CUDZY (1121) ai
Fleksja
sg |
m | N | cudzy |
f | N | cudzå, cudza, cudz(a) |
n | N | cudz(e) |
G | cudzégo |
G | cudzéj |
G | cudzégo |
D | cudzému |
D | cudzéj |
D | cudz(e)mu |
A | cudzy, cudzégo |
A | cudzą |
A | cudzé |
I | cudzym, cudzęm |
I | cudzą |
I | cudzym, cudz(e)m |
L | cudzym, cudz(e)m |
L | cudzéj |
L | cudzym, cudz(e)m |
pl |
N |
m pers |
cudzy, cudz(e) |
subst |
cudzé |
G |
cudzych |
D |
cudzym |
A |
m pers |
cudz(e) |
m an |
cudze |
subst |
cudzé |
I |
m |
cudzémi, cudzymi |
f |
cudzémi, cudzymi |
n |
cudz(e)mi, cudzymi |
L |
cudzych |
sg m N cudzy (18) [w tym: -i (1)]. ◊ G cudzégo (41); -égo (2), -(e)go (39). ◊ D cudzému (12); -ému (1) SarnStat, -emu (1) KochPs, -(e)mu (10). ◊ A cudzy (44) (w tym: -i (1)], cudzégo (11); -égo (1), -(e)go (10). ◊ I cudzym (21), cudzęm (1) MurzHist. ◊ L cudzym (22), cudz(e)m (2) TarDuch, GórnRozm. ◊ f N cudzå (19), cudza (1), cudz(a) (1); (attrib) -å (19), -a (1); -å : -a RejPos (8 : 1). ◊ G cudzéj (96); -éj (8), -(e)j (88). ◊ D cudzéj (7); -éj (2), -(e)j (5). ◊ A cudzą (61). ◊ I cudzą (42). ◊ L cudzéj (49); -éj (4) OrzQuin, KochTr, SarnStat (2), -ej (1) BiałKat, -(e)j (44). ◊ n N cudz(e) (8). ◊ G cudzégo (112); -égo (3), -(e)go (109). ◊ D cudz(e)mu (6). ◊ A cudzé (51); -é (1) KochFr, -e (1) SarnStat, -(e) (49). ◊ I cudzym (13), cudz(e)m (2) Diar, SkarŻyw. ◊ L cudzym (23), cudz(e)m (1) FalZioł. ◊ pl N m pers cudzy (5), cudz(e) (1) BudBib. subst cudzé (17); -é (3), -(e) (14). ◊ G cudzych (162) [w tym: -ich (7)]. ◊ D cudzym (29) [w tym: -im (2)], cudz(e)m (1); -ym : -(e)m ModrzBaz (2 : 1). ◊ A m pers cudz(e) (11). m an cudze (4); -e (1), -(e) (3). subst cudzé (121); -é (7), -e (4), -(e) (110); -é KochPs, PudłFr, KochPieś; -e MurzNT, SarnStat; -é : -e OpecŻyw (3 : 1), GórnTroas (1 : 1). ◊ I m cudzémi (18), cudzymi (6); -ymi PowodPr; -émi : -ymi BibRadz (3 : 5); ~ -émi (1), -(e)mi (17). f cudzémi (23), cudzymi (7); -ymi KromRozm I, GroicPorz, KrowObr (2), MycPrz, WierKróc; -émi : -ymi WujNT (2 : 1); ~ -émi (2), -(e)mi (21). n cudz(e)mi (6), cudzymi (1); -(e)mi : -ymi CzechEp (1 : 1). ◊ L cudzych (45) [w tym: -ich (1)].
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
1.
