« Poprzednie hasło: (PIELĘGNOWANIE) | Następne hasło: PIELGRZYMKA » |
PIELGRZYM (181) sb m
e jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | pielgrzym | pielgrzymowie, pielgrzymi |
G | pielgrzyma | pielgrzymów |
D | pielgrzymowi | pielgrzym(o)m |
A | pielgrzyma | pielgrzymy, pielgrzym(o)w |
I | pielgrzymem | pielgrzymy, pielgrzymami |
L | pielgrzymie | |
V | pielgrzymie | |
inne | pl G a. A - pielgrzym(o)w |
sg N pielgrzym (36). ◊ G pielgrzyma (5). ◊ D pielgrzymowi (4). ◊ A pielgrzyma (21). ◊ I pielgrzymem (15); -em (2), -(e)m (13). ◊ L pielgrzymie (1). ◊ V pielgrzymie (9). ◊ pl N pielgrzymowie (14), pielgrzymi (8); -owie Leop, SarnUzn, RejAp (2), HistRzym (2), SkarŻyw (3); -i LubPs, ReszList; -owie : -i BielKron (1:1), RejPos (3:3), ReszHoz (1:2). ◊ G pielgrzymów (17); -ów (1), -(o)w (16). ◊ D pielgrzym(o)m (16). ◊ A pielgrzymy (20), pielgrzym(o)w (1); -y : -(o)w ReszList (3:1). ◊ G a. A pielgrzym(o)w (1) WróbŻołt. ◊ I pielgrzymy (8) RejPs, BielKron, RejPos (2), BiałKaz, CzechEp, WysKaz (2), pielgrzymami (5) KrowObr, NiemObr, GrabowSet, KołakSzczęśl, PowodPr.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przyładów) i XVIII w.
pielgrzym skąd (2): SarnUzn E7v; tákże też y wy cżyńcie/ pomniąc ná to żeſcie też byli pielgrzymy z zyemie cudzey RejPos 243v.
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy miejscowej (2): A gdy bogow Egipſkich przy ofiarach pytano przycżyny krolewſkiey niemocy: Powiedzyeli/ iż dla krzywdy żony pielgrzymá Kánáneyſkiego. BielKron 11; ReszHoz 126.
W połączeniach szeregowych (7): OpecŻyw 5; FalZioł V 51c; SLuchayćie ich á ſądźćie ie ſpráwiedliwie/ choć ieſt Mieſzczánin/ choć Pielgrzym/ choć Sąſyad/ choć przychodźień. GroicPorz pp2; Peregrinator, Pielgrzim/ biegun/ wędrownik. Mącz 291a; RejPos 314v; ReszList 173; ktoryś ieſt z łoná Oycá wſzechmogącego/ ná ten świát wypráwiony/ ábyś grzechy odpuſzcżał/ vtrapione z kłopotu wybawiał/ więźnie rozwięzował/ roſproſzone zgromadzał/ pielgrzymy/ do oycżyzny ich/ wprowadzał LatHar 584.
W przeciwstawieniu: »pielgrzym ... mieszczanin« (1): ſráwiedliwie rozeznawaycie y ſkázuycie/ ták máłego iáko wielkiego/ ták pielgrzymá iáko mieſzcżániná/ nie gárdząc żadną perſoną BielKron 32.
W porównaniach (5): LubPs P6v, Y; iáko obcego mię ſobie mieli/ y byłem w ocżu ich iákoby pielgrzym. Leop Iob 19/15; GórnDworz Ov; do ktorego tu [królestwa pańskiego] brniemy iáko pielgrzymi RejPos 23; KuczbKat 35.
»pielgrzym zbłąkany« (1): Sameś leżał/ moy Pánie/ w grobie pożycżánym Sobąś pogrzeb zápłáćił Pielgrzymom zbłąkanym. KlonWor 82.
»obcy a pielgrzym« (1): Opczym ſtałem [!] ſie bratom mogim/ á pielgrzymem ſynom matcze moiey TarDuch A6.
