[zaloguj się]

GOŚĆ (616) sb m

o jasne.

Fleksja
sg pl
N gość goście
G gościa gości, gości(o)w
D gościowi, gościu, gościewi gościóm, gości(e)m, gościåm
A gościa goście, gości
I gościem gośćmi, gościami
L gościu gościach, gości(o)ch
V gościu goście
inne sg G a. A - gościa; pl G a. A - gości; du (?) N - gościa

sg N gość (84).G gościa (31).D gościowi (14), gościu (2), gościewi (1) LibMal; -owi : -u Calep (1 : 2).A gościa (41).G a. A gościa (5).I gościem (66); -em (7), -ęm MurzNT (4), -(e)m (55).L gościu (6).V gościu (35).pl N goście (76).G gości (58), gości(o)w (2) BielŻyw, MiechGlab.D gościóm (42), gości(e)m (2), gościåm (1); -(e)m GlabGad; -óm : -(e)m : -åm Mącz(4 : 1 : 1); ~ -óm Mącz (4), -om (2) KochWr, KochPieś, -(o)m (36).A goście (90), gości (4); -i WerGośc, KochPieś, PudłFr-, -e : -i ReszList (3 : 1).G a. A gości (12).I gośćmi (34), gościami (4) MiechGlab, StryjKron (2), KołakSzczęśl; -ami (3), -(a)mi (1).L gościach (1) Prot, gości(o)ch (1) RejPos.V goście (3).du (?) N gościa (1) KołakSzczęśl C.

stp, Cn notuje, Linde XVIXVIII w.

1. Przybysz, obcy, cudzoziemiec; niestały mieszkaniec; pielgrzym, wędrowiec; zwiedzający; peregrinus BartBydg, Calag; hospes Mącz, Cn; advena BartBydg; externus, extraneus, xenos Mącz; adventor, diversitor, diversor, hospita, interventor Cn (298): Owa śię mu gość przygodził/ Ien był wiele świátá ſchodził BierEz P4, I, P3v, P4 [3 r.], P4v [2 r.], R2v; OpecŻyw 14v; ForCnR E2; BartBydg 5b, 111; On nalazſzy krola Pannonſkiego [...] kłaniaiąc ſie krolowi imieniem Iuhrow do ich ziemie goſciow, y dali mu konia białego MiechGlab 59, 59; Item powyada yſz v Marczina Gyerky spyącz wkomorze Goſzczyom kthorzi theſz tham spali skalyeth albo zwaczkow 4 thalyeri bill wytrzaſznal y 3 pyerſezionki. LibMal 1548/142v, 1553/174; RejKup e4, p7v; MurzNT Matth 25/35, 38, 43, 44; BielKom G6; LubPs L marg, V3v; ZApowiedź Vrzędną powinien káżdy przyiąć zá roſkazánim Sędźiego/ ná ſwego goſćiá/ komorniká/ y ktorego kolwiek dłużniká. GroicPorz ee2; Leop Ex 20/10, 2.Reg 15/19, Act 17/21, 1.Petr 4/9; BibRadz Gen 17/8, 18 arg, I 10b marg [2 r.], Gen 19/9, 20/1 (23); przypłynąłem do kroleſtwá Budomel/ wiedząc iż to Kſiążę Budomel ieſt dobrego záchowánia ku káżdemu gośćiowi BielKron 450v, 12, 24v [2 r.], 44v, 52v [2 r.], 54 (23); KochSat C; Mącz 159a, 451d; Prot A4; GórnDworz B7v, Pv [2 r.]; HistRzym 22v, 34v, 79; RejZwierc 78, 242; BudBib Ex 2/22; BiałKaz I2v; BudNT Matth 25/44, Tit 1/8, Petr 4/9; CzechRozm 43v; ModrzBaz 33v, 36v; KochDryas A2 [2 r.]; KochOdpr A3v; KochPs 141; Gdy iuſz wſzytko było znieſione/ przyzwał iednego złotniká gośćiá z Rzymu Aſteryuſzá/ y przedał mu ono ſrebro SkarŻyw 455; On mniemáiąc aby żywy był święty Antoni/ á gośćiem do klaſztoru przyſzedł: ſzukał go długo po klaſztorze SkarŻyw 546, 133, 285 [3 r.], 357, 441, 452 [3 r.] CzechEp 201; KochFr 32, 43, 65, 91 [2 r.], 93 [2 r.]; KlonŻal C4; KochDz 104; ReszHoz 117; ReszList 162, 170 [3 r.], 173 [2 r.]; Mácedońcżykowie zgłádzeni ſą/ gdy niektorzy oſzpećili corkę gośćiá iednego/ y potym ią zábili. WerKaz 297; KochPam 80, 81, 82; KochPieś 29; KmitaPsal A2; ActReg 155; Iáko się ma Vrzędnik/ táko przy Pánie/ ták y przy gośćiu/ rządnie w dworze záchowáć. GostGosp 22, 12, 22 [2 r.], 24 [5 r.], 25, 26, 58; GostGospPon 169; Tym ćię potykam/ gośćiu w Polſzcże drogi/ Niżli przeſtąpiſz bramy pierwſzey progi. GrochKal 27, 11; GórnTroas 19; LatHar 376, 697; Abowiem miłość zákryie wielkość grzechow/ przyiemni gośćiá bądźćie ieden drugiego. KołakSzczęśl C; (A wſzyścy Atheniczánie/ y ći co tám mieſzkáli gośćie żadną ſię inſzą rzeczą nie báwili/ iedno powiedánim ábo ſłuchánim nowin) WujNT Act 17/21; Namilſzy/ wiernie czyniſz cokolwiek dźiáłaſz dla bráćiey/ á to dla gośći. WujNT 3.Ioann 5, Matth 25/35, 38, 43, 44, Hebr 13/2; WysKaz 6;SarnStat 411; WitosłLut A4; SkarKaz 516b marg; PaxLiz C3v; KlonWor 35, 47; PudłDydo A3, B4; ZbylPrzyg B2v.

