PODROŻNIK (61) sb m
Oba o jasne.
Fleksja
|
sg |
N |
podrożnik |
G |
podrożniku, podrożnika |
A |
podrożnik |
I |
podrożniki(e)m |
V |
podrożniku |
sg N podrożnik (31). ◊ G podrożniku (13), podrożnika (1); -u : -a Mącz (1:1). ◊ A podrożnik (6). ◊ I podrożniki(e)m (8). ◊ V podrożniku (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.
1.
Podróżny, wędrowiec;
peregrinabundus, peregrinator, vians, viator Cn (3):
Ale przy tey tu mogile/ przy tym martwym ciele/ Przechodź ſobie podrożniku y tám y ſám śmiele. KlonŻal C4.
Szereg: »podrożnik i wędrowny towarzysz« (1): Przetoż przy obudwu grobiech ćicho podrożniku/ Y wędrowny towárzyſzu ſtąpay bez okrzyku. KlonŻal C4.
Przen: Człowiek żyjący na tym, tj. doczesnym świecie (1): wſſakoż [Jezus] podlug ciala byl podrożnik przed ſwym zmártwy wſtanijm/ ale po ſwym chwálebnym zmartwy wſtaniu/ byl blogoſlawiony na duſſy ij na ciele. OpecŻyw 93v.
2.
bot. Cichorium Intybus L.; cykoria podróżnik, bylina z rodziny złożonych (Compositae);
cichorium (c(h)ichoreum a. cic(h)orea a. citorea) Mącz, Calep, Cn; chreston(um), intubus (erraticus a. sativus a. sylvestris) seris (sylvestris) Calep, Cn; heletropium Murm; ambubeia, ambugia, hedypnois, pancratium, pieris Cn (43):
Murm 114;
Wezmi miodunki/ [...] paprotki/ chmielu, podrożniku/ rowno po poł vncijey, Vwarz podług nauki FalZioł II 21c;
Wezmi [...] podrożniku oboiego/ koſci z ſercza ieleniego [...]/ ſtich wſzech rzecży vcżynić proch FalZioł V 62v,
I 2b,
23a [2 r.],
23 żp,
122b [2 r.],
143a (
14);
Goski A10;
Cichorea et Chichoreum herba, Citorea niektórzi zową/ yezyczek gęśy/ Podrożnik właſniey. Mącz 52d;
Wodá w kthorey Podrożnik wrzał/ żywot przepuſzcza/ gdy ſye iey kto nápije. SienLek 39;
A gdyby ſye komu Wątrobá zápaliłá/ ma źiela chłodzące iádáć/ iáko łocygę albo ſáłathe/ podrożnik SienLek 89,
7v,
8v,
9,
43,
90v (
17);
Calep [191]a,
193a,
557b,
972a.
W połączeniach szeregowych (2): Gdy przypádnie choroba iuż iedno drugiego/ Strzeże z wielką pilnoſcią [...]. Iuż kopytnik s ſzáłwią s podrożnikiem wárzy RejWiz 42v; KlonWor 19.
Zestawienie: »podrożnik modry« (1): Podrożnik modry. SienLek Xxx3.
Żart. (1):
W połączeniu szeregowym (1): Náſzęć owo bukwicżkę z miłym Kopytnikiem/ Więc z rumienkiem/ z dzięgielem/ s pánem podrożnikiem Ták nam drogo przedáią/ gdy ſłoyki płáćimy RejWiz 61.
3.
bot. Zestawienie: »żołty podrożnik« = bylina z rodzaju Hieracium L.; jastrzębiec, bylina z rodziny złożonych (Compositae) [szyk 3:2] (5):
Podrożniczek żołty l.249 a.f.2 Podrożnik żołty/ támże SienLek Xxx3,
58v,
59v. [
Cf też
2.
FalZioł V 62.]
Zestawienia: »żołty podrożnik mały« (
1):
Zołty podrożnik máły/ Hieracium minus: Habichtkraut klein. SienLek 249.
»żołty podrożnik wielki« (1): Zołty podrożnik wielki/ Hieracium maius: Habichtkraut groſs. SienLek 249.
4. bot. Polygonum aviculare L.; rdest ptasi, roślina dwuletnia z rodziny rdestowatych (Polygonaceae); polygonum Mącz, Calep; carninothoron, polygonaton, polygonon, sanguinaria Mącz; carcinethron Calep (7): Polygonom, latine Sanguinaria dicitur, Podrożnik. Mącz 148b, 39a, 148b, 308d, 309a; Carcinethron – Sporyſz, Podroznik. Genus herbae, quod Graeci polygonon vocant [...] Vulgo Centinodia Calep 164b; Polygonum – Sporyſz aly wroblie ięzyczki, ruthenis et silesys podroznik Calep 818b.
5. bot. Heliotropium europaeum; heliotrop europejski, roślina roczna z rodziny szorstkolistnych (Boraginaceae) albo Leontodon sp.; brodawnik; chondrilla Graeca, cichorium verrucarium, ephemeron, helioscopium, heliostrophion, heliotropium, scorpurion, solaris a. solstitialis herba, tricoccum, verrucaria Cn (1): Heliostrophon Nomen herbae quae alio nomine heliotropium maius appellatur [...] hoc est, ab eo quod cum sole convertatur – Podrożnik. Calep 475a.
6. bot. Capsella bursa pastoris (L.) Med.; tasznik pospolity, roślina roczna lub dwuletnia z rodziny krzyżowych (Cruciferae) (1): Sanguinaria herba, Wſzelákie ziele kreẃ dobrą mnożące/ álbo też záſtáwiáyące/ yáko yeſt podrożnik/ krwawnik ſporyż/ które ziołá niektórzy lekárzę [!] zową ye Sangwinaria. Mącz 367b.
7.
bot. Plantago sp., babka; bylina z rodziny babkowatych (Plantaginaceae) (1):
Plantago. Weg breit. podrożnik. Mymer1 18v [
cf BABKA Mymer2 18].
8. bot. Antirrhinum orontium L.; wyżlirz polny, roślina roczna z rodziny trędownikowatych (Scrophulariaceae) (1): Oron herba, Nieyáki rodzay podrożniku ná górách roſtący. Mącz 268c.
Synonimy: 1. pątnik, pielgrzym, wędrownik; 2. cykorea, endywija, »gęsi języczek«, »gęsi język«, mlecz, nawrot; 4. poligonijum, sporysz, »wroble języczki«.
Cf PODROŻNICZEK, PODROŻNY, PODROŻNIKOWY
MŚ, LWil