Należący do kogoś innego; czyjś, nie nasz;
alienus Mącz, Calep, Cn; alter Mącz; externus, extraneus, extrarius Cn (759):
oto byſkup nawiſſſſi yen cudzey krwye ku ocziſcyanyu nyepotrzebuye bo ſwᾳ/ tako yaſnye yeſt vrumyenyon. BierRaj 23v;
Proznuiący y leniwi/ Ktorzy cudzym potem żywi: Bárzo máią być karáni BierEz K2v,
I,
K3;
OpecŻyw 160v;
ForCnR D2;
Iezu ktorys w czudzem grobie iako vbogi y pielgrzym pochowan był. TarDuch C7;
czały dzień nie dawać mu matcżynego mleka pożywać, ale czudzego. FalZioł V 37,
IV 14a,
22c,
23c;
Czudze złe nie ma być wſpominano. BielŻyw 15,
8,
47,
51,
65,
110,
165;
przeto taki bywa łakomiec, zawiſny, á ſzaropych, czudzich rzecży żądaiąci GlabGad P2,
M5,
M5v,
N6v,
O4;
MiechGlab 77;
BierRozm 3,
11;
LibLeg 10/123;
RejRozm 394;
Siedzę iáko człowiek práwy Nie bodą mię cudze ſpráwy RejRozpr E3,
Cv,
Ev,
I4v;
RejJóz H;
Niekradny ymienia czudzego/ ale vbogym vdzielay ſwego. SeklKat B3v,
K4v;
Ale ya tak ku tey sprawie Tuż yde oczudzey ſtrawie RejKup v4,
G,
n6;
KromRozm I Bv,
Cv,
C2v,
D4v,
N4v,
O;
ani máią być komu/ cudzęm błędęm oczy wykálány MurzHist M4,
Q3v;
KromRozm II 14v;
KromRozm III C3;
napominal przikazuyącz mv aby czudzey zenye pokoy dall. LibMal 1554/193,
1554/193,
193v;
BielKom G2;
że nye może żaden zá drugyego ćirpyeć/ á cudzego brzemyenyá nosić GliczKsiąż F7v,
D2v,
D3v,
N4v,
P3v;
LubPs P2;
ZYd/ Pogánin/ Heretyk/ Krzeſćiániná o cudzą krzywdę niemoże winowáć GroicPorz h4,
Bv [2 r.],
e2,
h2,
hh4 [2 r.],
kk3;
KrowObr 48,
223v,
229v;
A thu rozum niepodły gdy ſie kto w tym cżuie/ Iż ſie więc przygodámi cudzemi ſpráwuie. RejWiz [A9],
11v,
18,
39v,
59v,
98 (
12);
z tych Nádáb y Abiu/ pomárli gdy offiárowáli ogień cudzy przed Pánem. Leop Num 26/61,
Prov 6/24,
Eccli 21/9,
Is 17/10,
1.Tim 1/10;
OrzList b4 [2 r.],
d4,
gv;
Ktoby w cudzey Perſonie wyznawał v kſiąg álbo Prokurował/ to fáłſz. UstPraw C3v,
Dv,
E4 [2 r.],
E4v,
F [2 r.],
I3v;
Gdyż to ieſt s przyrodzenia/ czudze ſpráwy gánić RejFig Ee4,
Aa4v,
Ccv,
Cc2;
RejZwierz kt,
A4,
aa2,
bb2v,
115v,
129,
137;
Ty ktoryś ieſt co oſądzaſz cudzego ſługę? BibRadz Rom 14/4,
Deut 28/25 [2 r.],
Ier 29/23,
Eccli 9/8,
II 90c marg;
OrzRozm H2v;
Niewiáſtę gdy záſtáną s cudzym mężem/ oboie vkámionowáć máią BielKron 44v;
żadne ſtworzenie żywe cudzą krwią żyć nie będzye. BielKron 136v,
13v,
36v,
44v,
107v,
160v (
13);
GrzegRóżn K2v;
KochZg B;
KwiatKsiąż Ev;
Galericium dicitur. Przyprawki/ przyprawne włoſy/ to yeſt/ czudze włoſy. Mącz 34c;
Subdere puerum, Cudze dziécię podrzućić. Mącz 93a;
Ethologus, Który w cudze obyczáye vmié tráfiáć á ták słowy yáko vczynki obyczaye cziye okázáć. Mącz 108d;
Manticulor, Krádnę. Do cudzych mieſzków náglądam. Mącz 208d,
42a,
93a,
108d,
122b,
136a (
33);
OrzQuin F2;
Prot C4v;
LeovPrzepSamb b4;
RejAp 78,
78v [2 r.];
GórnDworz C3v,
D7v,
Nv,
N4v,
T3 (
10);
HistRzym 5v,
87v;
RejPos 172v,
215v marg,
233 marg,
234v marg,
236v,
252,
302v [2 r.];
BielSat Dv;
HistLan A3;
KuczbKat 215 [2 r.],
320 [2 r.],
330 marg,
340,
345 (
16);
Cudze przypadki łácno nam oſądzić RejZwierc 219v;
A ten w cudzey komorze rádſzey niż w ſwey ſiada. RejZwierc 248,
A2v,
14 [2 r.],
27v,
92v,
148v (
16);
WujJud A2v,
9v,
98v,
143,
216v,
234v;
WujJudConf 144v,
238v;
RejPosWstaw [1102];
Nie chodz zbieráć ná pole cudze [in agrum alterum] BudBib Ruth 2/8,
c3,
Eccli 9/8,
29/24,
27;
MycPrz I A4v;
WierKróc B3v [2 r.];
BudNT przedm d,
Hebr 9/23,
y4v marg;
StryjWjaz C3v;
CzechRozm A6,
52v,
96,
98,
150v;
PaprPan Ff2;
Zazdrość rośćie w nas z cudzych dobr/ iákich ábo my ſámi niemamy/ ábo mnieyſze mamy ModrzBaz 7,