W charakterystycznych połączeniach: gościem być (23), przyść (3); gość drogi, hardy, krześcijański, miły (5), niebieski, niewidany, przypłyniony, rowny, strudzony, ślachetny, uczony, urodziwy, wielki (2), wszeteczny, zdradny, ziemski.

Zwroty: peryfr. »gościem w domu być« = stracić prawo własnośd w stosunku do swego domu (1): Dziś oto k temu prziydziemy/ Gośćmi w tym domu będziemy. BierEz D4.

peryfr. »gościem być w domu« = rzadko w nim bywać (1): Tákie mi ſie myſli podobáią/ Co o ſkárby áni o ſwiát dbáią/ Kiedy doſyć cżynił zakonowi/ Pił iadł á zápłaćił kárcżmarzowi/ A goſciem był záwżdy w ſwoim domu BielKom E7v.

»gościa czestować« [szyk zmienny] (3): SkarŻyw 285, 357; Tymći porządkiem ten ſzpital gośćie ſwoie cżęſtuie ReszList 169.

»mieć gościa« (1): Zadnego weń vcżynku nie cżyń/ ty, corká twa, áni twoy ſyn/ ſługá twoy, áni ſłużebnicá/ bydło, álbo ieśli maſz gośćiá. ArtKanc M6v.

»(po)stawi(a)ć gościa; stawianie (a. postawienie) gościa« = hospitari, receptare, recipere hospitem; hospitalitas, stabulatio Mącz (3 : 2): Recepto, Stáwiam goście/ Stáwiam ná goſpodzie Mącz 36b, 158d, 159a [2 r.], 411c.

»gościa przyjmować (a. przyjąć), ptzyjmujący; przy(j)mowanie (a. przyjęcie) gości« = hospitalitas Calep [szyk zmienny] (17 : 2; 10): Lot okázuie ludzkość w prziymowániu gośći w dom iákoy Abráhám. BibRadz I 10b marg, Hebr 13/2; Mącz 36b; BielSat G4; SkarŻyw 285 marg, 408; Abo y onego nie cżytał/ iż zá przyięćie y nie przyięćie gośći Chriſtus nagrodę y kazń náznácżył CzechEp 59, 59 [3 r.]; ReszList 171; BielSen 17; Calep 490a; GórnTroas 12; A ſą te/ łáknącego nákarmić: [...] gośćiá w dom przyiąć LatHar +++, 253, [255]; WujNT Rom 12/13, 1.Tim 3/2, 5/10, Tit 1/8, s. 778 (8); Gośćie y Rády Koronné máią prziymowáć [Semper hospites et Consiliarios regni excipiant JanStat 294] SarnStat 310, 308, 310, 1290.

»gościa uczcić« (1): wgorze Muronis/ ſkáłę iednę wydrożoną nálazł/ zniey wielki wąſz wylazwſzy/ mieyſcá mu vſtąpił y gośćia vcżćił. SkarŻyw 471.

