[zaloguj się]

OPUSTOSZAŁY (4) part praet act

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w opustoszeć); a jasne.

Fleksja
sg
fNopustoszałå nN
A Aopustoszał(e)
pl
L opustoszałych

sg f N opustoszałå (1).n A opustoszał(e) (1).pl L opustoszałych (2).

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

W funkcji przymiotnika: Pusty, bezludny, zaniedbany (4): ábowiem tem/ ktorzi ſámi ſiedzieli wdomiech opuſtoſſáłych rozliczną ie czeládzią nápełnia związáne ná ſwobodę wywodzi RejPs 97v, 165; Iáko ieſt opuſtoſzáła zyemiá gdzye nie máſz prawdziwego ſzáfunku ſłowá Bożego. LubPs Pv marg; w tákich ruinach á w tych mieyſcach opuſtoſzáłych owi dyabełkowie [...] rádźi mieſzkáią y przebywáią. RejAp 148.

Synonimy: bezludny, nieludny, nienasiadły, nieosiadły, opuszczony, pusty.

Cf OPUSTOSZEĆ

TZ