17,
17v,
20v,
28,
36 [2 r.] (
40);
SkarJedn 125,
187,
200;
KochOdpr A4,
A4v,
C;
Nieſzuka z cudzą ſzkodą ſwéy korzyśći KochPs 19,
36,
159;
Tedy oni poznawſzy iſz ich ſą ſuknie: ze wſtydem wzięli ſwe/ ći co prágnęli cudzych. SkarŻyw 324,
69,
141,
292,
333;
KochTr 4,
22;
StryjKron 722;
CzechEp *3v,
18,
26,
28,
46 (
14);
CzechEpPOrz **2;
NiemObr 99,
123;
BY bóg duſzę zá duſzę chćiał od nas przyijmowáć/ A mógł człowiek ſwym zdrowiem cudzé odkupowáć KochFr 70,
54,
94;
A ták cudzey śmierći płácżąc/ ná właſną tym cżáſem Pámiętaymy KlonŻal A2v;
WerGośc 260;
BielSjem 7;
Ten cudzé owce páśie/ mnie ich oyćiec tyśiąc Zoſtáwił vmiéráiąc PudłFr 32;
Téż kto ſwéy vfa cnoćie/ cudzéy nie vymuie: Lecz który w ſwoiéy wątpi/ cudzą rad ſzkáluie. PudłFr 42,
16,
18,
42,
51;
ArtKanc M4v;
BielRozm 25;
GórnRozm C2v,
Dv [2 r.],
G3v,
G4v,
K2,
L2v,
M2v;
KochPropKKoch 3;
ActReg 33,
40,
114;
Calep 52b,
1145b;
Po dwu ſłodu ma mleć/ gdy w cudzym młynie przyidźie mleć GostGosp 134,
34,
42,
70,
74,
100,
166,
168;
Phil F3,
H,
I2,
K,
K3 [2 r.] (
13);
GórnTroas 25;
GrabowSet C3,
C4,
E2v,
F2,
Y;
My bowiém pobudzamy ſie cudzą przygodą/ ále ći ſwoią OrzJan 38,
49;
Od ſkrytych grzechow moich rácż mię ocżyśćić Pánie; á cudze rácż odpuśćić ſłudze twemu. LatHar 53,
+++2 [2 r.],
25,
116,
118 [2 r.],
290 (
12);
KołakSzczęśl Bv;
RybGęśli B2v;
tedy cudzémi zaſługámi w dzień ſądny wſpomożeni być nie możemy. WujNT 108,
88,
212,
387,
Rom 14/4,
15/20 (
16);
WysKaz 46;
JanNKar A3,
H3v [4 r.]; JanNKarGórn G4;
Ieſli kto cudze wieprze naydzie w ſwym leśie. SarnStat 670,
372 marg,
471,
505,
518,
570 (
31);
Nuż ieśli kto w onem powiećie ieſt/ co z cudzych máiętnośći pożytek ma GrabPospR L4v,
L2v,
L3v;
PowodPr 84;
SkarKaz 351b,
352b,
514b,
Oooo3a;
Bez żártu mowiąc, żeś ſie śmiał w cudźe pieniądźe Wtrącáć CiekPotr 75,
51,
77;
CzahTr [D]v;
SkarKazSej 661b,
677a marg,
703b;
KlonFlis A2,
C2,
D;
KlonWor ded **3v,
**4,
k. ** [2 r.],
**v [2 r.],
**2v (
37).
W charakterystycznych połączeniach: cudzy(-a, -e) błąd (2), dobro (11), grzech (15), krew (13), krzywda (9), majętność (16), mąż (3), mieszek (5); nieszczęście (3), obyczaj (6), pot (3), przykład (4), przypadek (6), ręka (5), rzecz (36), sługa (9), sprawa (20), strawa (5), szkoda (10), występek (4), żona (małżonka) (37).
Przysłowia:
RejKup 14v;
Szcżęſliwy kto ſie cudzą przigodą karze. RejWiz 158v marg,
Dd3;
BielKron 98,
244,
253v;
Foeliciter is sapit, qui alieno periculo sapit, W czas ten mądrze poczina/ który cudzą przigodę przed oczimá miewa. Mącz 133a;
RejPos 27,
196v,
201,
237v;
RejZwierc 17 [2 r.],
29v,
214,
239v [2 r.],
241v (
9);
Karzmyſz ſie iuż cudzymi tymi przygodámi MycPrz I C [ogółem 21 r.].Witaycieſz pánie Gámracie/ Choć niewiele cnoty macie. Po cudzych ſie kąciech włocżąc/ Poććiwym ſławy vwłocżąc. RejZwierc 231v.
więc ſą tácy hoini s cudzego mieſzká. GórnDworz Ii5.
Tákżeć náſzy pánowie co ſie cudzym pirzem/ Vpſtrzą pyęknie by Soyki/ áli w śmieciu gmerzem. RejWiz 98, 104; RejZwierz 14, 25, 85v [ogółem 5 r.].
Mowił bychći nie wierzył/ á to pilnie chował/ Poki nie mam bych cudzey ſkory nie ſzácował. RejFig Cc6.
Iáka ieſt ſlepotá złych iż cudze ſpráwy widzą/ á ſwych nigdy. LubPs P2 marg; Mącz 208c; RejPos 252 marg; A ták páździorká w oku cudzym ſzukamy/ á ſwego bierzmá [...] bacżyć niechcemy RejZwierc 99, 77v, 185, 236, 267 marg, Bbb2v [ogółem 9 r.].
Kto cudzemu pſu chlebá dawa żadney zapłáty nie vznawa. March1 A4; BielŻyw 44; March3 V3.
żeby cżłowiek máńtykę ná ſie wźiąwſzy chlebá żebráć/ á pſy cudze draźnić muſiał. CzechRozm 231.