Wyrażenia: »(nie)wdzięczny [= (nie)mile widziany, (nie)proszony] gość« = gratiosus a. exoptatissimus hospes Mącz [ szyk 9 : 2] (11): RejKup p7v; Bacżąc pánowie iż wdzyęcżnym gośćiem Gwilelm v krolewny/ poięli go ná zamek BielKron 381, 220; Mącz 149a, 267b; RejAp 11v; BielSat G; MWilkHist E; Ná oſtátek z wielkim ludem dáley w ziemię Litewſką ćiągnąc/ gdy żywnośći żadney doſtáć niemogli (bo wſzyſtko przed niewdzięcznymi gośćiámi dobrze było ſprzątniono) poczęli od głodu zdycháć/ zwłaſzczá Niemcy StryjKron 432; BielSen 13; GrochKal 12.

»gość podrożny« (1): Hoyność y pryimowánie [!] gośći podrożnych. SkarŻyw 285 marg.

»postronny gość« (1): To widząć Sędzia á bacżąc poſtronnego gośćiá/ przywieść go do śiebie/ y pytáć go pocżął co by był zacż. SkarŻyw 441.

»gośc przychodni« [szyk 1 : 1] (2): Ia wierzę iż Germani w ſwey ziemi ſą zrodzeni, nie mieſzaiąc ſie z przychodnimi goſciami. MiechGlab 50; StryjKron 432.

Zestawienia: »gościu rad« = hospitalis, philoxenusCalep (2): Hospitalis ‒ Goſpodarſky. Liudski, goſciurąd. Calep 490a, 800b.

»Rad gościom« [jako etymologia imienia Radogost] (1): á to imię Radagoſt álbo Rádogoſt znáć iſz ieſt właſne Sławieńſkie/ iákoby rzekł Radgościom. StryjKron 36.

Szeregi: »cudzoziemiec, (abo, et) gośc« [szyk 2 : 1] (3): Kámieńmigo vkámienuie wſſyſtko mnoſthwo ludzi/ bądz domaká/ bądz cudzoźiemcá ábo gośćiá [sive ille civis sive peregrinus fuerit] Leop Lev 24/16; Mącz 112a; Calag 201b.

»gość i domowy« (1): Sobótkę [...] Zápalono w czarnym leśie. Tám gośćie tám y domowi/ Sypáli ſye ku ogniowi KochSob 55.

»gość albo pielgrzym« [szyk 1 : 1] (2): tám náleźli Medeą chodząc po brzegu/ od ktorey ſie wywiedzyeli okrucieńſtwá oycowſkiego/ ktore nád pielgrzymy albo gośćmi cżynił BielKron 54v, 43v.

»gość, (albo, a, i) przychodzień« = peregrinus et incola, peregrinus et advena PolAnt [szyk 7 : 1] (8): Nie wykręćiż Sądu gośćiá ábo przychodnia [advenae et pupilli] Leop Deut 24/17; A ktoby też goſć będący miedzy wámi ábo iáki przychodźień mieſzkáiący miedzy potomſtwem wáſzem [Et cum peregrinat fuerit vobiscum peregrinus, vel qui est in medio vestri ad generationes vestras] ofiárował ogniſtą ofiárę Pánu ku wonnoſći wdźięczney BibRadz Num 15/14, Gen 23/4; Mącz 512b; BudBib Lev 25/23; A w kárcżmách niechby tylko gośćiom á przychodniom wolno było do cżáſu zmieſzkáć. ModrzBaz 36v, 36v; CzechEp 59.

»gość i (abo) tułak« [szyk 1 : 1] (2): A ieſliż oto y ći ktorzyby tułakow ábo gośći [...] nie przyimowáli odnioſą ſwoie karánie: coż rzecżemy o tych/ ktorzy ieſzcże y nie z ſwego właſnego wygániáią CzechEp 59, 59.

W przen (20): BielŻyw 137; Przetoſz thedy pámiętayćie/ żeśćie y wy niegdy byli Pogány w ćiele/ [...] ktorzyśćie byli ná on cżás bes Chryſtuſá/ odłącżeni od towárzyſtwá Iſráelowego/ y gośćmi [et hospites] w teſtámenćiech Leop Eph 2/12; Przeto was Bog wyſłuchał y záwżdy wyſłucha/ Y da wam ku náuce wáſzey ſwego Ducha. Ale rádzę z tym Gościem ábysćie mniey pili/ Zebysćie go w głębokim Koflu nie topili. Prot C3v; RejPos 144v; y zmyſły wſzytki Cięſzkim/ nieznośnym gościem opánowáne KochOdpr Dv; GórnRozm G4v; KlonWor 38.

