdr 2/2, 4.Esdr 2/4.
opuszczony w czym (4): iż gdy szlachta pobor jaki postąpi, tedy i oni nie bywają w tym opuszczeni, bo i duchownych poddani także jako i szlacheccy (K.N sliachcziczi) podatek dawają i miesczanie nie ulegają. Diar 41; Leop *B4v; Abowiem wiele rzeczy ktore ſą opuſzczone w kſięgách Krolewſkich tu ſię w nich zámykáią. BibRadz I 218v; RejPos 163v.
W przeciwstawieniu: »uczyniony ... opuszczony« (1): ták iż nie trzebá go będzie ſądzić ná ſądzie oſtátecznym ſądem rozbieránia/według vczynkow miłośiernych/ vczynionych ábo opuſzczonych. WujNT 314.
»dla przedłużenia a zatrudnienia opuszczon« (1): dokłádáyąc tego/ co przez Apoſtoły dla przedłużenya á zátrudnyenya opuſſczono było KromRozm III C5.
opuszczon(y) z czego (4): kto pokuſy czyerpyal yako rychło na nyą veyrzal tako rychło ſpokuſy był opuſczon PatKaz III 97; LibLeg 11/10v; LubPs dd6v; KuczbKat 395.
»opuszczona będzie (a. jest, a. była) prośba« [szyk zmienny] (3): Iż gdy záwołá do mnie vbogi w vćiſku ſwoim/ nigdy opuſzcżoná nie będzye prośbá iego. RejPos 162v, 48, 76, 167, 202v.
»opuszczony i zaniechany« (1): kiedybyś obycżay ten/ ácż opuſzcżony/ y przez wiele wiekow zániechány/ ále práwie święty/ y Rzecżypoſpolitey wielce potrzebny odnowił [si morem hunc desitum quidem et longo seculorum intervallo intermissum]. ModrzBaz 21.
»opuszczony i zgwałcony« (1): To będąc wielką boleſćią wzruſzony/ iż zrozumiał zakon Páńſki nápiſány w onych Kſięgách ták bárzo być opuſzczony y zgwałcony. BibRadz I 216b marg.
W porównaniach (4): Leop Is 17/9, 27/10; Tego cżáſu miáſta ich obronne opuſzczone będą/ iáko chroſty [sicut derelictio] y gáłęźie opuſzcżone przed ſyny Izráelſkimi/ y będźie ſpuſtoſzenie. BibRadz Is 17/9.
Synonimy: 1. osierociały, zapomniany; 3. porzucony, wzgardzony, zaniechany; 4. opustoszały, pusty; 5. oddalony, odprawiony; 7. pozbawion.
Cf NIEOPUSZCZONY, OPUŚCIAŁY, OPUŚCIĆ
MŚ