Cudza ſzkodá cżyni drugie mędrſzymi. BierEz K4; RejJóz A3 [2 r.]; RejKup d3; BielKron 333; RejZwierc 47 marg, 239v, Bbb2; Szcżęśliwy ktorego cudze przypadki oſtrożnym cżynią. WysKaz 47 [ogółem 9 r.].
mięſzkáć wpoſtronney ziemi iáka trudność: opuśćiwſzy ſwoy dom/ cudze śćiány poćieráć SkarŻyw 244.
Z czudzego złego nigdy ſie nie raduy. BielŻyw 51.
Wyrażenie: »cudzy chleb« (7): Mącz 399a; RejZwierc 233v; Pátrząc w to/ iż żaden ktory ná ſwym właſnym vmie przeſtáwáć/ bez cudzego záduſznego chlebá [...] nie przeſláduie nikogo dla wiáry CzechEp 98; CiekPotr 54; Puſzcża potomſtwo ná świát/ ták o cudzym chlebie KlonWor 62, 33, 56.
Zestawienie: »dziewięć grzechow cudzych« (2): Dziewięć grzechow cudzych/ to ieſt/ ktore drugim też/ okrom tego co ie pełni/ bywáią przycżytáne LatHar +++2; SarnStat 714.
Szeregi: »obcy i (abo) cudzy« [
szyk 3 :
1] (
4):
Aby ćię ſtrzegłá od niewiáſty obcej/ y od cudzey [a muliere extranea et ab aliena] Leop Prov 7/5 [
przekład tego samego tekstu BudBib];
BudBib Ps 68/8[9], Prov 7/5;
PowodPr 28.»(nie, jako itp.) swoj itp., (ale, tak itp.) cudzy« [szyk 31 : 5] (36): chczey aby czyą chwalyl yązyk czudzy anye twoy PatKaz III 134v; FalZioł IV 6d; Mizerne rzemięſło ieſt zawżdy czudzego goſpodarſtwa vżywać á ſwego nigdy. BielŻyw 169, 52; GlabGad H8v; MiechGlab 62; MurzNT 11; yuż ſye im to dáło znáć/ iż muſyeli częſtokroć nye wedle ſwego/ ále cudzego zdánya kázáć/ y ſwyątoſcyámi ſſáfowáć. KromRozm III K3v; ſyny ſwe odſadzáyą ſami ye odrzucáyąc/ yákoby nye ſwe/ ále cudze GliczKsiąż D2; UstPraw I3; BielKron 36v; SienLek a4v; GórnDworz Nv; HistRzym 102; RejPos 252 marg; KuczbKat 329; StryjWjaz A3; CzechRozm 246; temu/ gdy [...] nie zá cudze/ ále zá ſwe [nec alienae, sed suae] dźielnośći nagrody prágnie/ niema nic przodkowánia y sławy zábrániáć. ModrzBaz 58v, 4v, 46v, 107; KochTr 24; StryjKron 350; WerGośc 270; Piſz ty co chceſz/ ſzácowáć ſpraw nie będę twoich: Czyśćie pátrzyć káżdému/ nie cudzych/ lecz ſwoich. PudłFr [2]; GórnRozm G2v; LatHar 507, 599, 662; WujNT 415; SarnStat 267; SkarKaz 83a; VotSzl B4v; SkarKazSej 695b; KlonWor 39. [Ponadto w innych połączeniach strukturalnych 43 r.].
»(nie (tylko) itp.) (swoj) własny, (a (nie), ale itp.) cudzy« [szyk 9 : 2] (11): Naturalis filius [...]. Właſnego łożá álbo cudzego ſyn Murm 168; BartBydg 251; GlabGad M5v; BielKron 200, 243v; Mącz 505a; iż tám właſne ſpráwy á nie cudze będą náſládowáć káżdego. RejAp 125v; KuczbKat 320; CzechRozm 246; WysKaz 44; SarnStat 570. [Ponadto w innych połączeniach strukturalnych 10 r.].
W przen (4):
Zwroty:
peryfr. »na cudzych nogach chodzić« =
po pijanemu (
1):
PRzeto nie rad do ćiebie ná biéśiádę godzę/ Bo téż nie rad ná cudzych nogách do dom chodzę. PudłFr 33.»cudzemi oczyma patrzeć« (2): Nalepiey on widzi/ kto ſwemi á nie cudzemi ocżymá pátrzy. BudBib b2, c2.
peryfr. »w cudze strzemiona wstępować« = naśladować kogoś (1): Záłuię Polaká Polak/ á w cudze ſtrzemioná Wſtępuię Theokrytowe/ gdźie płácże Bioná. KlonŻal D4.
a.
W funkcji rzeczownika (137):
α.