W charakterystycznym połączeniu: być gościem (3).

Fraza: »nie gość, gościem [coś u kogoś, komuś]« = coś często się zdarza (1 : 1): Nie gośćiem żáłość v mnie GrabowSet E4, Lv.
Zwrot: »przyjąć gościa« (1): przyiął tákiego gośćiá [kośći świętego Fłoriana męczennika] Kázimierz/ ſam pieſzo idąc zá onym drogim ſkárbem. SkarŻyw 403.
Wyrażenia: peryfr. »dębowe goście« = karanie biciem(1) : Zły záwżdy ná grzbiet ma dębowe goſcie. RejZwierc 222.

peryfr. »srebrne goście« = pieniądze (1): Zá niego w náſze te Sármátckie włośći, Náprowádzono w miechy ſrebrnych gośći. KlonKr E.

»wdzięczny gość« (2): iáká rádość á iáka pociechá sſtáłá ſie ieſth wſzytkiemu ſwiátu/ z národzenia á s przyſcia tego náſzego ták wdzięcżnego goſciá RejPos 18; KlonKr E.

Szeregi: »nie gość ani pielgrzym« (1): Gdyż ná nas y Páweł s. woła/ żechmy iuż nie ſą goſcie áni pielgrzymi/ ále iżechmy iuż ſą domowi á práwie mieſzcżánie Páná ſwego. [bibl. Eph 2/19] RejPos 190.

»(nie) gość i (ani) przychodzień« = hospes et advena Vulg (5): A thák iuż nie ieſteśćie gośćie áni przychodniowie/ ále ieſteśćie mieſzcżánie ſwiętych/ y domacy Boży Leop Eph 2/19, AAA2; NiemObr 36; WujNT Eph 2/19, Hebr 11/13.

Przen (29):
a) O nietrwałości doczesnego życia (5): BudBib 4.Esdr 16/41; SkarŻyw 196; Cżemuſz ieden drugiego o kęs źiemie gniećie? Wiedząc/ iżeśćie tu ſą iáko iedni gośćie/ Bárzo krotki tu wiek wáſz BielSen 8; GostGospPon 169; KołakSzczęśl A3v.
b) Coś, jakaś sprawa, sytuacja (18) : Pátrzayże iuż Więc Potym gdy młodość podroście/ Iácy záwżdy hárcuią około niey goście. RejWiz 89v; KochSat A4v; GrabowSet Ev, Yv; LatHar 2.

Z przydawką przymiotnikową (13): RejWiz 6, 59v, 188v; RejZwierz 123; y pocżnie cżuć v ſiebie nowego goſciá/ [...] Więc gdy wzrok chćiwym/ á vſtáwicżnym ſtrzelániem ná vpodobáne ciáło/ co dálej to więcey drew ná ogień kłáść pocżnie GórnDworz Mm; RejZwierc 238v; WisznTr 23. Cf Wyrażenia.

Wyrażenia: »nieproszony gość« (1): A ták nie chodź iáko woł tám gdzye ciáło ciągnie/ Boć záwżdy ná ſwąwolą/ gdzye ſie roſkoſz lągnie. A to vważ co s tego iuż káżdemu rośćie/ Wierz mi że wnet przypádną nieproſzeni goście RejWiz 190.

»(nie)wdzięczny gość« (5): RejWiz 43; RejZwierz 141; á wſzákże część wewnątrz zwyćięża/ á część ná wiérzch wypędzą/ áże człowiek pozbędźie niewdźięcznégo gośćiá ſwégo w pokoiu. SienLek 133v; RejZwierc 221, 227v.

