[zaloguj się]
[pdf]

NIEPILI (2) ai

e prawdopodobnie jasne (tak w nie-).

Fleksja
sg
m Gniepil(e)go
pl
D niepilim
A subst niépil(e)

sg m G niepil(e)go (1). ◊ pl D niepilim (1). ◊ [A subst niépil(e). ]

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Obcy, nieznajomy (2):
[Wyrażenie: »niepile ręce«: Na potem i dziatki Rybine będą wolni od tego ostawiać sobie bliskość, gdzieby w niepile ręce rola ta dostać się miała. KsięgaSądIwk 1590 nr 165, 1591 nr 185, 1592 nr 190.]
a. W funkcji rzeczownika (2): Ezop wyſzedſzy y pátrzał/ By gdzie niedwornego nálazł: [...] Chłop ſie mu támo nágodził. Rzekł do niego/ oto Pan moy/ Dał ćię prośić ná obiad ſwoy: [,..] Chłop nie rozmyſláiąc tego/ Przecż wezwan od niepiłego [!] BierEz D2.
Szereg: »tak znajomy jako i niepili« (1): Cżoło wyſokie y okągłe [!] znamionoie [!] weſſołoſć, ſwiebodę tak ku znaiomym iako y nie pilim GlabGad N3v.

Synonimy: cudzy, nieznajomy, obcy.

JB