Coś cudzego, cudza rzecz;
alienum Mącz, Cn [zawsze w sg n] (136):
Komu ſie ſwe máło widzi/ Cudzego ſie bráć nie wſtydzi BierEz K3v;
Zli więcey máią/ iż cudze chwytáią. BierEz O2v,
N4;
BielŻyw 52;
LibLeg 10/68v;
KromRozm I A3v,
D;
Kto tym loſem rad háńdluie/ Rad ſie w prawdę záborguie/ Do cudzego ſzlák podáye/ Kiedy ſwego nie doſtáie BielKom F3;
GliczKsiąż D3;
RejWiz 69,
71v,
77,
95v,
125v;
OrzList d4;
UstPraw H4,
I3v;
RejFig Cc2v;
RejZwierz bb4v,
83,
129,
136;
BibRadz Ez 18/12;
OrzRozm E2;
BielKron 50v,
259v;
Mącz 151c,
446d;
RejPos 83;
Ale to cudze/ á Pan Bog nie kazał ruſzáć cudzego. RejZwierc 27v;
Lepiey ábyś doźrzał ſwego/ Niż náglądaſz do cudzego. RejZwierc [233],
27v [2 r.],
151,
211v,
224,
231v (
15);
BudBib Os 8/12;
KAláphátes był Ceſarz lecż ná cudze chćiwy PaprPan Pv,
B3v,
O3v,
Ff2v,
Ff3v;
ModrzBaz 36v,
39v,
56,
99v,
102v;
KochOdpr C4;
á on iáko hojnj w ſwym/ á ná cudze nie łákomy/ rzekł SkarŻyw 284,
4,
141;
CzechEp 11,
[414];
ArtKanc O15;
BielRozm 5;
ActReg 162;
GostGosp 20;
LatHar 113;
RybGęśli B2v;
Iáłmużná ieſt inſza, á inſze wrocenie cudzego. WujNT 274 marg,
12,
Luc 16/12,
s. 274,
Zzzzz;
SkarKaz 349b,
351b;
SkarKazSej 659a;
A przeto bráćie ſłuż ludźiom cnotliwie/ Niechay cudzego/ nie żártuy dotkliwie. KlonFlis [H5],
C4;
Bowiem WOREK IVDASZOW, ieſt chuć do cudzego, I zły ſpoſob nábyćia dobrá nie dobrego. KlonWor **2v;
Ták Rzymianie karáli Miedz wyorywánie y pługá łákomego w cudze ſię wrywánie KlonWor 5,
ded **3,
3,
4,
5,
20 (
11).
W przeciwstawieniu: »(swoje) własne ... cudze« (4): Ale tákie rychło ſpłynie/ Bo przy cudzym włáſne ginie. BierEz K3v; RejZwierc 100; SkarKaz 312b; KlonWor 53.
W charakterystycznych połączeniach: cudze brać (9), ruszać (5), wrocić (2), wydzierać (wydrzeć) (6); cudzego wrocenie (2).
Przysłowia:
BielŻyw 52;
Bo więc káżdemu żal ſwego Páś ná ſwym niechay cudzego RejRozpr F3,
K3;
prawa sobie ludzie stawią, tak, aby każdy na swem przestawał, cudzego nie pragnął. Diar 34;
Ktora miłoſć ná tym ſye zámyka áby ieden drugiemu wſzythkiego dobrego życzył/ [...] cudzego nie żądał/ ná ſwem ſkromnie przeſtawał GroicPorz mm4,
b3;
RejZwierz 77v,
87;
BielKron 355;
KuczbKat 345;
Swe tráći kto cudzego prágnie. SkarJedn 188,
399;
StryjKron 225;
KochJez A3v;
KochProp 15;
Ná ſwym tylko przeſtawał nie prágnął cudzego KołakCath B;
WujNT Cccccc4;
PudłDydo A4 [ogółem 18 r.]. Bo inácżey nie będzye/ kto ſzcżypty cudzego/ Temu dyabeł drze garſcią y páná ſámego. RejZwierz 103, 129; RejPos 253v.
Rychłoćiem ten żywot ſtráći/ Kto śię cudzym vbogáći BierEz Q4v.
Zwroty: »cudzego (po)żądać, żądający, żądliwy« [
szyk zmienny] (
9 :
1 :
1):
BielŻyw 52;
wſzakoż taki bywa nie iako pyſzny á marnochwalca y czudzego żądaiąci. GlabGad O3v;
A kto vchramuie znałogu, bywa łżywy/ fałſzywy obłudny/ niecznota, przechyra, czudzęgo żądliwy GlabGad P7v;
GroicPorz b3,
mm4;
Ale żaden zwas niechay thák nie ćierpi iáko mężoboycá [...] ábo ten kthory cudzego pożądał [aut alienorum appetitor] Leop 1.Petr 4/15;
RejZwierc 5v;
ModrzBaz 83;
SkarJedn 182,
186;
WujNT 286. »cudzego pragnąć, pragnący, pragnienie« [szyk zmienny] (11 : 2 : 1): Diar 34; płáć coś komu winien/ nieprágni cudzego. GroicPorz dd3v; KuczbKat 345; Przykład gniewu Bożego y odmienności ſzczęścia/ dla prágnienia cudzego. StryjKron 225 marg, 225; CzechEp 373, 374; KochJez A3v; KochProp 15; GostGosp 4; KołakCath B; A żaden z was niechay nie ćierpi iáko mężoboycá/ [...] ábo iáko cudzego prágnący [aut alienorum appetitor] WujNT 1.Petr 4/15, s. 709 marg; PudłDydo A4v.