c) Śmierć (3): czeka mię komorká w domu vbogich oycow moich/ do ktorey rychło gość on nie bywáły/ z czeladką ſwoią/ z niemocámi y boleśćiámi zákołáce. SkarKaz 2, 2.
Zwrot: »goście mieć« (1): thrudnoć Bogá okłámáć/ śmierći ſię vwiárowáć/ byś ſię ná kray świátá ſkryć chćiał/ y thám gośćie będźieſz miał ArtKanc R20.
d) Złodziej (2): Wpuśći rękę drapieżną przezedrzwi do śieni: Odmykáć do bogacżá zdrayca ſię nie leni. Lecż Chryſeros opátrzny cżuł ſię w powinnośći: Przygotował ſię dobrze dla tákowych gośći. KlonWor 42.
Zwrot: »mieć goście« (1): Cáłą noc ſie łeb wierći oney dzikiey świni/ Gdyż ták kábat miał goście co ſie dzyeie ſkrzyni. RejWiz 12.
e) Opady atmosferyczne (1): Pewnie widzi iż z niebá ná doł będą goście. Ieſli nie deſzcż tedy grad plutá iáka pewnie RejWiz 125v.
a. Najeźdźca (3): Puſte polá Podolſkie dziś po nim wzdycháią/ Iże cżęſte s pogánow tám goſcie miewáią. PaprPan V2; KochJez B2v; ZawJeft 8.
[Wiele użyć w znacz. 1. i 2. nie daje możliwości niewątpliwej interpretacji znaczeniowej].
2. Zaproszony w gościnę, podejmowany w czyimś domu; conviva Mącz, Calep, Cn; coepulo, hospes, pransor Mącz, Cn; epulo Mącz; compransor Cn (255): A ſam ſzedł obiadá pilić/ Bo Xánt z gośćmi rychło miał przyść BierEz E2, C2, C2v, D, Dv, D2 (15); OpecŻyw 41 [3 r.], 62v, 169v; BielŻyw 50; Wſzelki prawi goſpodarz pirwey goſciem dobre picie podawa GlabGad G; RejRozpr G2, G2v; LibMal 1547/131v, 1554/188; Nuże panowie goſcie iakoz ſie tu macie RejJóz O2v, O3 [2 r.], O5v; MurzNT 38v [3 r.]; GliczKsiąż D8; RejWiz 12, 17v, 18v, 26v marg, 67 [2 r.] (9); Wſſedł Potym Kroł chcąc oględáć gośćie ſwoie: y vyźrzał tám cżłowieká nieubránego w odzienie ſwádziebne. Leop Matth 22/11; RejFig Aa3 [2 r.]; OrzRozm I4; BielKron 71, 95v, 97v [2 r.], 122v, 123 (10); Acclamare hospitibus, Kázáć dobrey miſli być gośćióm. Mącz 55b; Inhospitalitas, Nieludzkość przećiwko gośćiam. Mącz 159a; Egomet convivas moror, Ia ſam goście zámieſzkawam. Mącz 232d, 18b, 34c, 70b, 107b, 159a [2 r.] (17); GórnDworz P8v, R6v; HistRzym 12v, 14v, 24, 24v, 52v [2 r.]; RejPos 238, 240v, 309, 310, 320v; BielSat D2v, N4v; RejZwierc 31, 150v; StryjWjaz C3v; ModrzBaz 52v; ALEXánder w Graecyey gośćiem w domu będąc Cżłowieká przednieyſzego/ ná gościnne práwá Nie pomniąc/ żonę mu wźiął KochOdpr B4v; SkarŻyw 51 [3 r.], 58, 390, 391 [2 r.], 597; StryjKron 149, 385; KochFr 22, 23 [2 r.], 59 [2 r.], 77 [2 r.], 82, 83, 120; KochSz A4; KochMRot A4, B2v; WerGośc 237; gdy z iákiego domu/ Wſzyſcy goście wyiádą/ á iáko ſie komu/ Tám będąc przes wſzytek cżás oni záchowáli: Ták ich będą wſpomináć/ co w domu zoſtáli. WisznTr 14; Iákokolwiek zwano Wino/ co w ćię [dzban] lano/ Przymkni ſye do nas/ á day ſye náchylić: Chciałbym twym dárem gośći ſwych pośilić. KochPieś 4, 20; KochSob 63; PudłFr 4 [3 r.], 28, 29; BielRozm 27; GórnRozm F2, I3, I3v; KochWr 24; ActReg 155; Calep 257a [2 r.], [1149]b; Phil M3; GórnTroas 71; KochPij C4 [2 r.]; GrabPospR K3v; Dźiś nas w tych krolách do Syná ſwego y tego co z niebá przynioſł przyzwáć raczył: iáko gośći do domu ſwego/ ná wielką vcztę SkarKaz 517a, 457b; SapEpit B4; KlonWor **3v, 59 [3 r.], 60; RybWit [A2]v; krol Agátocles gdy ſwoim część [!] ſpráwiał/ Miedzy złote naczynie záwſze glinę ſtáwiał/ [...] A przyczynę powiádał tę przed goścmi ſwymi SzarzRyt D3.

