[zaloguj się]
[pdf]

NIEPOHAMOWANIE (2) sb n

Pierwsze e oraz oba o prawdopodobnie jasne (tak w niepohamowany); oba a jasne.

Fleksja
sg
G niepohamowaniå
I niepohamowani(e)m

sg G niepohamowaniå (1). ◊ I niepohamowani(e)m (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Niepanowanie nad czymś [czego] (2): Wſzytkie bez máłá ludzkie wyſtępki álbo z niewiádomośći roſtą/ álbo z niepohámowánia namiętnośći ſerdecżnych [ex animi impotentia]. ModrzBaz 67; Gdy to nie ſzło w poſłuch/ zá niedoſtátkiem ábo też niepohámowániem zbytkow/ wzmogł ſie on Tyran PowodPr 84.

Synonim: niepomiarkowanie.

Cf NIEPOHAMOWNOŚĆ, POHAMOWANIE

TZ