»cudze przywłaszczać, przywłaszczający« (1 : 1): Cżego wżdy drudzy niedbáią/ Czudze ſobie przywłaſzcżáią. BierEz O2v; CzechEp 374.
»w cudze wjechać« (1): Boś też był w cudze wyechał/ niechayże też ſwego/ A właſnie to ták ma być/ z rozſądku práwego. RejWiz 105v.
Szeregi: »swoje, (i) cudze« (
2):
przy ſwym radniey praczuy niż przy czudzym. BielŻyw 52;
nietelko ſwoie rozdáie/ ále y cudze. GórnDworz Rv. [
Ponadto w innych połączeniach strukturalnych 34 r.].
»cudze a nie nasze« (1): Lecż to cudze á nie náſze co ſię od przodkow bierze WysKaz 40.
β. Obcy człowiek, nie swój [w sg m] (1): fáłſzu nie cżyń brátu ſwemu/ wierną ſię pracą obchadzay/ cudzemu twego vdźielay. ArtKanc M4.
2.
Nie należący do określonego kręgu ludzi, spraw, pojęć, przedmiotów; obcy, nietutejszy, cudzoziemski, nieswojski;
externus Mącz, Calep, Cn; hospitus Mącz, Calep; alienus. Calep, Cn; extimus hospes Cn (362):
Nie miey cżłowieká cudzego/ Zá przyiaćielá pewnego. BierEz Q2;
HistJóz B4v;
wieczie wi iſz valaſka ziemya nyeczvdza yeſth. alye bogatego Czeſarza naſſego yego m. ziemya yeſth. MetrKor 46/118;
GlabGad G3v;
Iażoſz [!] tho może być aby tham czudzi lud miał wnidz. MiechGlab 51,
*2v,
28,
39;
LibLeg 11/23,
72v;
RejRozpr G3,
H4;
RejJóz A8;
KromRozm III F4v;
Ksiądz [...] sądzi mię imo prawo moje prawem cudzem, ktorego i my i ojcowie naszy nie znali Diar 34;
GliczKsiąż G4v;
LubPs ee5v;
Leop *B2,
Is 2/6,
Hebr 11/9;
Náukam rozmáithym y cudzym [Doctrinis variis et peregrinis] nie dayćie ſię vnośić BibRadz Hebr 13/9,
I 68d marg;
w Azyey zdrádliwie cudze páńſtwá poſiadáli BielKron 253v;
Tá źiemiá [włoska] ieſt pełná cudzego narodu BielKron 276;
Acżkolwiek wiele z thych [ludów] obroćiło ſie w cudzy obycżay/ iáko Bolgárow/ Boſnow/ Rácow [...]: Wſzákże ći wſzytcy ſwego ięzyká przyrodzonego/ miedzy obcym narodem będąc/ vżywáią. BielKron 338,
30v,
93v,
124,
239v,
253v (
25);
Hospita aequora, Cudze morzá. Mącz 158d,
193d;
GórnDworz F2v,
F3;
RejPos 236 [3 r.],
236v [2 r.];
tey wiáry nie ſwey ták mocnie vżywáią: iż okrzczoné w cudzey wierze/ bywáią zbáwioné BiałKat 186;
Wiele koni popſuią wożąc cudze kramy. BielSat C3v,
C3,
G2v;
RejZwierc 247;
BielSpr 10,
52;
WujJud 132v;
Potym krol Solomon rozmiłował ſię niewiaſt cudzego [mulieres alienigenas] rodu mnogich BudBib 3.Reg 11/1,
I 346c marg,
Is 2/6,
14/32,
Eccli 29/23;
WierKróc B,
Bv;
BiałKaz K4;
BudNT Act 26/12;
Kſiążętá przy nim iedli z Grábiámi s Fránciey/ Rádá wſzytká/ Poſłowie też s cudzey náciey. StryjWjaz C3v,
A4;
CzechRozm 254;
ModrzBaz 37v,
105,
143v;
SkarŻyw 80,
567;
CzechEp 23;
KlonŻal A4v;
BielSen 6,
8,
16;
ArtKanc I16,
S17;
BielRozm 20 [2 r.];
GórnRozm D3,
L,
M4;
PaprUp Fv;
Calep 397a,
b,
398b,
490a,
537a;
Phil C;
KochPij C3;
WujNT Herb 11/9;
JanNKar H3v [2 r.];
IZ káżdé pobiéránié/ któré bywa zá práwem cudzym álbo oſobliwym [alieno seu privato iure JanStat 60]/ poſpolitą wolność [...] obráźićby muśiáło SarnStat 396,
124,
430,
1234,
1287;
PowodPr 39;
GosłCast 5;
Y przebył rzekę wyśiadł ná brzeg cudzy/ Tám gdźie y drudzy. KlonFlis C3v,
C2v,
E3;
KlonWor 21,
26;
Bowiemći to Polſki ſtroy/ tyś też Polſka páni/ Przeto táki cudzy ſtroy niechći będźie tani. ZbylPrzyg B2.W przytoczeniach i omówieniach pierwszego przykazania [orzeczenie zawsze w formach 2 sg; w tym: w imp: (7), w fut (3)] (10): Niemiey Bogow cudzych przedemną KrowObr 88, 111v, 112 [2 r.]; A ieſli nie będźieſz miał Bogá cudzego BibRadz Ps 81/10, Deut 5/7; SarnUzn C8v; BudBib Ex 20/3; CzechRozm 13; ArtKanc M6.