W charakterystycznych połączeniach: gościem być (9); gość baczny, częsty, dobry, dziwny, miły (3), prosty, wesoły(2), wieczerzający, wielki, zacny (7).

[Przysłowie: Veniat qui proderit hospes, wdzÿącznÿ goſcz bądzÿeſz gdÿ czo przÿnÿ[esiesz]. [dopisek ręczny w:] MurmSpicz.]
Zwroty: »mie(wa)ć goście« = habere hospites Mącz; convivari Calep [szyk zmienny] (18): Mam mieć gośćie przy wiecżerzy BierEz Dv, E2; OpecŻyw 53v; BielŻyw 50; LibMal 1545/102v; RejWiz 75, 192; Miałem wczorá v ſyebie thu w Przymyſlu goſći doſyć OrzList f4v; RejZwierz 134v; Mącz 158d; RejZwierc B4v, 89v; BudBib Eccli 29/32; SkarŻyw 454, 455; KochWr 28; Calep 257a; GrabPospR K3v.

»(na)prosić (a. zapraszać) gości(a)« [szyk zmienny] (7): RejJóz Ov; A gdy było ná ſwięto ſwego národzenia/ prośił gości do ſiebie ná cżeść BielKron 137v, 375; Instruere et parare convivium et ornare et apparare convivium, Bieſiádę wyrządźić/ náprośić gośći. Mącz 501a; Vocet convivam neminem, Niechay żadnego goſciá niezápráſza, Mącz 501a; LeovPrzepSamb b3v; WujNT przedm 39.

»goście przyjmować (a. przyjąć)« (5): BierEz G; Ceſarz wdzyęcżnie tákie gośćie przyiął BielKron 414, 280v; Nemo accipit melius, Nikt nie lepiey gośći przimuye. Mącz 214c; ModrzBaz 15.

»gościa (u)czcić, czcenie« [szyk zmienny] (8 : 1): Tego podobno wdzięcżen był/ Iżem gośćiá dobrze vcżćił. BierEz A3v, C4v, D, E2v; RejRozpr H4v; RejWiz 26v; Celebrare convivium, Spráwowáć bieſiádę/ czćić goście. Mącz 45d; Epularis, Gośćynny/ Bieſiádny/ álbo to co ku potráwam á Czceniu goſći należy. Mącz 107b, 184c.

»gościa (u)czestować, czestujący; gość jest czestowany; czestowanie gościa« [szyk zmienny] (9 : 1; 1; 1): A liſzká ſámá łeptáłá/ Słowy gośćiá cżęſtowáłá BierEz N3; MiechGlab 23; Gdy Krol Darius po czeſtowaniu gośći ſpał/ trzei Komorniczy wźiely miedzy ſie Gadkę Leop 3.Esdr 3 arg; RejZwierz 142v; poſłowie y ini gośćie byli cżeſtowáni y z dáry odpráwieni BielKron 408v, 71; Mącz 501a; GórnDworz S4v; SkarŻyw 312; iż kto dźiś do vmoru nie vcżeſtuie gośćiá/ towárzyſzá/ álbo przyiaćielá/ pełnemi nie záſzpuntuie/ nikcżemny ieſt miedzy ludźmi WerGośc 211; PudłFr 29; Calep 257a.

»wezwać gościa; wezwany gość« (1; 2): Káźimierz prośił y wezwał do Krákowá tych gośći BielKron 375; RejPos 157v; Aby káżdy przy ożenieniu ſwym rycerſką ſwą dźielność przed wezwánymi gośćmi pokázował. GrabPospR K3v.

Wyrażenia: »gość (nie)proszony« = umbra Cn [szyk 1 : 1] (2) : Myconius vicinus, Nieproſzony gość. Mącz 239d; o młodzieńcu gośćie ſię wſzyſcy proſzeni/ y przyiaćiele pytáią SkarŻyw 234.

»gość (nie)wdzięczny« [szyk 3 : 3] (6): Ezop rzekł/ kiedy tám prziydzieſz Gośćiem wdzięcżnym v mnie będzieſz. BierEz D4; RejWiz 13 1v; OrzQuin E3v; RejZwierc 167; OstrEpit Av; Cżęſty gość á niewdźięcżny náwiedza ſąśiády KlonWor 33.

»powołany gość« (1): iż obeſłáć był on krol racżył pirwſzemi y drugiemi poſły powołáne ony gośćie ſwoie, RejPos 238v.