»ubogi (a. ubodzy ludzie) i pielgrzym« [szyk 3:1] (4): TarDuch C7; BielKron 261; pielgrzymy podeymował y vbogie chore lecżył SkarŻyw 593 marg, 517.
W połączeniu szeregowym (1): tu napoſpolićiey tułákámi/ przychodniámi y pielgrzymy názywa piſmo święte wierne y ſzcżyre chwalce Boże. CzechEp 60.
W przeciwstawieniu: »pielgrzym ... mieszczanin« (1): Gdyż ná nas y Páweł s. woła/ żechmy iuż nie ſą goſcie áni pielgrzymi/ ále iżechmy iuż ſą domowi á práwie mieſzcżánie Páná ſwego. RejPos 190.
W charakterystycznych połączeniach: mizerny pielgrzym (2), nędzny (5), ubogi.
»pielgrzym świata tego« (3): RejAp 95v; RejPos 112; Oycże lutośći/ day/ bym Syná twego/ Ktorego/ iáko pielgrzym świátá tego/ Tu zákrytego przyiąć chcę/ w świątośći/ Iſtotnie widźiał/ w niebieſkiey rádośći. GrabowSet O3.
»pielgrzym ziemski« (1): Swiećić wżdy on wiecżną iáſnośćią świętym niebieſkim/ ále iedno z dáleká y przez źwierćiádło/ pielgrzymom źiemſkim. LatHar 601.
»(ani) pielgrzym albo (nie) gość« [szyk 1:1] (2): RejPos 190; [drudzy] Vpátruią przyſzli wiek on w niebie z świętemi. Rozumieiąc ſię tylko tu być pielgrzymámi/ Do żywotá/ álbo to ná świećie gośćiámi. KołakSzczęśl A3v.
»komornik i pielgrzym« (1): A iedzą tego báránká [Pana Jezu Krystusa] [...] Laſki máiąc w rękach ſwoich/ pámiętáiąc ná tho iż tu ná thym ſwiećie ſą komornikámi y pielgrzymámi/ á wietznego mięſſkánia niemáią. KrowObr 186.
»przychodzień i (a) pielgrzym« [szyk 7:2] (9): LubPs L; Nie milcż: boć przychodzień ia ieſthem v ciebie/ y pielgrzym [adrena ego sum apud Te, et peregrinus]/ iáko wſſyſthcy oycowie moi. Leop Ps 38/13; BiałKaz C2 [2 r.]; CzechEp 60; duch Boży zowie obcemi tych wſzytkich/ ktorzy roznego nabożeńſtwá będąc/ w iednym mieśćie/ y ſąśiedztwie z nimi mieſzkáli. Z ktorey też przycżyny Piotr święty wierne pielgrzymami/ y przychodniámi názywa NiemObr 13; WysKaz 5 [2 r.]; PowodPr 17. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
pielgrzym skąd (4): Był też záſię w Ieruzálem ſzpytal z kośćołem pánny Mariey ktory zową Templárſki/ kthory był ieden Niemiec nabożny założył dla pielgrzymow z Niemiec BielKron 346; StryjKron 290; do iednego ſzpitalá świętey Troyce/ dźięſięć iákom ſłyſzał tyſięcy pielgrzymow z rozmáitych kráin nád wſzelákie ſpodźiewánie przypádło ReszHoz 125; LatHar 677.
»pobożny pielgrzym« (1): Niemcy/ ktorych przednieyſzych pobożnych było ośḿ Pielgrzymow z Lubká y z Bremá [...] wielkie ſtáránie y pilność o nich [chorych] mieli StryjKron 290.
»święty pielgrzym« (1): wſzędźie mię wdźięcżnie przyimowáli/ y zá Swiętego pielgrzyma mieli BielKron 457v.
Synonimy: pątnik, podrożnik, przychodzień, wędrownik.
JBi