W charakterystycznych połączeniach: cudzy(-a, -e) człowiek (6), kram (3), krolestwo (3), lud (3), miejsce (2), nacyja (2), nauka (2), narod (14), obyczaj (2), państwo (4), poddany (4), ręce (2), wiara (11).
Zwrot: »w cudze ręce przyjść« [szyk zmienny] (2): a [ono królestwo] Hetmani tak na wiele cżęſći rozerwali/ iż po małym cżaſye zniſzcżało a w cudze ręce przyſzło. HistAlHUng A4; BielKron 128v.
Wyrażenia: »bog cudzy« [
w tym:
w sg (
3)] [
szyk 53 :
15] (
68):
LubPs M2;
KrowObr 41v [2 r.],
88,
111v,
112 [2 r.];
y chodzić będziećie zá Bogi cudzemi [post deos alienos]/ kthorych nieznaćie. Leop Deut 11/28,
Ios 24/20,
23,
4.Reg 17/7,
2.Par 7/19,
22,
Ier 16/13;
odwrocą ſie á poydą zá bogi cudzymi [et convertet se ad deos alienos] y bedą ie chwálić BibRadz Deut 31/20,
Ex 23/13,
Deut 5/7,
13/2,
6,
13 (
22);
SarnUzn C8v [2 r.];
RejZwierc 258;
WujJud 46;
Bo poſzli y służyli Bogom cudzym [et servirunt deis alienis]/ y kłániáli ſię im/ Bogom ktorych nie ználi BudBib Deut 29/26,
Ex 20/3,
34/14,
Deut 17/3,
30/17,
132 marg (15); CzechRozm 13;
KochPs 66;
SkarŻyw 504;
ArtKanc M6;
WujNT Act 17/18,
s. 479,
526;
broni Bogow cudzych wſzelkiego obcego á iemu przećiwnego nabożeńſtwá PowodPr 39,
6,
28 [2 r.],
58;
SkarKazSej 683a.»cudzy język« (2): OrzRozm P2; Niema ſie co podobáć/ kiedy kto máiąc ſwe włoſne Polſkie ſłowo/ zárzućiwſzy ono/ pożycża ná iego mieyſce s cudzego ięzyká GórnDworz F2v.
»cudzy(-a) kraj, kraina« [w tym: w sg (13)] [szyk 51 : 2] (32 : 21): Przedaymyż go daleko/ gdzie w czudze krainy RejJóz A8v; BielKom A; RejWiz 131, 149v; Leop 3.Mach 6/33; BielKron 244; RejAp 152; RejPos 19, 327 [2 r.]; Yćiby godni wieże álbo wielkiey winy/ Co wywożą Sáletre do cudzey kráiny. BielSat C3v, G4; Iáko młody cżłowiek ma ſie do cudzych kráiow przeieździć. RejZwierc A5v, 16 [2 r.], 17, 17v [3 r.], 24, 25 (17); BudNT przedm a3v; PaprPan C3v, X4; StryjKron 36; Swym przykłádem y potomſtwo ſwe do tego maćie/ Ktore dla tychże náuk w kray cudzy poſyłaćie. KlonŻal A2v; WerGośc 231; WerKaz 299; Nie rádzi z cudzych kráin prziymowáli gośći. BielSen 17; BielRozm 21; ActReg 43; Exterraneus ‒ Zczudzego kraiu. Calep 397b, 778a [2 r.]; Ale iż przez Dźierżawce Zamków y twiérdz w cudzych kráinách vrodzoné [extraneae nationis JanPrzyw 14] Króleſtwo [...] częſtokroć w nieprzeſpieczność zwykło przychodźić SarnStat 891, 124, 294, 296, 429, 1233; KmitaSpit A4v; KlonFlis H; KlonWor 26; PudłDydo B2; ZbylPrzyg A2v.
»cudza strona« [w tym: w sg (10) (z czego 4 r. w rymie)] (31): OpecŻyw 28 [2 r.], 28v; BielŻyw 132; bom na then czas barſo vpadl. pothich ſſye czvdzich ſtronach wloczącz. LibLeg 10/62v, 11/47; RejJóz M; RejKup k8; LubPs C2; RejWiz 156; RejPos 19; RejZwierc 251v; RejPosWstaw [413]; StryjWjaz B3v; CzechRozm 119; SkarJedn 136; SkarŻyw 89, 487, 553; Spiéwa żeglarz/ w cudzé ſtrony Nagłym wiátrem zánieśiony KochSob 65; GórnTroas 46, 72; SarnStat 270, 1233 [3 r.]; Ci byli w poimániu nie raz w cudzey ſtronie/ Ták we Włoſkiey/ iáko y w Sármáckiey koronie. KmitaSpit Bv, Bv; SkarKazSej 705b; KlonWor 74; PudłDydo A3v.