Szereg: »gość i (a) gospodarz; gość z gospodarzem« [szyk 4 : 2] (4; 2): KromRozm I Gv; RejZwierc 260; to ono piwſko znowu przed gośćmi y przed goſpodarzem wychwalał y áż do niebá wynośił WerGośc 242, 242 [2 r.J; PudłFr 38.
Przen (36):
a) Chrystus w duszach, sercach i umysłach ludzkich(19): O ſlodki goſciu duſſny/ aż teráz odchodziſs/ wżdy mi powiedz iakorychlo ſie ſemną zaſię zlącżyſs OpecŻyw 20v; Leop *B2; RejPos 87, 115, 143, 143v, 144v [2 r.]; ArtKanc A14, H6; GrabowSet P2v.

W charakterystycznych połączeniach: być gościem; gość drogi, duszny, łaskawy, słodki, święty, wielki, zacny (5).

Zwrot: »przyjąć gościa; przyjęcie gościa« [szyk zmienny ] (2; 1): A ták obácż [...] iákoś powinien wdzięcżnie przyiąc ták zacnego goſciá/ ktory duchownie przez łáſkę á przez miłośc ſwą záwżdy ſie bierze do ciebie á do przybytku ſercá twoiego. RejPos 3v; KarnNap D2v; świádomiſmy dobrze y nikcżemności náſzey/ y w przygotowániu/ ná przyięćie gośćiá tákiego/ ſłábośći y oźiębłośći náſzey. LatHar 246.
Wyrażenie: »wdzięczny gość« [szyk 4 : 1] (5): RejPos 144v, 180v; RejPosWiecz3 99v; CIeſzycielu wyborny/ gośćiu wdzięcżny ſerc náſzych/ wdźięcżna ochłodo náſza. ArtKanc H13; LatHar 237.
b) Wierny powołany do uczestnictwa w zbawieniu (17): Słuchayże co ten dobrotliwy Pan o tych goſcioch ſwych thu opowiedáć racży/ iż iuż iſzcżąc tę gotowość nam wſzytkim tych god ſwiętych twoich/ powieda RejPos 240v, 160, 227v [2 r.], 239v, 288v.

W charakterystycznych połączeniach: być gościem (4); gość miły, nędzny, (nie)godny (2), nieubrany, niewinny, święty, wierny (2).

Zwrot: »powoływac gości; gość powołany« (1; 1): Pátrzayże pilno á przypátruy ſie ſpráwam Pána tego/ kogo on tu zowie goſpodarzem/ y iáko powoływa do tych ſwych hoynych obfitości rozmáitych gośći ſobie RejPos 157v, 157v.
Wyrażenia: »wdzięczny gość« (7): A ták będąc pewnie vpewnieni od niego/ iż będziemy wdzięcżnymi gośćmi v niego/ bądźmy vſtáwicżnie gotowi RejPos 160v, 159, 160v [2 r.], 241; RejZwierc 170v, 176.

»wezwany gość« (2): Iż krol on niebieſki w Troycy iedyny/ w ſpołecżnośći Boſtwá ſwego/ gdy wſzedł do onych páłacow twoich/ á miedzy ony wezwáne goście ſwoie/ nálazł iednego bárzo odárthego w wierze y w cnotliwych powinnoſciach ſwoich RejPos 241, 160.

3. Klient; bywalec karczmy, zajazdu (22): A gdy kucharz ſie zákrzątał/ Aby gośćiom wcżás vdziáłał: Więc ieden z nich mięſo porwał BierEz I4v; ForCnR A2v [2 r.], A3, Bv, B2, E2v; MiechGlab *5; A ty ſpi/ przewoźniku/ niedbáiąc ná gośćie/ Byś y dármo chćiał przewiésć/ ia wolę po mosćie. KochFr 89; WerGośc 229 [2 r.], 230; Młynarz ma [...] ogień ćiepło obmyślawáć gośćiom ſwoim/ áby ſie do niego ćiſnęli GostGosp 62.

W charakterystycznych połączeniach: być gościem; gość miły, znamienity.

Zwrot: »gości mie(wa)ć« [szyk zmienny] (2): ForCnR E2v; Wſzakoż oni 1udzie iż ſie iuż temu przyłożyli mało o to dbaią tilko wiedzą pewne znamie iż maią mieć nieiakie goſcie. MiechGlab *5v.
Wyrażenie: »goście przyjmujący« (1): Stabularius – Goſpodarz goſczie przymuiąci Calep 1002b.
Szereg: »gość a gospodarz; gość z gospodarzem« (1; 1): Gość z Goſpodarzem RejZwierc B3v, 234v.
W przen (4): z A on ſtáry przewoźnik cżekáiąc ſie ſmieie. Kthory v porthu ſthrzeże v piekłá ſámego/ Szkodá byś miał ná ſtárość być goſciem v niego. RejZwierc 120v, 19.
Zwrot: »mie(wa)ć goście« (2): (marg) Dobra receptá kiy ná ſwąwolą. (–) O wierz mi iżeć ten chwaſt wſzędy gęſto roście/ Będzye klozá á tárás miáłá cżęſte goście. RejWiz 78v, 187v.
4. praw. Człowiek nie mający w danym mieście praw miejskich (21): GOſćiem ten ieſt/ ktory ták dáleko mieſzkánie ma/ iż iednego dniá do Sądu przydź niemoże. GroicPorz m2, m2 [4 r.], m2v [3 r.], ſ4, ſ4v, nn3v [3 r.].
Szeregi: »tak gość, jako mieszczanin« [szyk 1 : 1] (2): IA:N: przyſyęgam Pánu Bogu wſzechmogącemu/ iż w Sądźie ná kthory ieſtem wyſádzon/ Sędźiemu Miáſtá thego y wſzytkim Ludźiom ták Bogátym iáko vbogim/ ták goſćiom iáko Mieſzczánom/ chcę práwy á ſpráwiedliwy Ortel náydowáć GroicPorz d2, g3. [Ponadto w innych połączeniach strukturalnych 2 r.].

»przychodzień, gość« (1): Iáko inné też práwá ſądownégo dźieląc: [...] Zydowie ſą, [...] Iedni obywátele, przychodniowie gośćie. SarnStat 244.

»sąsiad (a. sąsiedni człowiek) a (nie) (jako, i) gość« [szyk 3 : 1] (4): Item oplaczą dlugu kthorego kolwyek ma bicz placza ſzlozona do trzeczyego dnya goſczyovy, a sanſzyednem ludzyem za dwye nyedziely LibLeg 6/117v; Ty odwłoki wyſzſzey ták wedle Práwá iáko y wedle zwyczáiu Miáſtá Krákowá opiſáne/ záchowywáią ſye tylko między Sąſyądy á nie między goſćmi. GroicPorz ſ4, c, e2v.

»gość i swoj« (1): nie mam mieć względu ná żadną oſobę: ták przyiaćielá/ iáko y nieprzyiaćielá: bogátego y vbogiego: gośćiá y ſwoiego SarnStat 458.

5. Jakiś mężczyzna, bliżej nieokreślony człowiek, ktoś; hospes Mącz (14): MetrKor 57/120, 59/281v; Gdyż iedna niewiaſta od dwu goſciow pieniądze przyięła, aby ie im ſchouała, tak abi im ie zaſię obiema wrociła. BielŻyw 60; RejWiz 78; Constitui cum quodam hospite, me esse illum conventurum, Obiecałem ſie do niektórego gośćiá yść. Mącz 412c; MączKoch nlb 12; Głos też miedzy ludem/ Zeſię w tych hoynych gosćiách niektorzy kocháią/ Przeto że z nich obronę y pieniąſzki máią. Prot C4v; BielSpr c2; Do gosciá. Nie pieść ſię długo z mémi xiążeczkámi/ Gośćiu/ boć rzeką báwiſz ſię fráſzkámi. KochFr 16, 3 [2 r.], 116 [2 r.].
6. Prawdopodobnie n-pers (2): thak szyą zeznal yſch wkazimyerzu ſchewczevi yednemv Goſzczyevi, kalyethą ſczerwonem zlotym wyeczor y zdzyąſzyączya groſſi mynczi vkradl LibMal 1545/96.
Zestawienie (1): ⟨yakom⟩ ya vydzyal ysze marczyn boczek szwyczolkow dal falszyve pyenyadze sakony jano[vi Gosczyovi...] ZapWar 1505 nr 1996.
*** Bez wystarczającego kontekstu (4): Receptor, Gość y Goſpodarz. Mącz 36b, 158d; Calep 489b, 939b.

Synonimy: 1. cudzorodak, cudzorodzień, cudzoziemiec, cudzy, obcy, pielgrzym, przybycień, przychodzień, tułak.

MM