»cudza ziemia« [w tym: w sg (40)] [szyk 50 : 12] (62): yakom ya nyechowal Czlowyeka nyesnayomego szczudzey szyemye (w) wszwoyem domu y naszwem Chlebe ZapWar 1508 nr 2053; MiechGlab 37, 41; WróbŻołt 136/4; ComCrac 13v; RejJóz A3; LubPs dd6; Ci wſzyſcy poięli byli żony z cudzey źiemie [uxores alienigenas] Leop 1.Esdr 10/44, Gen 15/13, Ex 2/22, Deut 29/28, Ier 22/26, 2.Mach 5 arg; RejFig Bb2v, Dd5v; BibRadz 1.Mach 4/22; BielKron 173, 262, 293, 335v, 407; Incursiones militum in agrum hostium, Náyechánie w cudzą ziemię. Mącz 74c; OrzQuin C3v; GórnDworz Ii7v; á tu iuſz dawno przebywam w cudzey źiemi pielgrzymuiąc. HistRzym 131v; RejPos 167, 243v, 279v; BiałKat 66; GrzegŚm 62; Bo rzekł gośćiem byłem w ziemi cudzey [in terra aliena]. BudBib Ex 2/22, Deut 29/28, Ps 136/4, Iudith 5/16; BiałKaz K4; PaprPan Bv; Troianowie wygnáni zdomow ſwych/ w cudze źiemie [alienas terras] weſzli ModrzBaz 105; SkarŻyw [197]; StryjKron 290, 421; CzechEp 57 marg, 59; BielSen 11; GórnRozm Cv, D3, D3v, K2v; PaprUp K2v; ActReg 5, 132; Incolatus ‒ Oſſiedzenie w czudei [!] ziemi. Calep 521a; KołakCath B [2 r.]; Ze naśienie iego przychodniem będźie w cudzey źiemi [in terra aliena] WujNT Act 7/6; SarnStat 270, 295, 316, 1233; KmitaSpit C6v; VotSzl D2v; CiekPotr 63; SkarKazSej 663a.
Szeregi: »obcy, (abo) cudzy« (
2):
Externus, Obcy/ cudzy Mącz 415a;
Zda ſię być opowiedáczem nowych (marg) obcych ábo cudzych (‒) bogow WujNT Act 17/18.»ani swoj, ani cudzy« (1): przeto dzieiow żadnych áni ſwoich áni cudzych nie piſáli BielKron 281v. [Ponadto w innych połączeniach strukturalnych 5 r.].
»(nie) cudzy, (a nie, jedno) (swoj) własny« [szyk 2 : 1] (3): powiedział że w właſnych krainach przyiacioły ſobie iednaią á nie w czudzich. BielŻyw 22; BielKron 254v; RejPos 236.
a.
W funkcji rzeczownika;
alienigena, allophylus Mącz; peregrinus Calag (23):
Nie záwżdyć gdzie śię vrodzi/ Tám śię cżłowieku ſzcżeſno wodzi: A mnodzy miedzy cudzemi/ Bywáią pocżeśnieyſzemi. BierEz O2;
Nie wierz cudzemu/ choćia nędznemu. BierEz P4v;
HistJóz D4;
GliczKsiąż G4v;
BibRadz Ioann 10/5;
BielKron 33v,
80v;
Mącz 7a,
143c;
Serce zna gorzkość duſze ſwey/ á do weſelá iego nie mieſza ſię cudzy [alienus] BudBib Prov 14/10;
Zábierz ſzáty iego kto ręcżył cudzego [extraneo]/ á kto przyrzekł zá obcą/ poćiędzay go. BudBib Prov 20/16,
I 194d marg,
Prov 27/2,
Is 29/5,
Ier 2/25,
Ex 30/12;
Calag 201b;
KołakSzczęśl B [2 r.];
WujNT Ioann 10/5;
SarnStat 18;
PowodPr 10.Szeregi »cudzy, swoj« (1): NIewiedzyałeś cny mężu że to Bog zle płáći/ Kto ſie to więc rad s cudzym iáko s ſwoim bráći. PaprPan Ff2v.
Synonimy: 1. obcy; 2. cudzoziemski, obcy, przychodny; a. cudzorodak, cudzoziemiec, gość, przybycień, przychodzień.
Cf CUDZOKRAIN, CUDZOKRAJNY, CUDZOŁOSKI, CUDZOŁOSTWO, CUDZOŁOŻĄCY, CUDZOŁOŻCA, CUDZOŁOŻNICA, CUDZOŁOŻNICZY, CUDZOŁOŻNIK, CUDZOŁOŻNIKOWY, CUDZOŁOŻNY, CUDZOŁOŻONY, CUDZOŁOŻYĆ, CUDZOŁOŻYĆ SIĘ, [CUDZORODAK], [CUDZORODZIEŃ], CUDZOZIEMCA, [CUDZOZIEMCOW], CUDZOZIEMIANIN, CUDZOZIEMIEC, CUDZOZIEMKA, CUDZOZIEMSKI, CUDZOZIEMSKIE, CUDZOZIEMSTWO, CUDZOZMIEŃC
AL